त्रस्त गृहिणी भाग आठ

मी तिला सांगितलं, “हे बघ सासू आणि नवरा हे कधीच आपल्या मनाप्रमाणे वागत नसतात. ती पृथ्वीवरील अशी प्रजाती आहे, अशी जमात आहे की, त्या प्रजातीला आणि जमातीला सुन आणि बायको नावाच्या भूतलावरील अतिशय गरीब (असं केवळ प्रत्यक्ष त्या सुनेला अर्थात बायकोलाच वाटतं हा भाग वेगळा) प्राण्याला मनसोक्त त्रास देण्यात आणि नावेठेवण्यातच आनंद मिळतो आणि त्या आनंदाच्या भरवशावरच ते जगत असतात. जर तू त्यांचा आनंद हिरावून घेतलास तर ते तत्काल गतप्राण होतील. अगं आपल्याला सासू नाही त्रास देणार तर कोण त्रास देणार? जेव्हा आपण माहेरी जातो, सण समारंभाला सगळेजण एकत्र येतो, हळदी कुंक, गेला बाजार भिशी पार्ट्यांमध्ये जेव्हा इतर मैत्रिणी त्यांच्या सासूची गऱ्हाणी सांगत असतील तेव्हा तू काय सांगशील? की माझी सासू आता मला वश झाली आहे आणि मी कुठलाही पदार्थ केला तरी ती निमुटपणे आणि आवडीने खाते. मी केलेल्या स्वयंपाकाचं कौतुक करते? अगं सासूच्या कुटाळक्या करण्यासारखं दुसरं सुख नाही जगात! बरं ते जाऊ दे, तू जर नवऱ्याला वश केलं आणि त्याने तुझा वाढदिवस, तुमच्या लग्नाचा वाढदिवस, तुमची एंगेजमेंट एनिवर्सरी, गेला बाजार तुम्ही पहिल्यांदा जेव्हा भेटले ती तारीख ही त्यांनं लक्षात ठेवली आणि प्रत्येक वेळी तुला गुलाबाची फुलं, चॉकलेट्स, गजरे किंवा प्रत्येक वेळी एखादं काहीतरी छानसे प्रेसेंट दिलं तर हे सगळं तुला पचणार आहे का? आणि मग दुनियेतल्या ज्या 90% बायका स्वतःच्या नवऱ्याच्या नावाने खडे फोडून, ज्या असीम आनंदाची प्राप्ती करून घेतात त्यापासून जर तू वंचित राहिली तर तुझ्या आयुष्याला काहीतरी अर्थ उरेल का?”