दि टर्निंग पॉईंट भाग - ७

आता पुढे.....

आजही तिघे वेगवेगळ्या रूम मध्ये झोपायला गेले. आई बाबांना एकत्र बघुन तर, अंबर  खूप खुश होता. त्यामुळे त्याला पडल्या पडल्या समाधानाने झोप आली. इकडे मल्हार पण बऱ्यापैकी खुश होता. त्याला फक्त संजीवनीची काळजी वाटत होती, त्याला भीती होती कि आपण संजीवनीवर हे नातं लादुन बळजबरी तर केली नाही ना? तर तिकडे संजीवनी मोठ्या पेचात सापडली होती. ती अजूनही अनुरागची जागा मल्हारला देऊ शकत नव्हती. तिने अनुराग तिच्या आयुष्यात आल्यापासून त्याला सोडून कधीच कोणाचा विचार केला नव्हता. तिला मल्हारला स्वीकारायचं होतं.आजपर्यंत तिने मोठमोठया संकटांचा सामना केला होता, पण का कोण जाणे, तिला हे खूप अवघड वाटत होतं.  या विचारातच तिला केव्हा झोप लागली कळलंच नाही.