Login

स्वप्नांजली.9

It is a continuous novel !! but due to the limitations of words, it is presented in parts, reveals the story of mystry in lives of two youngs in love,with interestig twists....

सकाळी पक्षांच्या किलबिलनेच त्याला जाग आली , झोपल्या झोपल्याच त्याने खिडकी कडे सहजच बघीतले तर ,
चकीतच झाला , लतिका आंघोळ करुन , साडी घालून तयार होती , आज पण तिचे केस ओले होते आणि ती आनंदाने खिडकीतून बाहेर बघत होती ,
चमकुन लतिका म्हणतं खडबडून अवी हसतच ऊठला आणि खिडकीकडे बघीतले तर , गायब,,,लतिका तिथे नव्हती ,
अरे च्चा ! हे असं का होतय मला , 
हसून स्वतःशीच बोलला , नाही अविनाशराव अश्यानी कसं होणार तुमच ! आता निर्णय घ्यायलाच पाहीजे , 
मनाशी काहीस ठरवूनच तो ऊठला !
तयार होऊन आॅफीस मधे गेला , एका कागदावर सुटीचे अॅप्लीकेशन लिहून त्याने ते तिथल्या चपराशी वामन कडे दिलेत आणि त्याला म्हणाला तुम्ही हे अॅप्लीकेशन अलीगड च्या आॅफीसमधे द्या , तिथून ते वरीष्ठांकडे पाठवतील ,
चला बडे बाबू आज कुठे जायचे ते सांगा आपण जरा कामाला लागूया , मग ते सर्वे करायला पुन्हा जंगलाकडे रवाना झाले ,
असेच दिवसां मागून दिवस जात होते ,
आज अवी लवकरच आॅफीस मधे आला , म्हणजे तसे त्याने आदल्या दिवशी आॅफीस मधे सांगीतले होते , 
आपण ज्या जागा बघीतल्यात त्यातल्या दोन जागा मी तारांकीत करुन ठेवल्यात बडे बाबू ! 
तुम्ही लवकरात लवकर सगळी माहीती मिळवा , सगळे पेपर्स तयार ठेवा , मी आज गावी जात आहे , पाच दिवसांची सुटी टाकली आहे मी , आल्यावर पुन्हा कामाला लागावे लागेल जोमाने , होजी सरजी !
तयारी झालीच आहे माझी , बंगल्यावर गेलो की निघतोच लवकर अलीगड साठी ,
सरजी , नऊ वाजताची गाडी आहे , मी पण येतो सोबत अलीगड ला , 
मला तिकडून थोड सामान आणायच आहे , बडे बाबू म्हणाले ,
बरं ठिक आहे चला सोबत पण मग जरा लवकरच निघाव लागेल इथून , 
दुकानं रात्री बंद होतील ना ? तुम्ही तयार राहा ,
मी बंगल्यावर जाऊन येतो म्हणत अवी जीप मधे बसून बंगल्यावर परतला .
अवी बंगल्यात आल्यावर हातपाय धुवून फ्रेश झाला , कपडे बदलले , तो पर्यंत राजू चहा घेऊन आला , चहा पित अवी त्याला म्हणाला , राजू मी पाच दिवसानी येतो परत , 
पण सरजी एक गोष्ट विचारु का ? हो विचार ना !
तुम्ही तर अजून काही दिवसा नंतर जाणार होतात ना ?
अरे हो ! एक काम आल वेळेवर म्हणून लवकर जात आहे ,
तेव्हढ्यात चिंतामन आला , सरजी जेवता की डब्बा देऊ सोबत , 
अरे ! नाही डब्बा नको , मी इथेच जेवतो , आण ताट वाढून !
मग अवी ने जेवण केले आणि दिनानाथ सोबत निघाला , आफीस च्या जवळ बडे बाबू ऊभेच होते , त्यांना सोबत घेतले आणि निघाले अलीगडला !
