तुम देना साथ मेरा.. 8

      तसे त्यांची ओळख होतीच कुठे फारशी ? आधीही जेव्हा केव्हा रिक्षात बसयची तेव्हा,  सरांची मुलगी म्हणून तो आदरार्थीच बोलला होता एक दोन वाक्य. आणि आता अशा प्रकारे लग्न झालेले..  तिने मात्र एक्सेप्ट केले होते त्याला.  कितीही काही झाले, तो कसाही असला, फारशी ओळख नसली, त्याच्याबद्दल माहिती नसली, तरी त्याने तिची आणि तिच्या बाबांची इभ्रत सांभाळली होती.
आणि तिचे पप्पा म्हणाले होते, 'तो काय करतो याचा विचार करू नकोस..  पुढे जाऊन तो काय करणार आहे, याचा विचार कर..  आहे त्या परिस्थितीत तसाच राहणारा तो मुलगा नाही.  जिद्दी आहे, आणि त्या दृष्टीने त्याचे प्रयत्नही चालू आहेत..  त्यामुळे तू फक्त त्याला सपोर्ट कर.  जाणून घे, सांभाळून घे,  घरातल्यांमुळे तो दुखावलेला आहे.  तुला शक्य झाले तर घरातल्यांच्या जवळ जायचा प्रयत्न कर.  त्यांच्याशी प्रेमाने वाग. त्याच्यातल्या आणि त्याच्या घरातल्या मधली दरी तुझ्या मुळे कमी झाली तर, त्या सारखे पुण्य नाही .' आई आणि पप्पा दोघांनीही घरातून निघताना त्याच्या नकळत तिला समजावले होते.