त्रस्त गृहिणी भाग 6

शेवटी लेकीच्या बाबाने मनाचा हीय्या करून मला दिवाणखान्यात बोलावलं. खरंतर त्यांना माझ्याशी बोलताना भीती वाटत होती की, जे काही बाप-लेकी मध्ये ठरलं आहे ते कसं सांगावं याचं त्यांना टेन्शन आलं होतं हे सांगणं जरा कठीणच! माझ्याशी बोलताना त्यांच्या घशाला कोरड पडली होती कारण ते वारंवार स्वतःच्या ओठांवरून जीभ फिरवत होते, हातांच्या बोटांची अस्वस्थ चाळवा चाळव सुरू होती. इकडे मलाही भरपूर ताण आला होता. ते काय सांगतील या विचाराने माझा जीव अर्धा होत होता. इन मीन 14-15 वर्षाची माझी लेक पण या वयात तिने काय कारणामे केले असतील हे विचार करून डोक्याचा नुसता भुगा झाला होता. काहीतरी घडलं होतं खास हे मात्र नक्की. मी माझा सारा जीव कानात एकवटला आणि देवाचं नाव घेत सगळे प्राण कानाशी एकत्र केले. आता कानावर काय पडेल याचा विचार करूनच माझ्या पोटात मोठा खड्डा पडला होता, जीवाची नुसती घालमेल सुरू होती. हृदय अगदी वंदे भारत किंवा राजधानी एक्सप्रेस शी स्पर्धा करत त्यापेक्षा दुप्पट वेगाने धडधडत होतं.