तू पुढच्या अर्ध्या तासात त्या मॉल मध्ये येऊन मला भेट आणि हो इकडे येताना शक्यतो सिव्हिल ड्रेस वर ये... कोणीही तुला ओळखले नाही पाहिजे.... " मिस्टर विश्वास आपल्या मित्राला सांगतात...
" ओके... " त्यांचा मित्र बोलून फोन ठेवून देतो...
आत्ता पुढें,
मिस्टर विश्वास मॉलच्या दिशेने गाडी घेऊन जात असतात.. त्यांचे लक्ष सोबतच त्यांच्या गाडीमध्ये असलेल्या कॅमेरा मधून मागच्या गाडीवर असते... ती गाडी अजूनही त्यांच्या मागावर असते... ते मॉल च्या गेटमधून आत एन्ट्री करून आपली गाडी व्यवस्थित पार्क करतात... गाडीमधून खाली उतरल्या बरोबर त्यांचं लक्ष पूर्ण पार्किंग एरियावर फिरते... पार्किंग एरिया मध्ये दूर कोपऱ्याला तीच गाडी उभी असलेली त्यांना दिसते जी इतका वेळ त्यांचा पाठलाग करत होती...
मिस्टर विश्वास आपले लक्ष नसल्यासारखे दाखवतच मॉलच्या आत एन्ट्री करतात... त्यांनाही स्वतःचा डाऊट सिद्ध करायचा असतो त्यामुळे ते मुद्दामून एका कपड्याच्या शॉप च्या आत शिरतात आणि स्वतःसाठी काही कपडे पाहू लागतात.... त्यांची सगळी नजर ही शॉप च्या एन्ट्री गेट वर असते... काही वेळातच त्या शॉप मध्ये दोन जेन्ट्स येताना त्यांना दिसतात पण ते आपला पाठलाग करणारेच आहेत काय हे त्यांना कन्फर्म नसते...
मिस्टर विश्वास कपडे बघतच त्या लोकांच्याही नकळत त्यांचे निरीक्षण करत असतात... ते दोघे पण कपडे पाहत आहेत असे दाखवतात... मिस्टर विश्वास मुद्दामून एक टी-शर्ट घेऊन चेंजिंग रूम मध्ये जातात... थोड्यावेळाने तिकडून बाहेर आल्यावर त्यांना चेंजिंग रूम मध्ये दोन माणसं दिसतात... आपल्यासाठी इथे टी-शर्ट खरेदी करून मिस्टर विश्वास त्या शॉपमधून बाहेर पडतात.... काही वेळात असती दोन माणसंही त्यांच्या मागोमाग त्या शॉप मधून बाहेर पडतात पण त्या लोकांनी काहीही खरेदी केलेले नसते....
आपला डाऊट कन्फर्म करण्यासाठी मिस्टर विश्वास पुन्हा एकदा दुसऱ्या शॉप मध्ये जातात... यावेळी ते एका ज्वेलरीच्या शॉप मध्ये जातात आणि तिकडे असलेल्या युनिक डिझाईनच्या ज्वेलरी से निरीक्षण करू लागतात... आताही त्यांचं लक्ष शॉप च्या बाहेर असते... ती दोन माणसं त्या शॉप च्या आसपासच घुटमळत असतात... यावेळी त्यांच्या मनाला कन्फर्म होते की ही दोन माणसं त्यांचा पाठलाग करतच इकडे आलेली आहेत....
ते विचार करत असतानाच त्यांची नजर एका ब्रेसलेट वर जाते... ते ब्रेसलेट सुंदर आणि थोड्या युनिक अशा डिझाईन बनलेले असते.... ते शॉप कीपर ला त्याची प्राईज विचारतात आणि ते ब्रेसलेट खरेदी करतात.... त्यांनी दोन्ही शॉप मध्ये जाऊन खरेदी केलेली आहे हे बघितल्यामुळे त्या माणसांना असे वाटत नाही की मिस्टर विश्वास यांना काही शंका आलेली आहे... ते खरोखरच खरेदी करण्यासाठी मॉलमध्ये आले आहेत असं त्यांना वाटू लागते...
मिस्टर विश्वास ज्वेलरी शॉप मधून बाहेर पडतच असतात की, त्यांच्या मोबाईलवर मेसेज येतो... ते मेसेज वाचतात तेव्हा त्यांना समजते की, त्यांचा मित्र तो पोलीस अधिकारीही त्या मॉलमध्ये आलेला असतो.... मिस्टर विश्वास त्याला फूड कोर्ट मध्ये येण्याचा मेसेज टाकून स्वतःही फूड कोर्ट च्या दिशेने चालू लागतात.... ते दोन माणसंही त्यांचा पाठलाग करत फूड कोर्ट मध्ये जातात...
