तूच माझा बाबा.. भाग ११

" सध्या मला बाळ सोडून काही महत्वाचे वाटत नाही. आईबाबा बोलतील नंतर माझ्याशी." शेवटचे वाक्य बोलताना योगेशचा स्वतःच्या शब्दांवरही विश्वास नव्हता. योगेशने घर सोडताच त्याच्या बाबांनी सगळा बिझनेस त्याच्या नावावर केला आणि ते निवृत्त होऊन त्यांच्या गावी जाऊन राहिले. त्यांनी तडकाफडकी घेतलेला निर्णय योगेशला पटला नाही. पण त्यावर त्याचे बोलणे सुद्धा त्यांनी ऐकून घेतले नाही. सुचेता योगेशची ही तडफड बघत होती. तिला तिच्या आईबाबांचा खूप राग येत होता. काय गरज होती त्या दिवशी हे बोलायची? तशीही नंतर मदत तर काहीच केली नाही. त्यामुळे उगाचच योगेशचे घर मात्र सुटले. एवढ्या सगळ्या परिस्थितीतही योगेश बाळाचे नाव ठेवायला विसरला नव्हता. सुचेताशी ठरवून त्याचे समर असे नाव ठेवले होते. समरच्या प्रत्येक गोष्टीचे त्याने फोटो काढले होते. समरही त्याच्या बाळलीलांनी त्याचे मन गुंतवून ठेवत होता. त्याच्या सहवासात योगेश आपले दुःख विसरत चालला होता. आणि सुचेता?
समर वर्षाचा झाला. योगेशने त्याचा वाढदिवस जोरात करायचा ठरवला होता. त्या निमित्ताने आईबाबा त्याच्याशी बोलतील का हे त्याला बघायचे होते. त्याने तसा घरी फोन केला, पण त्याचा फोन दोघांनीही उचलला नाही. योगेशला खूप वाईट वाटले. तो बेडरूममध्ये उदास बसला होता. समरला झोपवून सुचेता बेडरूममध्ये आली. तिने काही पेपर्स योगेश समोर ठेवले. त्याने आश्चर्याने तिच्याकडे बघितले.