तुम देना साथ मेरा--भाग 20
( मागील भागात--
अंशु तरीही काहीच बोलत नाही हे बघून डोळे पुसत आभा म्हणाली, "ठीक आहे, तू त्याला वचन दिलं आहेस ना की तो कुठाय हे मला सांगणार नाहीस, नको मोडूस वचन. पण मी तुझ्या मागे तू जिथं जातोय तिथं नक्की येणार. मला अडवू शकत नाहीस तू आणि मला माहिती आहे तू आता राजकडेच निघाला आहेस, हो ना?"
अंशु तरीही काहीच बोलत नाही हे बघून डोळे पुसत आभा म्हणाली, "ठीक आहे, तू त्याला वचन दिलं आहेस ना की तो कुठाय हे मला सांगणार नाहीस, नको मोडूस वचन. पण मी तुझ्या मागे तू जिथं जातोय तिथं नक्की येणार. मला अडवू शकत नाहीस तू आणि मला माहिती आहे तू आता राजकडेच निघाला आहेस, हो ना?"
"आभा प्लिज मला पेचात नको पकडूस, जा इथून प्लिज," इतकं बोलून अंशु निघाला. आभा सुद्धा त्याच्या मागोमाग निघाली.)
आता पुढे---
तिकडे राज अंशुची वाट बघत होता, शिरपूर पासून थोडं दूर तालुक्याच्या ठिकाणी हॉस्पिटलमध्ये!
रुमचं दार वाजलं तसं सावध होऊन राज म्हणाला, "अरे अंशु, किती उशीर केलास, मी कधीची वाट बघतोय तुझी.
डॉक्टरांशी बोलून बघ डिस्चार्जसाठी.
लवकरात लवकर मला इथून गेलंच पाहिजे, कुणी माझ्यापर्यंत पोचायच्या आत. दूर निघून जायचं आहे मला."
डॉक्टरांशी बोलून बघ डिस्चार्जसाठी.
लवकरात लवकर मला इथून गेलंच पाहिजे, कुणी माझ्यापर्यंत पोचायच्या आत. दूर निघून जायचं आहे मला."
"वा चित्रकार साहेब वा!," टाळ्या वाजवत उपहासाने आभा उद्गारली.
"आभा तू? तू इथे कशी काय? अंशु कुठे आहे?," राज जवळजवळ ओरडलाच.
"का? नको होतं का मी इथे असायला? इतकं परकं केलंस तू मला राज. सगळं दुःख एकटा सहन करत राहिलास. का नाही कळवलं मला काही? का असं दुष्टासारखं वागलास," आभा त्याचा हात हातात घेऊन रडायला लागली.
तिची काळजी, उत्कट प्रेम मनाला स्पर्शून गेलं नि राजचे सुद्धा डोळे पाणावले.
पण मन घट्ट करत तो म्हणाला,
"जा ना यार आभा तू, मला नाही बोलायचं तुझ्याशी.
माझ्या आयुष्यात स्थान नाही आता तुला.
माझं मला जगू दे, तुझं तू बघ."
"जा ना यार आभा तू, मला नाही बोलायचं तुझ्याशी.
माझ्या आयुष्यात स्थान नाही आता तुला.
माझं मला जगू दे, तुझं तू बघ."
"काय बोलतोस तू हे, लाज नाही वाटत का असं बोलायला. आणि हेच ओळखलंस का मला? मी दुःखात होती तेव्हा का वाटून घेतलंस मग माझं दुःख? का आलास माझ्या आयुष्यात आनंद बनून? माझी मी पण जगतच होते ना, का स्वप्न दाखवलीस मला? आय हेट यू," असं म्हणत त्याला बिलगत आभा पुन्हा रडायला लागली आणि म्हणाली,
"कुठेही जाणार नाही आहे मी तुला सोडून.
बंद कर तुझा वेडेपणा.
काही अक्कल आहे की नाही तुला.
चालला मोठा मला सांगायला की आयुष्यातून निघून जा म्हणून.
मी कशाला ऐकू रे तुझं? तू आहेस तरी कोण सांगणारा मला? मी मला जसं वाटेल तसंच करणार.
नाही जाणार मी तुला सोडून, कधीच नाही, " राजचे हात हातात घेऊन तिने घट्ट पकडले होते.
बंद कर तुझा वेडेपणा.
काही अक्कल आहे की नाही तुला.
चालला मोठा मला सांगायला की आयुष्यातून निघून जा म्हणून.
मी कशाला ऐकू रे तुझं? तू आहेस तरी कोण सांगणारा मला? मी मला जसं वाटेल तसंच करणार.
नाही जाणार मी तुला सोडून, कधीच नाही, " राजचे हात हातात घेऊन तिने घट्ट पकडले होते.