मिस्टर विश्वास तिकडे असलेल्या एका टेबलवर जाऊन बसतात... त्यांचा मित्रही तिकडून काही अंतरावर असलेल्या एका टेबलवर येऊन बसतो... ते दोन माणसेही त्यांचा पाठलाग कर तिकडे आलेली असतात ते एका टेबलवर येऊन बसतात.... मिस्टर विश्वास स्वतःसाठी एक कॉफी ऑर्डर करतात...
तो कॉफी शॉप मधला वेटर त्यांची कॉफी घेऊन त्यांच्या टेबल जवळ आल्यावर मिस्टर विश्वास सराईतपणे टिशू पेपर मध्ये गुंडाळलेला लॅपटॉप त्याच्या ट्रेमध्ये ठेवतात....
" तुमच्या शॉप च्या एक्झॅक्टली समोर असलेल्या टेबलवर जो ब्लू कलर चे शर्ट घातलेला माणूस बसलेला आहे.... त्यांनीही आता तुम्हाला कॉफी ऑर्डर केली आहे..... त्याला हा पेन ड्राईव्ह द्या, पण कोणालाही समजले नाही पाहिजे.... " मिस्टर विश्वास इकडे तिकडे बघतच हळू आवाजात बोलतात... जेणेकरून ते त्या वेटर सोबत बोलत आहे हेही कोणावर समजणार नाही आणि स्वतःची कॉपी घेऊन पिऊ लागतात....
ती माणसं त्याला कॉफी पिताना पाहून स्वतःसाठीही कोल्ड्रिंग ऑर्डर करतात आणि ते पीतच त्यांच्याकडे लक्ष ठेवतात.... कॉफी शॉप चा वेटर त्या मुख्य अधिकाऱ्याला कॉफी सोबतच ते पेन ड्राईव्ह देतो.. ते मुख्य अधिकारी त्याला टीप म्हणून कोणाच्याही नकळत पैसे देतात आणि तो पेन ड्राईव्ह आपल्या खिशात ठेवून देतात....
" या पेन ड्राईव्ह मध्ये जी माहिती आहे ती व्यवस्थित चेक कर आणि याबद्दल तू डायरेक्ट डीसीबी सरांसोबत डिस्कस कर... जोपर्यंत ही माहिती आपण बाहेर कुठेही लिक करत नाही तोपर्यंत कोणालाही याबाबत काही समजले नाही पाहिजे... अगदी आपल्या पोलीस डिपार्टमेंट मधल्या काही माणसांनाही समजले नाही पाहिजे.... माझ्याकडे जे काही पुरावे आहेत, ते हळूहळू मी तुझ्यापर्यंत पोचवेल.... आपल्याला या सगळ्या ठिकाणांवर एक साथ छापे मारायचे आहे त्यामुळे समोरच्याला समजायच्या आत या गोष्टी झाल्या पाहिजे त्यामुळे आधी जे काही लागतील त्या सगळ्या परमिशन घेऊन ठेवायचं काम गुपित पणे करूया... " मिस्टर विश्वास त्यांच्या मोबाईलवर मेसेज करतात.... काही वेळाने हे मुख्य अधिकारी आपली कॉफी संपवून तिकडून निघून जातात... ते पूर्ण मॉलच्या गेटमधून बाहेर जाईपर्यंत मिस्टर विश्वास तिकडेच बसलेले असतात...
त्या मुख्य अधिकारी चा आपण मॉलमधून बाहेर पडल्याचा मेसेज आल्यावर ते खरेदी केलेल्या बॅग हातात घेऊन तिकडून निघतात.... ते दोन माणसंही त्यांच्या मागे मागे येऊ लागतात... मिस्टर विश्वास तोंडात गाणं गुनगुनातच मॉल मधून परत पार्किंग एरिया मध्ये येतात आणि आपल्या गाडीमध्ये खरेदी केलेला सामान ठेवून गाडी चालू करत मॉलमधून बाहेर पडतात.... ती माणसंही त्यांच्या मागोमाग मॉलमधून आपल्या गाडीने बाहेर पडतात... मिस्टर विश्वास गाडी घेऊन आपल्या घराच्या गेटमधून आत शिरतात आणि गाडी पार्किंग एरिया मध्ये पार करून घराच्या आत जातात.....
" अरे यार या माणसाचा पाठलाग करून काहीही झाले नाही..... आपल्याला शंका येण्यासारखे यांनी काही केलेच नाही म्हणजे हा भार्गवीच्या कॉन्टॅक्टमध्ये नाही.... " ते आपल्या घरी गेल्याबरोबर तो माणूस फोन करून आपल्या माणसाला सांगतो....
" ठीक आहे... तरीही तुम्ही अजून एक दोन दिवस त्याच्याकडे लक्ष ठेवा... " समोरची व्यक्ती रागानेच बोलत फोन ठेवून देते...
मिस्टर विश्वास घराच्या आत गेल्याबरोबर रोहन ला फोन करतात आणि त्यांच्यावर नजर ठेवली जात आहे हे सांगतात त्यामुळे यापुढे रोहन आणि मेघा दोघांनीही भेटायला इकडे येऊ नये असेही सांगतात....
****************************
भार्गवी लॅपटॉप वर काम करत तशीच तिकडे झोपून गेलेली असते... जेव्हा तिला जाग येते तेव्हा ती घड्याळात पाहते तर संध्याकाळचे सात वाजलेले असतात.... ती आत जाऊन फ्रेश होऊन स्वतःसाठी काळा चहा बनवत ती किचनमध्ये असलेल्या छोट्या खिडकी मधून बाहेर पाहू लागते तेव्हा तिला बाहेर वेगळीच हालचाल जाणवते म्हणून ती थोडी निरखून पाहत असताना तिला त्या झाडाझुडपातून काही अंतरावर फिरणारा एक माणूस दिसतो....
भार्गवी घाबरून जाते तिला शोधण्यासाठीच त्या व्यक्तीने त्या माणसांना या जंगलात पाठवले असेल असा तिला अंदाज येतो तशी ती लपतच त्या खिडकीच्या बाहेरच असलेल्या फांदी च्या पानांनी ती खिडकी व्यवस्थित झाकते... तसेही संध्याकाळ झालेली असल्यामुळे तिकडे सगळीकडे अंधार पसरलेला असतो आणि ते ट्री हाऊस त्या सगळ्यांनी घनदाट झाडीमध्ये अशाप्रकारे बांधलेले असते की, आजूबाजूंनी झाडांच्या फांद्या वेडल्यामुळे कोणालाही तिकडे असलेल्या ट्री हाऊस बद्दल समजत नसते....
भार्गवी हळू डोकावून त्या माणसालाही पाहत असते... तू जरी इकडे तिकडे पाहत असला तरी थोडा घाबरलेला असतो कारण इतक्या रात्रीच जंगलात असलेल्या प्राण्यांचीही त्याला भीती वाटत असते त्यामुळे तो तिकडूनपटकन ओढ्याच्या दिशेने निघून जातो... जसा तो दिसेनासा होतो तशी भार्गवी सुटकेचा श्वास सोडते....
' याचा अर्थ ती व्यक्ती अजूनही आपला पाठलाग करत आहे... आपण खेळलेला डाव त्याच्या लक्षात आला असावा... त्या ट्रक मध्ये ठेवलेला फोन त्याला सापडलेला असावा म्हणूनच त्यांनी आपल्या काही माणसांना परत एकदा मला जंगलात शोधण्यासाठी पाठवले आहे.... या त्याच्या माणसाने दीक्षा आणि रोहनला इकडे येताना पाहिले तर... ' भार्गवीच्या मनात विचार चमकून जातो आणि ते घाबरतच विचार करू लागते....
जर तिच्याकडे फोन असला तरीही त्या ठिकाणी नेटवर्क पकडत नसल्यामुळे ती कसाही त्यांच्यासोबत कॉन्टॅक्ट करू शकत नाही त्यामुळे जोपर्यंत ते इकडे तिला भेटायला येणार नाही तोपर्यंत ही गोष्ट तिच्या दोघांनाही सांगू शकणार नव्हती आणि त्या लोकांना याबद्दल काही माहीत नसल्यामुळे ते तिला भेटायला येत असताना त्या माणसांनी पाहिले आणि त्यांचा पाठलाग केला तर आतापर्यंत केलेले सगळ्या गोष्टीवर पाणी फिरेल याचा विचार करून भार्गवीच डोकं दुखू लागतं, यावेळी काय करावे हेच तिला सुचत नाही...
नेहमीप्रमाणे रात्रीचे जेवण केल्यानंतर शतपावली करण्यासाठी सौरभ त्याच्या घरातून बाहेर आलेला असतो आणि पाण्याच्या जवळच फेऱ्या मारत असतो... तेव्हा त्याचं लक्ष पाड्या पासून काही अंतरावर असलेल्या त्या घनतात जंगलामध्ये जाते आणि तिकडे काहीतरी वेगळीच हालचाल त्याला जाणवते...
.
..
...
To be continued....
*******************************
( कथा आवडत असल्यास कॉमेंट्स आणि स्टिकर्स द्यायला विसरू नका.... )
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा