" तुम्हाला माझ्यावर किती नजर ठेवायची आहे ती ठेवा.... मी तुमच्या नजरेसमोरून कुठे हलणारही नाही आणि माझं काम ही पूर्ण करेल.... " अशा अविर्भावातच हे मुद्दामून बाल्कनी मध्ये उभे राहूनच कॉफी पिऊ लागतात....
आत्ता पुढें,
" विश्वास अरे हे सगळं खूप भयानक आहे... आपल्याला लवकरात लवकर याच्या अगेन्स काहीतरी ॲक्शन घ्यायला पाहिजे... अरे या माणसांची तस्करी कुठे चालते, त्यांचे काळे धन त्यांनी कोणत्या कोणत्या गोडाऊन मध्ये लपवून ठेवलेले आहे... याबद्दल सगळीच नाही पण काही इन्फॉर्मेशन आपल्या हातात आली आहे... या सगळ्या इन्फॉर्मेशन चा आढावा घेऊन आपण हे सगळं करणारे मुख्य माणसांपर्यंत नक्कीच पोहोचू शकतो.... " पोलीस अधिकारी रात्री उशिरा विश्वास यांना फोन करतात आणि सांगू लागतात त्यांनी विश्वासाने दिलेला पेन ड्राईव्ह आधी स्वतः चेक केलेला असतो... हे सगळं पाहून त्यांनाही आश्चर्याचा धक्का लागतो...
" हो जेव्हा मी हे सगळं पाहिलं ना... तेव्हाच मला या सगळ्या गोष्टीचा अंदाज आला होता की, ही खूप मोठी गॅंग आहे आणि यांचे कॉन्टॅक्ट फक्त भारतामध्येच नाही तर भारताच्या बाहेरही आहेत... ते लोक किती नीच माणसं असतील ते इकडं भारतातल्या मुलींना बाहेर परदेशात जाऊन विकण्याचे काम करतात... हे सगळं बघून माझा तर रक्त खवळायला लागले आहे.. या सगळ्या पुऱ्यावांमध्ये आपल्याला त्यांच्या काही अड्ड्यांची माहिती सापडली आहे आणि ते काय काय काम करतात हे सगळं समजले आहे परंतु त्यांचे मेन मोरके कोण आहेत ज्यांच्या इशारावर हे सगळे काम चालतं त्या लोकांबद्दल मात्र अजून आपल्याकडे काहीच इन्फॉर्मेशन नाही.... " मिस्टर विश्वास रागातच बडबड करत असतात....
" मी आज आफ्टरनून ला डीजीपी सोबत माझी मीटिंग फिक्स केली आहे त्याबद्दल आमच्या दोघांची व इतर कोणालाही माहित नाही.... तेव्हा मी त्यांच्यासमोर हे सगळे पुरावे ठेवणार आहे आणि यासाठी लीगल ॲक्शन घ्यायलाही सांगणार आहे... जोपर्यंत आपण त्या माणसांच्या अड्ड्यांवर छापे मारत नाही तोपर्यंत ही सगळी माहिती गुपित असणार त्यामुळे कोणालाही यावर संशय येणार नाही.... "ते मुख्य अधिकारी. मिस्टर विश्वास यांना आश्वासन देऊ लागतात.....
" त्या मीटिंगमध्येच तू माझ्यासाठी अजून एक गोष्ट करशील का ? " मिस्टर विश्वास काहीतरी विचार करत बोलतात...
" हो बोल ना... " मुख्याधिकारी त्यांना विचारतात....
" त्या मीटिंगमध्ये तू या सगळ्या पुराव्या बद्दल आपल्या डीजीपीला तर सांगच पण त्याच सोबत हे सगळे पुरावे आपल्याला भार्गवी मुळे भेटले आहे आणि ती सध्या खूप मोठ्या संकटात सापडलेली आहे त्या माणसांच्या तावडीत अडकलेली आहे त्यामुळे जे काही गुन्हे तिच्यावर दाखल झाले आहेत त्याच्यासाठी ती जबाबदार नाही तिला हे सगळं करण्यासाठी या लोकांनी भाग पाडले आहे ही गोष्ट ही त्यांच्यासमोर सिद्ध करून दाखव.... मला विश्वास आहे बीजेपी तुझ्या बोलण्यावर नक्की विचार करतील... ती मुलगी जर आपली एवढी मदत करत आहे तर आपलंही कर्तव्य आहे की , आपणही तिची या सगळ्यातून निर्दोष सुटका व्हावी यासाठी तिची मदत करावी... " मिस्टर विश्वास शांतपणे आपला मुद्दा समजवण्याचा प्रयत्न करू लागतात....