राजने तिचे हात झिडकारून दिले. त्याने तोंड फिरवले आणि जोरात ओरडला, "जा इथून, निघ. का आलीस तू ? मला नाही बोलायचे तुझ्याशी. कृपा करून निघून जा तू इथून."
"पण मला बोलायचे आहे तुझ्याशी. आणि मी नाही जाणार म्हणजे नाही जाणार," आभाने त्याचा चेहरा तिच्याकडे वळवला आणि पुन्हा त्याचा हात घट्ट पकडला.
"आभा, ऐक प्लिज, तुला सिच्युएशन कळत कशी नाहीये.
मी कुणालाच साथ देऊ शकणार नाही आभा.
माझ्या आयुष्यात कायमचा अंधार आहे आता.
मी जन्मभरासाठी तुझ्यावर ओझं म्हणून असेल फक्त, जे मला नकोय.
प्लिज मला इथून दूर जायचंय.
आणि तू माझ्या आयुष्यातून दूर जायचं आहेस," भावनातिरेकाने राज रडू लागला.
मी कुणालाच साथ देऊ शकणार नाही आभा.
माझ्या आयुष्यात कायमचा अंधार आहे आता.
मी जन्मभरासाठी तुझ्यावर ओझं म्हणून असेल फक्त, जे मला नकोय.
प्लिज मला इथून दूर जायचंय.
आणि तू माझ्या आयुष्यातून दूर जायचं आहेस," भावनातिरेकाने राज रडू लागला.
खूप इमोशनल वातावरण झालं होतं.
त्याचा राजला अजून त्रास होऊ नये म्हणून आभा म्हणाली," नाही जाणार मी. एकदा सांगितलेलं कळत नाही का? की मराठीत सांगितलेलं कळतं नाही, इंग्लिशमध्ये सांगू? "
तिचा फिल्मी डायलॉग ऐकून त्याही स्थितीत राजला हसू आलं.
वातावरणातला ताण निवळला.
तो आभाला सांगू लागला, "तुला सरप्राईज द्यायचं म्हणून मी ठरलेल्या दिवसाच्या आदल्या दिवशीच निघालो होतो. अचानक येऊन तुला आनंदाचा धक्का देणार होतो.
त्याच विचारात अगदी खुशीत मी निघालो. "
त्याच विचारात अगदी खुशीत मी निघालो. "
"तुझ्यासाठी गुलाबाच्या फुलांचा बुके आणि एक सुंदर गिफ्ट घेतलं होतं.
पण घाईघाईमध्ये गिफ्ट मुंबईला घरीच राहून गेलं.
मग अंशुला फोन करून बोलावून घेतलं आणि या इथे तालुक्याच्या ठिकाणी आम्ही आलो, तुझ्यासाठी गिफ्ट घ्यायला.
सुंदरसा ड्रेस घेतला आणि निघालो."
पण घाईघाईमध्ये गिफ्ट मुंबईला घरीच राहून गेलं.
मग अंशुला फोन करून बोलावून घेतलं आणि या इथे तालुक्याच्या ठिकाणी आम्ही आलो, तुझ्यासाठी गिफ्ट घ्यायला.
सुंदरसा ड्रेस घेतला आणि निघालो."
"अंशु नाही म्हणत असताना सुद्धा हट्ट करून मी गाडी चालवू लागलो.
मनात तुझेच विचार होते.
मला अचानक बघून तू कशी रिएक्ट होशील तो विचार करून स्वतःशीच हसत होतो.
आणि अचानक समोरून एक ट्रक भरधाव वेगाने समोर आला, मी विचारात हरवलो होतो, माझं बॅलन्स गेलं आणि जोरात अपघात झाला.
गाडीवरून मी दूर फेकल्या गेलो, डोक्याला जबरदस्त मार लागला आणि मी बेशुद्ध झालो," सांगता सांगता ते दृश्य राजच्या डोळ्यासमोर उभं राहिलं होतं.
मनात तुझेच विचार होते.
मला अचानक बघून तू कशी रिएक्ट होशील तो विचार करून स्वतःशीच हसत होतो.
आणि अचानक समोरून एक ट्रक भरधाव वेगाने समोर आला, मी विचारात हरवलो होतो, माझं बॅलन्स गेलं आणि जोरात अपघात झाला.
गाडीवरून मी दूर फेकल्या गेलो, डोक्याला जबरदस्त मार लागला आणि मी बेशुद्ध झालो," सांगता सांगता ते दृश्य राजच्या डोळ्यासमोर उभं राहिलं होतं.
क्रमशः
© डॉ समृद्धी रायबागकर, अमरावती
#अष्टपैलूस्पर्धा2025
"सदर कथेचे लिखाण सुरू आहे, पुढील भाग नियमितपणे ईरा फेसबुक पेजवर येतील त्यामुळे पेजला फॉलो करून ठेवा."
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा