या प्रश्नाचा हेतू समजताच घाबरून निला रडायला लागली...... सुनैनाने निलाचं मनगट हातात घेऊन नाडीपरिक्षण केलं आणि पुन्हा एकदा तिच्या हृदयाचा ठोका चुकला..... दोघींनी एकमेकींकडे पाहताच अनर्थाचा इशारा निलाला कळला.... निलाने क्षणात "आई" म्हणून हंबरडा फोडत सुनैनाच्या कमरेला मिठी मारली.... सुनैनाला अश्रू अनावर झाले...... ती निला ला काही म्हणणार तोच तिला भोवळ येऊ लागली,तशी सुनैनाने तिला सांभाळत बेडवर नीट झोपवले..... तिची गोळ्या औषधे काढून ठेवली.....आजीला तिच्याशेजारी बसवून सुनैना मागच्या अंगणात गेली आणि काही वेळ विचार करून डॉक्टरांना फोन लावला....
"डॉक्टर, आमचा इथला मुक्काम वाढवावा लागत आहे"
"का? काय झालंय..... निला ठीक आहे ना?"
"हो इकडे सगळं ठीक आहे.... मी शनिवारी तिकडे येईन तेव्हा सविस्तर बोलूया...."
"अगं पण.... बरं ठीक आहे....."
निलाला जाग आल्यावर ती ओक्साबोक्शी रडू लागली..... आजीला ही गोष्ट समजल्यावर आजी तिला सांत्वन देऊ लागली पण निला शांत होत नव्हती....
"निला,तुला मी जे काही सांगणार आहे ते तू आई म्हणून नको पण एक मैत्रीण, एक डॉक्टर म्हणून ऐक...." सुनैना तिला जवळ घेत म्हणाली....
"हा तोच होता ना ज्याच्याबद्दल मी तुला विचारलेलेलं?"
निलाने होकारार्थी मान हलवली....
"जे झालं,त्यावर कोणाचाच जोर नव्हता,जे होणार होतं, ते होऊन बसलं.... पण पुढे जे होणार आहे त्यावर आपलं नियंत्रण असणार आहे..... माझे विचार तुला नाही पटले किंवा पटले तरी तू तुझ्या मनात काय आहे हे मला मनापासून सांगावं अशी माझी इच्छा आहे...."
" तुझ्यासोबत जे वाईट घडलं, त्यात तुझ्या पोटातल्या जीवाची काहीच चूक नाहीये.... त्याने जन्माला यावं की नाही हा निर्णय सुद्धा त्या जीवाच्या हातात नाही.... आणि म्हणूनच त्या निष्पाप मुक्या जीवाला त्याच्या जगण्याच्या हक्कापासून परावृत्त करण्यापेक्षा आपण तो आपला म्हणून वाढवूयात....."
"पण हे मूल माझं नाहीये.... त्या घाणेरड्या,विकृत नराधमाचं पाप आहे हे...." निला हळूच पण चिडून म्हणाली.....
"हो पण वाढणारा अंश हा फक्त एकाच बाजूच्या अंशदानाने होत नाही.... त्यामध्ये तुझाही अंश आहे.... त्यात इथून पुढे तूच जीव ओतणार आहेस..... मला माहितीये तू या सगळ्यासाठी तयार नाहीयेस,पण मला तुझं पुढचं आयुष्य या निष्पाप जिवाच्या शापावर जगू द्यायचं नाहीये.... पुढे काय करायचं हे तू माझ्यावर सोड.... तू फक्त या बाळाला जन्म दे...."
निला तयार झाली..... ती वास्तविक,चूक - बरोबर,पाप - पुण्य,चांगलं - वाईट या सगळ्याचा विचार करण्याच्या मनस्थितीत नव्हती.... सुनैनाला अद्वंतद्वं बोलून घडल्या घटनेला विनाकारण जवाबदार धरल्याची सल निलाच्या मनात होती....
