तुम देना साथ मेरा..15

     ईश्वरीला मात्र धडधडायला लागले.. लग्नाच्या दिवशी ती आणि साई एकाच खोलीत झोपले होते. पण सोबत काव्या होती.. आज मात्र ते दोघेच असणार होते.. आणि कायमच असणार होते.. दोघे ही नवरा बायको होतें.. त्यामुळे त्यांच्यात अजून प्रत्यक्षात काही नाते नसले, एकमेकांशी मनमोकळे बोलणें, वागणे नसले , तरी तसे दुसऱ्यांसमोर दाखवता येणार नव्हते.. असे ही त्यांचे लग्न ऍक्सप्ट केलें असले तरी, मोठ्यांचा साई वरचा राग कायम होता..  त्यानें तिच्याशी आयत्या वेळेस लग्न करून जी तिच्या बाबांची लाज राखली होती. त्या बदल्यात तीला, त्याच्या माणसांचा त्याच्याबद्दलचा राग जर कमी करता आला तर,  तिच्यासाठी खूप मोठी गोष्ट होती.. त्याच्यासाठी तिच्या बाबाचे जे आदराचे स्थान होते, तेच तिच्यासाठी त्याचे होतें.. पण या आदरात अजून एक भावना लपलेली होती, जी तिला कळायला कदाचित वेळ लागणार होता..