" भार्गवीं ने आपल्यापर्यंत ही सगळी इन्फॉर्मेशन पोहोचवून ती निर्दोष असल्याचे आधीच साबित केले आहे... मी स्वतः डीजीपी सोबत या सगळ्याबद्दल बोलणार होतो... मी या सगळ्या गोष्टीचा आधीच विचार करून ठेवला होता पण तरीही तू स्वतःही समोरून हा विषय काढशील असे मला वाटलंच होतं....
विश्वास तू अजूनही तिकडेच अडकलेला आहे... अजूनही ते कॉलेजचे दिवस विसरला नाहीस ना... या मधल्या काही वर्षात काहीच बदलले नाही ना , तू तेव्हा पण तिची इनडायरेक्टली मदत केली होतीस आणि आताही तिची मदत करण्याचा प्रयत्न करत आहेस... " ते मुख्य अधिकारी शांतपणे बोलतात.....
" तेव्हा पण तिची मदत करावी असा माझ्या मनाने मला कौल दिला होता आणि आताही माझ्या मनाच ऐकूनच मी तिची मदत करत आहे...." विश्वास शांतपणे बोलतात...
" अजूनही एवढेच प्रेम आहे तिच्यावर तर एकदा सांगून टाक ना तिला... आधी मी थोडा कन्फ्युज होतो कारण तिचं लग्न झालं आहे परंतु जर तिचा नवरा तिच्यासोबत असा वागत आहे, तिच्या हुशारीचा गैरफायदा घेत आहे , तर मग या लग्नाचा काय अर्थ ! मला असे वाटते की ,तू एकदा तिच्यासोबत या विषयावर बोलावे... " मुख्याधिकारी त्यांना समजावण्या च्या स्वरात बोलतात.....
" खरं तर मला पण मनापासून असे वाटत आहे की माझ्या मनातली भावना मी एकदा तिच्यासमोर भांडावी परंतु ही योग्य वेळ नाही आधी तिच्या संकटात सापडलेली आहे त्या संकटातून तिला बाहेर काढणे गरजेचे आहे एकदा का तिच्यावर लागलेले सगळे आरोप चुकीचे आहेत हे सिद्ध करून तिची या सगळ्यातून निर्दोष मुक्तता केली की त्यानंतर एकदा नक्कीच तिला भेटून मी सांगेन, पण तोपर्यंत तुम्ही शांत रहा कोणालाही याबद्दल काही बोलू नको..... " मिस्टर विश्वास समाधानी मनाने आपल्या मित्राला सांगतात....
" मला जर कोणाला सांगायचं असतं तर मी आधीच सांगितले असते.... तुझे हे सिक्रेट इतक्या वर्षापासून मी माझ्या मनामध्ये कैद करून ठेवले आहे आणि ते तसेच राहणार अगदी शेवटपर्यंत ! जोपर्यंत तू स्वतः समोरून कोणाला सांगत नाही तोपर्यंत तरी.... पण माझ्या मित्राने पण त्याच्या आयुष्यामध्ये पुढे जावे त्याचा आयुष्य आनंदाने जगावे अशी इच्छा माझ्या मनालाही वाटत आहे..... " मुख्याधिकारी आपल्या भावना व्यक्त करतात.....
" देवाच्या मनात असेल तर असे नक्कीच होईल... " मिस्टर विश्वास एक नजर समोर असलेल्या मंदिराकडे पाहून बोलतात....
" ठीक आहे... मी आता फोन ठेवतो... मला डी जी पी ला भेटण्यासाठी त्यांच्या घरी जायचं आहे... " ते मुख्य अधिकारी बोलून फोन ठेवून देतात... मिस्टर विश्वास मात्र काही क्षण तसेच शांत बसलेले असतात....
