भार्गवीची आजी तो अल्बम उघडून पाहू लागते आणि त्यात असलेले भार्गवीचे कॉलेजच्या वेळेचे फोटो पाहून त्यांना आश्चर्य वाटून जाते...
आत्ता पुढें,
" हे तिचे कॉलेजच्या दिवसातले फोटो आहे हे फोटो मी तिच्याही नकळत हळूच टिपले होते... मला तसेही फोटोग्राफीची खूप आवड होती आणि माझ्याकडे स्वतःचा एक कॅमेरा होता.. मग काय माझ्या प्रेमाचे फोटो मी तिच्याही नकळत टिपत होतं आणि स्वतःच्या जवळ ठेवत होतो...
भार्गवी पण आमच्या कॉलेजमध्ये खूप हुशार आणि ऍक्टिव्ह विद्यार्थिनी होती त्यामुळे तिच्या आजूबाजूला नेहमी मित्र मैत्रिणीचा गराडा लागत होता.... तिला कॉलेजच्या इतर फंक्शनमध्ये ही भाग सहभाग घेण्याची, पुढे होऊन सगळं काम करण्याची सवय होती त्यामुळे सगळ्या शिक्षकांनाही ती खूप आवडत होती....
माझं काय मी कॉलेजमध्ये असताना अभ्यासामध्ये तर हुशार होतो परंतु मला जास्त बोलायची सवय नव्हती त्यामुळे नेहमी मागे मागेच असायचो.... या सगळ्यामुळे तिची नजर कधी माझ्यापर्यंत पोहोचलीच नाही..... मला आज पण तो दिवस अगदी जसेच्या तसा आठवत आहे....
*********** भूतकाळ ************
तेव्हा आम्ही कॉलेजमध्ये सेकंड इयरला होतो आणि आमच्या फायनल एक्झाम चालू होत्या.... भार्गवीने कॉलेजमध्ये सबमिट करण्यासाठी खूप चांगल्या प्रकारे नोट्स बनवल्या होत्या , अचानक तिच्या नोट्स कुठे हरवल्या हे तिला ही समजले नाही... सबमिशन करण्यासाठी फक्त तासाभराचा अवधी शिल्लक होता आणि ती मात्र वेड्यासारखी सगळीकडे तिच्या नोट्स शोधत होती...
तिच्या चेहऱ्यावर असलेली चिंता आणि टेन्शन पाहून इकडे माझ्या काळजाचं पाणी पाणी होऊ लागले.... ती खूप हुशार होती त्यामुळे त्यावेळी संमिशनचे मार्क जर आपल्याला भेटले नाही तर या गोष्टीचा तिला खूपच टेन्शन आले होते.... तिला असे त्रासात मी जास्त वेळ पाहू शकलो नाही म्हणून मग मी माझे नोट्स तिला देण्याचे ठरवले....
मला पहिल्यापासून सवय होती जे नोट्स मी बनवत होतो त्याची एक कॉपी सेव करून ठेवत होतो.... मग मी लगेच आमच्या कॉलेजमध्ये असलेल्या कम्प्युटर रूम मध्ये गेलो आणि तिकडे जाऊन माझे सेव केलेले नोट्स त्याच्यामध्ये थोडाफार बदल करून त्याची एक कॉपी प्रिंट करायला सुरुवात केली....
भार्गवी कॉलेजमध्ये आल्यापासून जिकडे कुठे गेली होती त्या सगळ्या ठिकाणी आपले नोट्स शोधण्यामध्ये व्यस्त होती तिच्यासोबत तिच्या काही मैत्रिणी ही ते नोट्स शोधत होते.... मी तिला लायब्ररी मधून बाहेर येताना पाहिलं होते पण अजून तरी ती लायब्ररीमध्ये नोट्स शोधण्यासाठी गेली नव्हती म्हणून मग माझी कॉपी प्रिंट निघाल्यावर मी बरोबर लायब्ररीमध्ये जाऊन एका टॅक्स वर त्या नोट्स ची कॉपी ठेवली आणि त्याच्यासोबतच एक लहान चिट्ठी ही लिहून ठेवली....
" तुमच्यासारख्या सुंदर मुलीच्या चेहऱ्यावर असे टेन्शन ने भरलेले भाव शोभून दिसत नाही.... मी तुमच्यासाठी जास्त काही तर करू शकत नाही पण या नोट्स कॉलेजमध्ये सबमिट करून तुम्हाला नक्कीच चांगले मार्क मिळतील अशी अपेक्षा करतो...
