तू ही रे... कसं जगायचं तुझ्याविना 90

           सकाळी हळदीची पूर्ण तयारी झाली होती. बाहेर लॉन मध्ये केळी च्या पानांचे बॅकग्राऊंड तयार केले होते , त्यावर थोड्या थोड्या अंतराने फुलांच्या माळा सोडल्या होत्या. सगळ्या बाजूंनी पिवळे झिरझिरीत पडदे सोडले होते , आणि मधून मधून फुलांचे बॉल सोडले होते. मधोमध दोन उंच चौरंग मांडले होते . छानसे आल्हाददायक म्युजिक वाजत होतं . वातावरण खूप प्रसन्न वाटत होते . सगळे हळदी च्या कार्यक्रमाच्या अनुरूप तयार झाले होते . अर्जून नेहमी प्रमाणे साधासाच तयार झाला होता. त्याला पारंपरिक वेशभूषा फार आवडत नव्हती , तो साधं राहणं च पसंत करत होता, त्या अनुरूप त्याने व्हाइट लिनेन चा शर्ट , बाह्य वरती फोल्ड केल्या होत्या आणि ट्राउजर घातले होते. साधं असले तरी त्यात सुद्धा त्याचे राजबिंडे रूप खूप उठून दिसत होते. तो एका चौरंगावर येऊन बसला. तो इतक्या लवकर तयार होऊन स्वतःहून तिथे आलेला बघून आशुतोष ने त्याला चिडवायचा एक सुद्धा चांस सोडला नव्हता. सोनिया सोबत लग्न होणार होते तेव्हाचे त्याचे वागणे आठवून आणखीच त्याची खेचत होते . आता तर काही काही या गोष्टी अर्जून सुद्धा एन्जॉय करत होता . माहीच्या नावाने चिडवणे आता त्याला सुद्धा जाम भारी वाटत होते .