पुढच्या शनिवार,रविवारी निलाला आजीकडे सोपवून,योग्य ती सुरक्षा व्यवस्था लावून सुनैना डॉक्टरांना भेटून आली..... अनपेक्षित धक्क्याने डॉक्टर सुद्धा विचलित झाले.... त्यांना सावरत सुनैना सोमवारी एका पाळीव ग्रेहाउंड कुत्र्याच्या जोडीसहित काही गरजेचे समान घेऊन पुन्हा फार्महाऊस वर आली....
येताच निलाच्या तब्येतीची चौकशी करत तिला,तिच्या इथून पुढल्या दिनक्रमाचे आणि डायटचे नियम आणि महत्त्व समजावून सांगितले.... सोबतच सोलो आणि ब्लूम या दोन्ही श्वानांची ओळख आणि त्यांचे सोबत असण्याची कारणे,महत्त्व तिला सांगितले..... सोलो आणि ब्लूम दोघेही निलाच्या सोबत असतील,तिची काळजी रक्षण आणि मूड व्यवस्थित ठेवण्यात ते दोघे मदत करतील ही आशा सुनैनाला होती....
दिवसांमागून दिवस जाऊ लागले..... डॉक्टर लेकीला भेटून जात असत.... सुनैना मनापासून निलाची काळजी घेऊन तिची सगळी पथ्यं आणि खानपान सांभाळत होती.... निला मनाने सुनैनाच्या जवळ जात होती.... सोलो आणि ब्लूम त्यांची कामे चोख पार पाडत होते आणि निलालासुद्धा त्यांचा लळा लागला होता...... रोज रात्री झोपताना आणि सकाळी उठल्यावर सुनैनाच्या " मी तुला काहीही होऊ देणार नाही.... तुझी नित्य काळजी घेईन आणि तुझ्यासाठी सगळं करेन.... मी तुझ्या सोबत आहे" या आश्वासनामुळे निलाची रात्रीची शांतता आणि दिवसा जगण्याची उमेद कायम जिवंत राहत होती.....पण तरीही पुढे काय,भविष्यात काय होणार....? होणाऱ्या बाळाचे काय भविष्य....? बाळाने वडिलांबद्दल विचारलं तर काय सांगणार? हे सगळे प्रश्न निलाच्या विचारांना भेडसावत होते.... सुनैना सतत शारीरिक, मानसिक,भावनिक अशा सर्वार्थाने निलाला सोबत आणि आधार देत होती.... तिच्या पोटातल्या अंशासाठी तिला आनंदी आणि सुदृढ राहणं अनिवार्य आहे या दृष्टीने आजी आणि सुनैना सर्वतोपरी काळजी घेत होत्या.....
"डॉक्टर, आमचा इथला मुक्काम वाढवावा लागत आहे"
"का? काय झालंय..... निला ठीक आहे ना?"
"हो इकडे सगळं ठीक आहे.... मी शनिवारी तिकडे येईन तेव्हा सविस्तर बोलूया...."
"अगं पण.... बरं ठीक आहे....."
निलाला जाग आल्यावर ती ओक्साबोक्शी रडू लागली..... आजीला ही गोष्ट समजल्यावर आजी तिला सांत्वन देऊ लागली पण निला शांत होत नव्हती....
"निला,तुला मी जे काही सांगणार आहे ते तू आई म्हणून नको पण एक मैत्रीण, एक डॉक्टर म्हणून ऐक...." सुनैना तिला जवळ घेत म्हणाली....
"हा तोच होता ना ज्याच्याबद्दल मी तुला विचारलेलेलं?"
निलाने होकारार्थी मान हलवली....
"जे झालं,त्यावर कोणाचाच जोर नव्हता,जे होणार होतं, ते होऊन बसलं.... पण पुढे जे होणार आहे त्यावर आपलं नियंत्रण असणार आहे..... माझे विचार तुला नाही पटले किंवा पटले तरी तू तुझ्या मनात काय आहे हे मला मनापासून सांगावं अशी माझी इच्छा आहे...."
" तुझ्यासोबत जे वाईट घडलं, त्यात तुझ्या पोटातल्या जीवाची काहीच चूक नाहीये.... त्याने जन्माला यावं की नाही हा निर्णय सुद्धा त्या जीवाच्या हातात नाही.... आणि म्हणूनच त्या निष्पाप मुक्या जीवाला त्याच्या जगण्याच्या हक्कापासून परावृत्त करण्यापेक्षा आपण तो आपला म्हणून वाढवूयात....."
"पण हे मूल माझं नाहीये.... त्या घाणेरड्या,विकृत नराधमाचं पाप आहे हे...." निला हळूच पण चिडून म्हणाली.....
"हो पण वाढणारा अंश हा फक्त एकाच बाजूच्या अंशदानाने होत नाही.... त्यामध्ये तुझाही अंश आहे.... त्यात इथून पुढे तूच जीव ओतणार आहेस..... मला माहितीये तू या सगळ्यासाठी तयार नाहीयेस,पण मला तुझं पुढचं आयुष्य या निष्पाप जिवाच्या शापावर जगू द्यायचं नाहीये.... पुढे काय करायचं हे तू माझ्यावर सोड.... तू फक्त या बाळाला जन्म दे...."
निला तयार झाली..... ती वास्तविक,चूक - बरोबर,पाप - पुण्य,चांगलं - वाईट या सगळ्याचा विचार करण्याच्या मनस्थितीत नव्हती.... सुनैनाला अद्वंतद्वं बोलून घडल्या घटनेला विनाकारण जवाबदार धरल्याची सल निलाच्या मनात होती....
पुढच्या शनिवार,रविवारी निलाला आजीकडे सोपवून,योग्य ती सुरक्षा व्यवस्था लावून सुनैना डॉक्टरांना भेटून आली..... अनपेक्षित धक्क्याने डॉक्टर सुद्धा विचलित झाले.... त्यांना सावरत सुनैना सोमवारी एका पाळीव ग्रेहाउंड कुत्र्याच्या जोडीसहित काही गरजेचे समान घेऊन पुन्हा फार्महाऊस वर आली....
येताच निलाच्या तब्येतीची चौकशी करत तिला,तिच्या इथून पुढल्या दिनक्रमाचे आणि डायटचे नियम आणि महत्त्व समजावून सांगितले.... सोबतच सोलो आणि ब्लूम या दोन्ही श्वानांची ओळख आणि त्यांचे सोबत असण्याची कारणे,महत्त्व तिला सांगितले..... सोलो आणि ब्लूम दोघेही निलाच्या सोबत असतील,तिची काळजी रक्षण आणि मूड व्यवस्थित ठेवण्यात ते दोघे मदत करतील ही आशा सुनैनाला होती....
दिवसांमागून दिवस जाऊ लागले..... डॉक्टर लेकीला भेटून जात असत.... सुनैना मनापासून निलाची काळजी घेऊन तिची सगळी पथ्यं आणि खानपान सांभाळत होती.... निला मनाने सुनैनाच्या जवळ जात होती.... सोलो आणि ब्लूम त्यांची कामे चोख पार पाडत होते आणि निलालासुद्धा त्यांचा लळा लागला होता...... रोज रात्री झोपताना आणि सकाळी उठल्यावर सुनैनाच्या " मी तुला काहीही होऊ देणार नाही.... तुझी नित्य काळजी घेईन आणि तुझ्यासाठी सगळं करेन.... मी तुझ्या सोबत आहे" या आश्वासनामुळे निलाची रात्रीची शांतता आणि दिवसा जगण्याची उमेद कायम जिवंत राहत होती.....पण तरीही पुढे काय,भविष्यात काय होणार....? होणाऱ्या बाळाचे काय भविष्य....? बाळाने वडिलांबद्दल विचारलं तर काय सांगणार? हे सगळे प्रश्न निलाच्या विचारांना भेडसावत होते.... सुनैना सतत शारीरिक, मानसिक,भावनिक अशा सर्वार्थाने निलाला सोबत आणि आधार देत होती.... तिच्या पोटातल्या अंशासाठी तिला आनंदी आणि सुदृढ राहणं अनिवार्य आहे या दृष्टीने आजी आणि सुनैना सर्वतोपरी काळजी घेत होत्या.....
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा