तिकडे किचन आवरता आवरता शिला ने भार्गवीला म्हंटले , का गं मी नेहमी बघते तुझी अंजली पण अवी च्या फारच अंगावर आहे , सदानकदा पप्पा ,,, पप्पा,,, आमच्या मुली कश्या आमच्यासोबत कुठेही येतात , तुझ्या सोबत तू अंजली ला नाही आणत कुठेही ?
अगं काय गं हे शिला , कुणाच्या मुलांना आईचा लळा असतो आणि कुणाला वडीलाचां लळा असतो जास्त , त्यात काय ? मला वडीलांच प्रेम मिळाल नाही , ज्याला आज पण मी तरसते , अंजलीला वडीलांच प्रेम भरभरुन मिळत आहे,,, असेच मिळत राहो भगवंता ! हात जोडून ती म्हणाली ,
मग शिला कडे वळून म्हणाली ,
तिला अवीसोबत राहायला आवडत , मग काय ?
हे बघ मला त्या दोघांच ट्युनिंग फारच आवडत ,
तिच्या मुळे अवीच्या जीवनातील माझ स्थान पक्क झालं आहे , हे मला माहीत आहे ! हसून आणि कौतुकाने ती , अवी आणि अंजलीला निहारु लागली ,
बस गं बाई तुझ कौतुक , बघ ना किती प्रेम ओसंडुन वाहतेय तिच्या डोळ्यातून , कौतुक बघ किती नवरा आणि मुलीच , आणि सगळ्याच हसल्यात .
एव्हाना सगळं आवरुन झाल होत , तेव्हढ्यात अंजलीचा केक पण आला , गप्पा टप्पा करता करता संध्याकाळ कधी झाली ते कळलच नाही , मग सगळे ताजेतवाने होऊन आलेत ,
भार्गवीने मैत्रिणींच्या मदतीने केक वगैरे टेबल वर ठेऊन औक्षण ची तयारी केली , सुंदर सा निळा फ्राॅक घालून अंजली तर परी दिसत होती , सगळे खुप कौतुकाने तिला बघत होते , सुशीलाबाईंनी तर तिची दृष्टच काढली ,
तसे अंजलीने सुशीला बाईंना मिठीच मारली आणि शिला ने मोयनाला कोपरखळी , आणि डोळ्यांनीच इशारा केला ,
बघ तिच्या कित्ती अंगावरची आहे ती म्हणून !
अंजली ला आवडतात म्हणून दिवे बंद करुन काही मेणबत्याच लावल्या होत्या , अंजली चे भार्गवी , मोयना , शिला , विभा आणि सुमतीने औक्षण केले ,
मेणबत्ती विझवित मग केक कापला अंजलीने ,
सर्व एकत्रित म्हणाले ,
happy birthday to you anjali ,
केक कापून अंजलीने आधी अवीला खाऊ घातला नंतर तिने केक सुशीलाबाईंना खाऊ घातला मग रमाबाई नंतर तिने भार्गवीला केक खाऊ घातला ,
इथे मात्र भार्गवी दुखावल्या गेली कुठेतरी ,
तरी ही कसनुस स्वतःला सांभाळून तिने अंजलीला जवळ घेतले , शुभेच्छा दिल्या , तिची पप्पी घेतली ,
मग सगळ्यांनी शुभेच्छा देऊन केक खाल्ला ,
तिला भेटवस्तू दिल्यात , अंजलीतर आज फारच खुश होती !
थोड्या वेळाने सुशीला बाई भार्गवीला म्हणाल्या आता रात्र झाली आहे मी निघते , बरं मावशी तुम्हाला आॅटो मिळेल ना जायला , हो गं आता निघाली तर नक्कीच मिळेल ,
नंतर मग थोडा वेळच लागेल ,
इथून ऊशीरा निघाली तर ,
बरं ठिक आहे मावशी या मग ! चला अंजली बेटा निघते मी ,अरे कुठे चाल्ली आज्जी ,
मी आता घरी जाते ना ! रात्र झाली गं ,
थांब ना तू ,,,,!
