मिस्टर विश्वास तिला समोर असलेल्या इमारतीच्या आत घेऊन जातात... सगळे जण त्यांच्या मागे चालू लागतात...
" आपण इकडे का आलो आहे ? " बोलताना भार्गवी चा कंठ दाटून आला असतो...
आत्ता पुढें,
सगळे एकत्र लिफ्टमध्ये आलेले असतात.... भार्गवी मात्र अजूनही मिस्टर विश्वास यांना शांत उभे पाहून अस्थिर होऊ लागते... मिस्टर विश्वास यांचे तिच्याकडे अजिबात लक्ष नसते.... ते आपल्या मोबाइल मधे काही तरी टाईप करत असतात... लिफ्ट एका मजल्यावर जाऊन थांबते... तशी लिफ्ट थांबते भार्गवी ला आपले शरीर जड जड वाटू लागते... तिच्या पायामध्ये त्राण गेल्यासारखे वाटू लागतात.... सगळे लिफ्ट मधून बाहेर पडतात परंतु भार्गवीला अजून ही तिकडे उभी पाहून मिस्टर विश्वास तिचा हात पकडून तिला चालण्यासाठी इशारा करतात...
भार्गवी चालतच आजूबाजूला पाहू लागते... तिचं मन भरून आलेले असते... जुन्या आठवणी मनामध्ये फिरू लागतात तसे तिचे डोळे पाणवतात...
" विश्वास... " भार्गवी जड अंतकरणाने त्यांना आवाज देते... तोपर्यंत ते एका दरवाजाच्या समोर येऊन उभे राहिलेले असतात... समोरचा दरवाजा पाहून तिला कसंतरी होऊ लागते... तो दरवाजा अगदी जसेच्या तसा असतो परंतु त्याच्यावर असलेली नेम प्लेट मात्र आता तिथे दिसत नाही...
" इकडे आत्ता कोण? " भार्गवीला विचारण्याची ही इच्छा होत नसते तरीही ती त्यांच्याकडे पाहून बोलण्याचा प्रयत्न करते...
" तेच दाखवण्यासाठी तर तुला इकडे घेऊन आलो आहे... आधी बेल तर वाजव.... " मिस्टर विश्वास प्रेमाने तिच्याकडे पाहून तिला बोलतात.... तशी भार्गवी थरथर त्या हाताने त्या दरवाज्याची बेल वाजते आणि तो दरवाजा उघडण्याची वाट पाहू लागते...
" सरप्राईज.... " दरवाजा उघडला जातो त्याच्या सोबत तिच्या कानावर एक आवाज येतो, तशी ती आश्चर्याने त्या आवाजाच्या दिशेने पाहू लागते... त्या घराचा दरवाजा मेघाने उघडलेला असतो आणि ती आरतीची थाळी घेऊन तिच्यासमोर उभी असते....
" मेघा, तू इकडे का करत आहेस आणि हे सगळं काय आहे ? " भार्गवी आश्चर्याने एक नजर घरावर फिरवत मेघाकडे पाहून तिला विचारते....
" तुझे स्वागत करत आहे.... " मेघा पण हसून तिच्याकडे पाहून उत्तर देते....
" हे सगळं काय चालू आहे ? " भार्गवी पूर्णपणे गोंधळून गेलेली असते समोर काय घडत आहे तेच तिला समजत नाही....
" तरी शांतपणे त्यांच्या बाजूला उभी रहा ना ... मला तुमच्या दोघांचंही स्वागत करायचा आहे.... हळूहळू तुला सगळं समजेल.... " मेघा तिच्याकडे पाहून थोड्या वैतागलेल्या स्वरात बोलते... तिचं बोलणं ऐकून भार्गवी शांतपणे उभी राहते... आपल्या जवळ असलेल्या थाळीमधून हळद-कुंकू घेऊन भार्गवीला लावून तिचा औक्षण करते, नंतर ती मिस्टर विश्वास यांचे पण औक्षण करते..... मेघाने दरवाजामध्ये धान्यांनी भरलेला माप ठेवलेला असतो... त्याच्या बाजूलाच एका थाळीमध्ये लाल कुंकवाचे पाणी ठेवलेले असते....