" तुम्ही माझ्या भार्गवी वर प्रेम करता.... तुमच्या मनात तिच्याबद्दल काही भावना आहेत का ? " अचानक त्यांच्या कानावर एक आवाज पडतो तसे ते आश्चर्याने मागे वळून पाहू लागतात... भार्गवीची आजी त्यांच्या बेडरूमच्या दरवाजामध्ये उभी राहून त्यांच्याकडे पाहत असते... मिस्टर विश्वास यांचे लक्ष आपल्या दरवाजाकडे जाते तर त्यांनी दरवाजा लावलेलाच नसतो.... नेहमी एकटेच घरात राहत असल्याची सवय असल्यामुळे त्यांना दरवाजा लावण्याचे भान उरलेले नसते.....
" सॉरी म्हणजे मला तसं बोलायचं नव्हतं... " मिस्टर विश्वास यांना आपली चूक समजते आणि ते शांतपणे आपली नजर खाली घेऊन मान्य करतात....
" तुम्ही माझी माफी मागावी यासाठी मी विचारतच नाही आहे... मला फक्त तुमच्या मनातल्या भावना ऐकून घ्यायचे आहेत.... गेले काही दिवस मी तुमच्या घरी राहत आहे... एका अनोळखी मुलीची आजीला कोणी इतकी मदत करत नाही... तुम्ही तुमच्या या घरात मला कधीच वेगळं वाटेल असे भासू दिले नाही... मला स्वतःच्या घरात राहत असल्यासारखे वाटत होते... बरेच वेळा तुमचं बोलणं माझ्या कानावर पडलं या सगळ्यातून मला अंदाजा तर आला होता परंतु आज जेव्हा ही गोष्ट स्पष्ट झाली तेव्हा मात्र मी समोरून तुमच्याजवळ येऊन तुम्हाला विचारण्याची हिंमत करत आहे, पण मला खरं उत्तर मिळेल अशी अपेक्षा आहे..... " भार्गवी ची आजची तिकडे जवळच असलेल्या एका खुर्चीवर बसून त्यांच्याकडे पाहून त्यांना विचारते....
" हो ,माझं प्रेम आहे भार्गवीवर अगदी कॉलेजला असल्यापासून मी तिच्यावर खूप प्रेम करतो... लव एक फर्स्ट साईट बोलतात ना तसेच काहीसे माझ्यासोबत झाले होते... भार्गवी आमच्या कॉलेजमधली सगळ्यात सुंदर मुलगी आणि तिचा स्वभावही खूप छान होता सगळ्यांसोबत अगदी मिळून मिसळून राहत होती त्यामुळे मीच काय कोणीही तिच्या प्रेमात पडला असता.... " मिस्टर विश्वास जुने दिवस आठवत सुस्कारा घेत बोलतात....
" जर तुम्ही कॉलेजच्या दिवसापासून तिच्यावर इतके प्रेम करत होता मग इतके दिवस तिला आपल्या मनातली भावना सांगितली का नाही.... कदाचित तुम्ही जर तेव्हाच तिला तुमच्या भावना सांगितले असत्या आणि तिने जर होकार दिला असता तर आज चे सत्य काही वेगळेच असते.... माझी मुलगी ही कदाचित एवढ्या मोठ्या संकटात सापडली नसती..." आजी शांतपणे त्यांच्या चेहऱ्याचे निरीक्षण करताना विचारतात...
" कॉलेजमध्ये असताना माझा स्वभाव खूप शांत होता... मला जास्त बोलण्याची सवय नव्हती... त्यात प्रेम हे फक्त माझ्या मनात होते... भार्गवी ला तर मला पाहून हेही आठवले नाही की, मी तिच्या कॉलेजमध्ये तिच्या सोबत होतो.... यावरूनच विचार करा ना की, कॉलेजमध्ये असताना मी तिच्या आसपासही कुठे नव्हतो..... तिच्या मित्र-मैत्रिणीच्या ग्रुप होता त्याच्या पलीकडे जाऊन तिने बाकी कोणाकडे लक्षही दिले नाही... मग असे असताना मी कशी माझ्या मनातली भावना तिला सांगणार होतो...." मिस्टर विश्वास त्यांच्या कपाटात असलेला जुना अल्बम काढून तिकडे असलेल्या टेबलवर ठेवतात आणि तो टेबल आजीच्या जवळ सरकवतात....
भार्गवीची आजी तो अल्बम उघडून पाहू लागते आणि त्यात असलेले भार्गवीचे कॉलेजच्या वेळेचे फोटो पाहून त्यांना आश्चर्य वाटून जाते...
.
..
...
To be continued.....
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा