सर्कस भितीची क्रूरता. भाग - १०

"असूही शकत बाळ.... तर पुढे न जाणे कसं तिथे एक दिव्य पुरूष आला ज्यांना तु स्वप्नात पाहिले तेच महंत होते ते. त्यांना कोणी बोलावलं कसे आले ते माहित नाही पण त्यांनीच तुमच्या आईवडिलांचा अल्पकाळ जीव वाचवला. त्यांनी आपल्या मंत्र शक्तीच्या सामर्थ्याने त्या सर्वांना थांबवून ठेवले पण ती वेळ मात्र त्यांच्या साठी योग्य नव्हती तुमचे आई वडील जाताच काही क्षणांनी घनघोर अंधार पसरला आणि त्या महंताची ताकद संपुष्टात आली. ते पूर्णपणे थकले आणि तिथल्या मृत व्यक्तीच्या घोळक्यांनी त्यांचा बळी घेतला पण तरीही आपल्या उरलेल्या काही क्षणांत त्यांनी आपली सर्व शक्ती पणाला लावून तो जोकर आणि ते मृत जीव यांना पूर्णपणे बंदिस्त केले  तुम्हा दोघांचे आई वडील मात्र तरीही बळी पडलेच,
त्या दोघांनी तुम्हा दोघांना वाचवताना काही जणांमुळे त्यांना संसर्ग झाला व ते भर रस्त्यात चक्कर येऊन खाली पडले व माझ्या समोरच मृत पावले. त्यांच्या देहात हळूहळू हालचाल दिसू लागली . मला त्या मृत व्यक्तीची घटना आठवली आणि मी तुम्हा दोघांना घेऊन तिथून पळत सुटलो. त्यांच्या मृतदेहाच मी अंतिम क्रियाकर्म ही करू शकलो नाही.‌ त्यांच्या मृतदेहाच काय झाले माहिती नाही. पुढे तिथेच जंगल निर्माण झाले असावं पण त्या परिसरात कोणीच वास्तव केलं नाही असे मी ऐकून होतो ज्यांनी इथे राहायाच ठरवलं त्यांना यांची धग जाणवली तर काहीच जीवन त्या शैतानी शक्तीला बळी पडल एवढं बोलून भूषण थांबले."