" चला मॅडम आता या घरामध्ये दोघांनी जोडीने गृहप्रवेश करा... " मेघा हसून तिच्याकडे पाहून तिला बोलते..... भार्गवी अजून ही ते सगळे पाहून शांत उभी असते... तिच्या मनात चाललेले भाव आता फक्त तिच्या आजीला समजत असतात, बाकी सगळे मात्र प्रश्नार्थक नजरेने तिच्याकडे पाहत असतात.... मिस्टर विश्वास तिचा हात पकडतात आणि तिला डोळ्यांनीच इशारा करतात...
भार्गवी खोल श्वास घेते आणि आपला उजवा पाय पुढे करून त्या धान्याच्या माप ओलांडते... तसंच पुढे जाऊन कुंकवाच्या पाण्यामध्ये आपले दोन्ही पाय ठेवत गृहप्रवेश करते.... मेघाने जमिनीवर मोठा असा पांढरा कपडा पसरवलेला असतो... त्यावरच भार्गवीच्या पायाचे ठसे उमटलेले असतात...
" दादा तुम्ही पण आता तिच्या पायाच्या बाजूला तुमच्या पायाचे ठसे द्या म्हणजे मग मी हा कपडा छान पैकी प्रेम करून तुम्हाला गिफ्ट देईन... " मेघा आनंदाने मिस्टर विश्वास यांच्याकडे पाहून बोलते... तसे ते पण तिच्या शब्दांचा मान ठेवून त्या कुंकवाच्या पाण्यात पाय ठेवून भार्गवीच्या पायाच्या कशाच्या बाजूलाच स्वतःच्या पायाचे ठसे उमटवतात.... मिस्टर विश्वास आणि भार्गवी घराच्या आत येऊन उभे राहतात...
घरातले इतर फॅमिली मेंबर , आज्जी , दीक्षा आणि सौरभ सगळेच घराच्या आत मध्ये येऊन त्या घराचे निरीक्षण करू लागतात...
" विश्वास अरे हे घर तर किती छान आहे.... ही सोसायटी पण खूप सुंदर आहे आणि या घराचे इंटेरियर ही किती सुंदर वाटत आहे ना... मला तर विश्वासच होत नाही आहे की तू तुझ्या आवडीने हे सगळं बनवून घेतले आहे ते , म्हणजे बघ ना या घराचे इंटेरियर अगदी वेगवेगळ्या रंगाने तयार केलेले आहे आणि तू मात्र नेहमी साध्या सिम्पल रंगांमध्येच अडकलेला माणूस आहेस त्यामुळे खरंच वाटत नाही आहे.... " विश्वास यांची आई त्या सगळ्या घराचे निरीक्षण करत आश्चर्याने त्यांना विचारते....
" आई हे सगळे इंटरियर मी नाही भार्गवीने स्वतः डिझाईन केलेले आहे आणि हे घर ही तिचेच आहे.... " मिस्टर विश्वास एक नजर आपल्या आईकडे पाहून भार्गवी कडे पाहत उत्तर देतात... तशी भार्गवी प्रश्नार्थक नजरेने त्यांच्याकडे पाहू लागते...
" पण मी असे ऐकले होते की या घराचा निनाव झालेला आहे आणि हे घर कोणीतरी विकत घेतले आहे... " भार्गवी प्रश्नार्थक नजरेने त्यांच्याकडे पाहून त्यांना विचारते..
" हो, पोलिसांनी तुझ्यावर लावलेला चार्ज भरून काढण्यासाठी तुझ्या या घराचा निनाव केला होता, तेव्हा त्या निनावात मी माझ्या मित्राला सांगून हा घेतला होता आणि हे घर मी विकत घेतले.... " मिस्टर विश्वास शांतपणे तुझ्या चेहऱ्याचे निरीक्षण करत तिला उत्तर देतात..... त्यांचं बोलणं ऐकून भार्गवीच्या डोळ्यातून अश्रू वाहू लागतात...
" हे घर घेताना मी खूप विचार केला होता... माझ्याजवळ असलेली सगळी जमापुंची मी हे घर विकत घेण्यासाठी वापरली होती.... मला ही सोसायटी, ही इमारत, हा मजला आणि हे घर याच्याबद्दल विशेष आकर्षण वाटत होते..... या घरात असलेली एक एक वस्तू मी अगदी स्वतःच्या मनाप्रमाणे डिझाईन करून घेतली आहे... हे घर म्हणजे माझा एक स्वप्न होतं, पण ते स्वप्न जेव्हा माझ्या हातातून निसटून जात होते, तेव्हा मात्र मला खूप वाईट वाटले होते.... कोणीतरी आपल्या शरीराचा एक भाग कापून घेऊन जात आहे असे वाटत होते.... मी आयुष्यात पुन्हा कधी माझ्या घरात येईल असा कधी स्वप्नातही विचार केला नव्हता, पण तुम्ही हे खरं करून दाखवले....
विश्वास तुम्ही प्रत्येक पावलावर माझी साथ दिली.... मला त्या गुंडा माणसांच्या तावडीतून सोडवण्यासाठी किती सारे प्रयत्न केले..... मला माझ्या भूतकाळातून बाहेर काढले आणि आता माझे घर मला परत मिळून देऊन तुम्ही माझ्यावर पुन्हा एकदा उपकार केले.... " भार्गवी आपले दोन्ही हात जोडून हळव्या स्वरात त्याच्याकडे पाहून बोलू लागते...
" भार्गवी तुझ्या चेहऱ्यावरचे हे हसू पाहूनच माझ्या या हृदयाचे ठोके व्यवस्थित चालतात.... त्यामुळे तू असा विचार करू नको की हे सगळं मी तुझ्यासाठी केले आहे.... खरं तर हे सगळं मी माझ्या आनंदासाठी केले आहे... कारण तुझ्या आनंदातच माझा खरा आनंद आहे.... तू माझी जीवनसंगिनी आहेस भार्गवी माझी अर्धांगिनी... त्यामुळे आज पासून तुझं माझं असे करू नको, आता जे काही आहे ते आपलं आहे.... " मिस्टर विश्वास प्रेमाने तिला आपल्या मिठीत घेऊन बोलतात....
" तरीही तुम्ही खूप करत आहात विश्वास... माझ्या आयुष्यात मी तुमचे हे ऋण कधी फेडू शकेल की , नाही हेच मला समजत नाही...... प्लीज! मलाही तुमच्यासाठी काही करण्याची संधी द्या.... " भार्गवी त्यांच्या मिठी मधूनच हळव्या स्वरात बोलते.... त्या दोघांचं बोलणं ऐकून मिस्टर विश्वास यांचे आई-वडील दीक्षा सौरभ आणि मेघा आज्जी सोबत घर पाण्यात बिझी होतात...
" तसे तर मला खुश करन हे तुझ्याच हातात आहे... फक्त तू समोरून विचारत आहेस म्हणून ते उपाय तुला सांगतो... काही जबरदस्ती नाही विचार करून बघ... " मिस्टर विश्वास खट्याळपणे तिच्याकडे पाहून बोलतात...
" कोणता उपाय ? " भार्गवी मात्र आनंदाने त्यांच्याकडे पाहून त्यांना विचारते...
" आता तुलाच जर मला खुश करायचा असेल तर मी तुला आधीच सांगितले आहे की तुझ्या आनंदातच माझा आनंद आहे तरीही मला माझी आवडत्या व्यक्ती सोबत कुठेतरी बाहेर काही दिवसांसाठी फिरायला जायला खूप आवडेल ... आता ते कधी जायचं आणि कुठे जायचं, हे ठरवणं मात्र तुझ्या हातात आहे.... " मिस्टर विश्वास तिच्याकडे पाहून सीडेक्टिव्ह व्हॉइस मध्ये बोलतात... त्यांचा बोलण्याचा अर्थ समजून मात्र इकडे भार्गवीच्या चेहऱ्यावर कोई फुलते आणि तिचे गाल झरझर गुलाबी होऊ लागतात...
" तुला कधीही इच्छा होईल तेव्हा तू मला फक्त डेस्टिनेशन सांग, बाकी सगळं मी बघतो..... हो, पण प्लीज! आधीच मी खूप वर्ष वाट पाहिली आहे आता आणखीन जास्त वाट पाहायला लावू नकोस... " बोलताना मिस्टर विश्वास यांचाही कंठ दाटलेला असतो.... भार्गवी त्यांच्याकडे पाहते तेव्हा तिच्याबद्दलचा प्रेम त्यांच्या डोळ्यात उतरलेले असते आणि तिच्या भेटीची ओढ त्यांच्या शब्दांमधून तिला समजून येते.....
.
..
...
To be continued....
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा