तिचं आयुष्य...ती जगली भाग 2
काही महिन्याने मधुला दिवस गेले.
गोष्ट कानावर पडली आणि मधूचा आनंद गगनात मावेना झाला.
तिने तिच्या माहेरी आणि सासरी दोन्हीकडे आनंदाची बातमी कळवली.
मधु छान तयार होऊन बसलेली होती, रमेश ऑफिस मधून आला की तिला ही बातमी त्याला सांगायची होती. त्याचा चेहऱ्यावरचा आनंद बघायचा होता. काही वेळाने रमेश घरी आला. चेहऱ्यावरून खूप थकलेला दिसत होता. मधुने त्याच्यासाठी कॉफी बनवली. ती घेऊन ती बेडरूम मध्ये गेली.
"काय ग कुठे बाहेर निघालीस का?" तिच्याकडे बघत बोलला.
"नाही असं का विचारतोयस?"
"एकदम तयार होऊन बसलीस ना म्हणून विचारलं.
"रमेश मला ना तुला काहीतरी सांगायचंय."
"मधु मी आज खूप थकलोय प्लिज."
"अरे पण सांगणं खूप गरजेचं आहे महत्त्वाचंही आहे आणि तुझा थकवा जाईल ना थोड्यावेळात, तुझा थकवा नक्की जाईल पण प्लिज मला सांगू दे ना."
"बोल काय बोलायचं तुला?" रमेशने तिच्या खांद्यावर हात ठेवला आणि तिला आपल्या बाजूने बसवलं.
मधूने त्याचा हात हातात घेतला,
"रमेश आपल्याकडे ना कुणीतरी येणार आहे."
"कोण येणार आहे?"
"एक नवीन पाहुणा येणार आहे आपल्याकडे."
"मधू आधीच काही कमी प्रॉब्लेम नाही आहेत, आता कोण येतंय अजून प्रॉब्लेम वाढवायला?"
"अरे असं काय करतोयस तो प्रॉब्लेम वाढवायला येणार नाहीये तर आपल्या जीवनात आनंद घेऊन येणार आहे."
"म्हणजे?"
"आपल्या घरात छोटसं बाळ येणार आहे."
हे ऐकून रमेशला खूप आनंद झाला, त्याने लगेच मधुला मिठीत घेतलं, तिच्या माथ्यावर किस केलं. दोघांनी त्यांचा आनंद साजरा केला.
क्रमशः