माझ्याबद्दल जास्त विचार करू नका तुम्ही जर हे नोट्स घेतले तर आपल्यात मैत्री झाल्यासारखे मला वाटेल आणि मलाही मैत्री आवडेलही तुम्ही मला तुमचा अदृश्य फ्रेंड समजू शकता.... " अशी चिठ्ठी लिहून मी त्या नोट्स वर ठेवली होती आणि त्या नोट्स व्यवस्थित तिला दिसेल अशा ठिकाणी ठेवल्या होत्या.....
मला भार्गवी लायब्ररीच्या दिशेने येताना दिसली तसा मी लायब्ररीमध्ये एका पुस्तकांच्या रॅक मागे लपून बसलो आणि तिकडच्या फटीतून तिला आत येताना पाहत होतो...
भार्गवी आत मध्ये येऊन सगळीकडे आपल्या नोट्स शोधत असताना तिची नजर माझ्या नोट्सवर गेली आणि त्यावर लिहून ठेवलेली चिठ्ठी ही तिला सापडली.... भार्गवीने चिठ्ठी हातात घेऊन वाचली आणि ते वाचत असताना तिच्या चेहऱ्यावर उमललेलं ते गोड हसू मात्र मी माझ्या डोळ्यांमध्ये घेत होतो...
" काय झालं भार्गवी आतापर्यंत इतके टेन्शनमध्ये होते आणि आता अचानक अशी हसत आहेस, तुझ्या नोट्स सापडल्या वाटतं...." तिच्या एका मैत्रिणीने तिच्याकडे पाहून विचारले....
" हो, मला नोट्स ही सापडल्या आणि एक चांगला मित्रही सापडला.... " भार्गवीने मी दिलेल्या त्या नोट्स कडे पाहून हा सतत उत्तर दिले आणि आपल्या मैत्रिणींसोबत तिकडून नोट्स सबमिट करण्यासाठी निघून गेली....
तिचं ते बोलणं ऐकून मात्र माझ्या मनाला खूपच समाधान भेटले... खूप छान वाटले तिचे चेहऱ्यावरचे ते हसू पाहताना...
" अशी लपून-छपूनच तिला मदत करणार आहे की, तिच्यासमोर जाऊन तुझ्या प्रेमाची ही कबुली देणार आहे... " अचानक माझ्या मित्राने माझ्या खांद्यावर हात ठेवून मला प्रश्न केला....
" मी दिसायला इतका साधा सिम्पल, माझे राहणीमान ही साधारण तिच्याकडे पाहून असे वाटते का किती माझं प्रेम कबूल करेल ? " मी माझ्या मित्राकडे पाहून त्यालाच उलट प्रश्न विचारला....
" कोण बोलतं माझा मित्र हँडसम दिसत नाही ते आणि तू स्वतः विचार करण्यापेक्षा काही गोष्टी हे तिच्यावर सोडून दे ना.... तू तुझ्या मनातली फिलिंग एकदा तिच्यासमोर जाऊन तिला सांग.. त्याच्यानंतर तो तिचा प्रश्न आहे की , तिला या फिलिंग एक्सेप्ट करायचे आहेत की नाही ,निदान तुझ्या मनाला योग्य ते उत्तर तरी मिळेल.... असाच किती वर्ष तिच्यासाठी झुरत राहणार आहेस...." माझ्या मित्राने तेव्हाही मला समजावण्याचा प्रयत्न केला....
" काय करू , तिच्यासमोर जाण्याची माझी हिम्मत होत नाही आणि तू मला एवढी गोष्ट मोठी गोष्ट तिला सांगायला लावत आहेस..... अरे आता कुठे तिने माझी फ्रेंडशिप स्वीकारली आहे ते पण मला न बघता आणि तू प्रेमाचं काय घेऊन बसलास... " मी माझ्या मित्रालाच समजण्याचा प्रयत्न करत होतो कारण माझी हिम्मतच नव्हती तिच्यासमोर जाऊन आपल्या प्रेमाची कबूल देण्याची.... तिला गमावण्याच्या भीतीने मी कधीही गोष्ट सांगू शकलो नाही...
" अरे विश्वास, असे का वागत आहेस एकदा तरी माझा ऐक.. " माझा मित्र तरीही मला सांगण्याचा प्रयत्न करत होता....