गाडी यायला अजून दोन तास होते , मग अवी पण त्यांच्या सोबत स्टेशन च्या जवळच असणार्‍या मार्केट मधे गेला , तिथले पेढे खुप छान असतात असे बाबूंनी सांगीतले , मग अवीने दोन पेढ्यांचे बाॅक्स घेतलेत , बडेबाबूंनी काही खरेदी केली मग सगळे स्टेशन वर आलेत , थोड्या वेळाने गाडी आली अवी गाडीत बसला तसे बडेबाबू म्हणाले , 
सरजी या लवकर ! तुम्ही आलात तर जरा रौनक आली बघा आॅफीसमधे , 
बरं ठिक आहे येतो मी , पाच मिनीटात गाडीने स्टेशन सोडल ,
गाडी तशी जवळ जवळ रिकामीच होती , आपल्या जागेवर अवी बसला , एक सुटकेस घेतली होती त्याने सोबत , ती व्यवस्थित ठेवली , दिवसभर्‍याच्या धावपळीने अवी थकला होता म्हणून लगेच त्याने बर्थवर स्वतःला झोकून दिले ,
लवकर झोपतो मी आता , 
कारण ऊद्या मी आईला भेटलो की आधी लतिके कडे जातो, पुढचे चार पाच दिवस मी तिला आॅफीसला जाऊच देत नाही , माझ्या डोळ्यांसमोरुन तिला हलुच देत नाही मी आता ,
आणि जमल तर स्वप्नातल्या सारखे लग्न ऊरकवून तिला घेऊनच येतो इकडे , काय भयानक लांब लचक मी स्वप्न बघीतल ,
माझाच अजुनही विश्वास बसत नाहीये , ते स्वप्न होत म्हणून !नाही मी आता कुणाचच काही ऐकणार नाही , मी लतिकाला सोबतच घेऊन येणार , ठरल !
अवीला छान झोप आली रात्री , कुठल्यातरी स्टेशनवर गाडी थांबली तेव्हा अवी ऊठला , घड्याळ बघीतले , सकाळचे सात वाजले होते , म्हणजे अजून एक तास , अवीने मग चहा घेतला स्टेशनवर , दहा मिनीटात गाडी निघाली मायानगरी साठी , अवी तर मनाने कधीचाच लतिका जवळ पोहोचला होता , मला पाहून सगळ्यांनाच आश्चर्याचा धक्का बसेल कारण मी त्यांना सांगीतले होते पंधरा दिवसा नंतर येईल म्हणून ,,, आज तर दहाच दिवस झालेत ,
मला सगळ्यांच्या चेहर्‍यावरचा आनंद बघायचा आहे ,
बस थोडा वेळ ,,, ही प्रतिक्षा जीवघेणी वाटतेय बुवा मला ,
अवी स्वतःशीच बोलला ,
गाडी मायानगरीला पोहोचली , लोकांच्या हातात मोबाईल बघून त्याला आपल्या मोबाईलची आठवण आली ,
अरे माझा मोबाईल ! अरे ,, मोबाईलला रेंज नसल्यामुळे , त्याने मोबाईल कपाटात ठेवला होता , कामाच्या व्यापात मोबाईल कडे लक्षच नव्हत आणि येताना त्याच्या लक्षात नाही राहीलं मोबाईल सोबत घेणे , जाऊ दे मी पोहोचलो आता घरी , काही हरकत नाही ,
पोहोचलो एकदाचा आपल्या गावी बाबा,,,आनंद अवी च्या चेहर्‍यावरुन ओसंडून वाहत होता , अवी टॅक्सीने घरी गेला , दार ऊघडेच होते , हळूच अवी दार लोटून आत गेला , आईss रमाबाई सोफ्यावर बसलेल्या होत्या आणि डोळ्यांना त्यांच्या धारा लागलेल्या होत्या ,
क्रमशः

🎭 Series Post

View all