ट्रीप....३

त्यांचे डोळे पूर्ण काळे आणि अचकट विचकट हसत ते तिच्याकडे येऊ लागले. जसजसे ते प्रियाच्या जवळ येत होते तशीतशी ती मागेमागे जात होती. मागे जाताजाता ती कशाला तरी अडकली आणि मागे पडली. ती दरवाज्याला आपटली होती. प्रियाने झटकन दरवाजा लावून घेतला. तिच्या डोळ्यातून अश्रू वाहू लागले. ती घामाने चिंब भिजली होती. प्रिया उठून खाली जाण्यासाठी वळली. तो काय.....व्हरांडा लांबच लांब होत होता. त्याची लांबी क्षणाक्षणाला वाढत होती आणि अचानक " ती" प्रियाच्या समोर उभी राहिली. दूर उभी असली तरी तिचे क्रूर हास्य, तो घाणेरडा जीवघेणा दर्प, तिची ती स्थिर नजर प्रिया थिजल्यासारखी एका जाग्यावर खिळून राहिली. प्रियाला वाटत होतं की पळून जावं. कुठेतरी लपून बसावं पण कुणीतरी तिच्या पायांना धरून ठेवल्यागत प्रिया स्तब्ध झाली होती. ती हवेत तरंगत तरंगत प्रियाजवळ येत होती.
प्रीयाचा लक्ष तिच्या केसांवर गेला. लांबसडक तिचे केस एखाद्या नागिनि सारखे वळवळत होते. आता मात्र प्रियाला तिथून पळण गरजेचं होते. तिने होती नव्हती ती सगळी शक्ती एकवटून मागे वळली आणि धाड दिशी भिंतीवर आपटली.