" आपल्यालाही आपल्या नोट्स सबमिट करायचे आहे तू विसरलास का ? नाहीतर या सगळ्या चक्कर मध्ये आपल्याला कमी मार्क पडायचे... चला आपण पण जाऊया.. " मी तो विषय तिकडेच संपवला... त्यानंतरही माझ्या मित्राने खूप वेळा मला फोर्स केला की मी तिच्यासमोर जाऊन आपल्या प्रेमाची कबुली द्यावी परंतु माझी हिम्मत काही झाली नाही... असेच आमचे कॉलेज पूर्ण झाले आणि बघता बघता आम्ही आपापल्या मार्गावर पुढे निघूनही गेलो पण मनातले प्रेम मात्र अजूनही तसेच आहे....
तिने माझ्या मनामध्ये असे घर करून ठेवले आहे की आता दुसऱ्या कोणत्या मुलीचा विचारही करू वाटत नाही.... जेव्हा मी जॉबला लागलो तेव्हा माझ्या आई वडिलांनी ही माझ्या लग्नाचा विचार करायला सुरुवात केली आणि या गोष्टीपासून लांब राहण्यासाठीच मी स्वतःच वेगळं घर घेऊन इकडे राहत आहे जेणेकरून कोणीही मला लग्नासाठी फोर्स करू नये.... " मिस्टर विश्वास आपल्या मनातल्या सगळ्या भावना सांगून श्वास मोकळा सोडतात....
*********** भूतकाळ समाप्त *********
" तू इतक्या वर्षापासून इतकं प्रेम करत आहे माझ्या भार्गवीवर... माझ्या भार्गवी साठी मला तो धर्मेश कधी आवडलाच नव्हता पण तिच्या प्रेमाच्या पुढे मला काही बोलता आले नाही... बिचारीच्या आयुष्यात इतक्या वर्षानंतर प्रेम आले आहे.... मी उगाच जास्त विचार करत आहे.... त्यांच्या आयुष्यात सगळं काही व्यवस्थित होईल... असाच विचार करून मी स्वतःच्या मनाला समजावत होते, पण माझा विचार हा चुकीचा होता....
तिच्या आई वडील गेल्यानंतर मी तिला सांभाळले आपल्या आयुष्यात प्रेम यावेळी यासाठी भरपूर आसुसली होती माझी मुलगी आणि तिच्यासोबत असे सगळे घडत आहे....
माझी भार्गवी तिच्या आयुष्यात त्या धर्मेसारखा वाईट माणूस कधीच डिसर्व करत नव्हती.... तिच्या आयुष्यात तर तुझ्यासारख्या चांगल्या माणसाचे प्रेम पाहिजे होते....
मी तुम्हाला एक गोष्ट विचारु का ? " भार्गवी ची आज्जी आशेने मिस्टर विश्वास यांच्याकडे पाहून त्यांना विचारते....
" हो , विचाराना..... " मिस्टर विश्वास तिच्याकडे पाहून बोलतात......
" माझ्या भार्गवीचे लग्न तर झाले पण तिचा सहा महिन्याचा ही संसार झाला नाही.... तिच्या नवऱ्याने तिच्या आयुष्यात येऊन दुःखाशिवाय तिला दुसरे काहीही दिले नाही... तिची काय अवस्था झाली आहे हे तुमच्यापासून लपलेले नाही....
मला माझ्या मुलीची खूपच काळजी वाटत आहे... मला म्हातारीला मरण येण्याआधी तरी माझ्या मुलीचे सगळे व्यवस्थित व्हावे असे मनापासून वाटत आहे म्हणूनच फार धाडस करून मी हा प्रश्न तुम्हाला विचारत आहे....
माझ्या भार्गवीच्या आयुष्याबद्दल सगळं काही तुम्हाला माहित आहे तरीही तिच्या अशा अवस्थेत तुम्ही तिचा तुमची बायको म्हणून स्वीकार करू शकता का ? तिच्या आयुष्यातले हरवलेले प्रेम तिला परत मिळवून देऊ शकता का ? तिच्या पहिल्या लग्नातून मुक्त करून तिच्यासोबत लग्न करू शकता का ? " भार्गवी ची आज्जी अपेक्षेने मिस्टर विश्वास यांच्याकडे पाहून त्यांना प्रश्न विचारते....
त्यांनी विचारलेले प्रश्न ऐकून मिस्टर विश्वास मात्र आश्चर्याने त्यांच्याकडे पाहू लागतात.... सगळीकडे भयान शांतता पसरलेली असते आणि आता त्यांच्या मुखातून बाहेर पडणारे शब्दांमध्येच पुढचे भविष्य ठरणार होते....
.
..
...
To be continued......
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा