जरा थांब ना -4

ह्या कॅम्पच्या निमित्ताने जो आपला अल्पपरीचय झाला आणि जो काही थोडावेळ आपण सोबत घालवला ते क्षण माझ्यासाठी खूप म्हणजे खूप अनमोल आणि अविस्मरणीय आहेत. त्याची तुलना जगातील कुठल्याच गोष्टींशी होऊ शकत नाही. हो, हे मी आत्ता बोलतेय कारण तेव्हा हे बोलायची संधी मिळाली नाही आणि हिंमत तर त्याहून नव्हती. तुला माझ्याबद्दल काय वाटते हे मला नाही माहीत. पण त्या भेटीनंतर मला मात्र तू आवडायला लागलाएस, तुझ्या सगळ्या खडूस स्वभावासहीत!
शेवटच्या दिवशी तुझं आणि प्रत्यूषचं भांडण झालं आणि त्याचं कारण कळतनकळत मीच होते हे मला नंतर समजलं. प्रत्यूष तुला रागात खोटं बोलला की आमचं लफडं आहे. पण तसं खरंच काहीच नाहीये अरे! तो फक्त तुला चिडवण्यासाठी तसं बोलला. तो माझा शाळेपासूनचा अगदी बालवडीपासुनचा मित्र आहे आणि आमचे घरून पण खूप चांगले संबंध आहेत. त्यामुळे तो मला अगदी भावासारखा आहे माझ्या. पण तुला ही गोष्ट माहीत नसेल म्हणून तुझा गैरसमज झाला. तू मेसेजद्वारे वॉर्न करूनही मी त्याच्याबरोबर फिरायला गेले ह्याचा तुला राग आला असेल आणि म्हणून कदाचित तू तो राग प्रत्यूषवर काढला असशील तर त्याचे कारण काय आहे हे तुला समजावे म्हणून हा पत्रप्रपंच.
त्या थोड्याच अवधीत जे अनामिक नातं आपल्यात जुळलयं त्यावर वरील सगळ्या घटनांचा परिणाम व्हावा असं मला मुळीच वाटत नाही आणि ‘वेळ निघून गेल्यावर ना फिलिंग्ज मॅटर करतात ना एफर्ट्स’ असं मी हल्लीच कुठेतरी वाचलं आणि ते मला पटलंही म्हणून आज हिंमत करून तुझ्या घरापर्यंत पोहोचले.
आशा करते की हे वाचून तुझा गैरसमज नक्की दूर होईल. उद्या जर तू कॉलेजमध्ये आलास तर मी समजेन की तुझा माझ्यावरचा राग आणि गैरसमज दोन्ही दूर झाले आहेत.
चल, काळजी घे.
वाट पाहते उद्या कॉलेजमध्ये.