अरे नाही गं , निघते मी ,
तसेच अंजलीने अवीला आवाज दिला ,
पप्पा ही बघा आज्जी घरी जाते , थांबवा ना तिला ,
अरे बेटा जाऊ दे मावशीला , एकट्याच राहतात त्या , ऊशीर होईलना घरी पोहोचायला , तिला समजावित भार्गवी म्हणाली , तेव्हढ्यात अवी तिथे आला ,
त्याने भार्गवीच बोलण ऐकल होत ,
तो तिला म्हणाला , अगं थांबव ना काकूंना ,
तू पण आपली त्यांना जाऊ देत आहे रात्रीच्या वेळी ,
ते काही नाही काकू , तुम्ही आता काही दिवस इथेच थांबायच आहे,,,,,!
हो ,,, खरचं,,,, विषय इथेच संपला ,,,! रमाबाईंनी विषय संपवला ,
बरं बाबा थांबते मी ,, तिकडेच कोण आहे माझी वाट बघणारं ,,, झाल का मनासारख ,, हसून त्या अंजलीला म्हणाल्या ,, ये,,,ये,,, म्हणत अंजलीने आनंदाने टाळ्याच वाजवल्या ,
थोड्या वेळातच मुलांना भूक लागली मग सगळ्यांनीच सकाळच जे पण जेवण शिल्लक होत ते खाऊन घरी परतले , विमल बाईंनी पण कामे ऊरकलीत तसे भार्गवी त्यांना म्हणाली आता ऊद्या येऊन करा , जा तुम्ही घरी , विमलबाई ही घरी गेली , थकल्यामुळे रमाबाई , सुशीलाबाई झोपायला गेल्या अंजलीही त्यांच्या सोबत झोपायला गेली ,
अवी भार्गवीला म्हणाला तू पण आराम कर आता , थकली असशील ना ! सुखावलीच भार्गवी त्याच्या त्या शब्दांनी ,,,,,!
हो ,, हो थकले पण आपल्या लेकीचाच वाढदिवस होता , तसा थकवा आला नाही मला ,
ऊलट ऊत्साह होता दिवसभर ,
बरं बरं जा झोप आता ! ठिक आहे जाते आणि तुम्ही ?
हो झोपतो मी पण , दार बंद करतो ,
ठिक आहे म्हणत भार्गवी बेडरुम मधे गेली ,
ताजेतवाने होताना ती विचार करत होती ,
आजचा दिवस कसा मिश्र विचारांनी भरलेला होता !
राग , लाड , लोभ , मत्सर आज कधी नव्हे ती मैत्रिणींना मी माझी खंत बोलून दाखविली ,
रडले त्यांच्या समोर ,
पण अवी च्या दोन गोड शब्दांनी माझ्या जखमेवर फुंकरच घातली जणू !
खुप आनंद झाला मला आता ,
ही सुरुवात आहे असच समजते मी ,
माझं आणि अवीच नात इथून पुढे बहरणार हा संकेत मला मिळाला ! मनावरच थोड ओझ ऊतरल्यासारख वाटतय ! हुश्शsss
आनंदाने ती गाण गुणगुणत बाथरुम बाहेर आली ,
तिला पाणी प्यावेसे वाटले , बाॅटल बघीतली तर रिकामी ,
ओ हो , चल पाणी आणते म्हणत ती बेडरुम बाहेर आली , काॅरीडाॅर मधून हाॅल मधे येताना तिला बोलायचा आवाज आला , तसे ती थबकलीच ,
अवीचा आवाज होता ! मग हळूच ती हाॅलच्या कोपर्‍या पर्यंत आली , आणी लपूनच तिने आवाजाच्या दिशेने बघीतले ,
क्रमशः
ऊद्याचा अंतिम भाग राहील .
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा