Login

स्वप्नांजली.13

It is a continuous novel !! but due to the limitations of words, it is presented in parts, reveals the story of mystry in lives of two youngs in love,with interestig twists....

नाही मागच्या वेळेस फोटो पुसायला हात लावला तर साहेब ओरडलेच , म्हणून विचारलं !

अहो मावशीबाई , साहेब आता घरी नाहीत , पुसून घ्या !

साहेबां समोर नका हात लावू कधी !

बरं बाप्पा , तुम्ही आहे म्हणून ! स्वभावाने गरीब पडल्या तुम्ही ! दुसर्‍या कोन्त्या बाईन असा फोटो ठेवू दिला असता ? दुसर्‍या बाईचा !

विमल बाई ,,,ते सोडा , ती माझी पण मैत्रीण होती आणि ती आता आपल्यात नाही , म्हणून बोलण्यात काही अर्थ नाही ,

लागा कामाला , तो पर्यंत मी माझी बेडरुम आवरते , म्हणत भार्गवी आत गेली , सगळं घर आवरुन झाल ,

अंजली च्या जन्माने काही अंशी त्यांच्या जीवनातील लतिकाची कमी भरुन निघाली होती .

संध्याकाळी अवी लवकर घरी परतला , 

बाहेरुनच अंजलीला आवाज देत तो आत आला , अंजली सोफ्यावर बसून टिव्हीकडे बघत बसलेली , तिने काहीच हालचाल न केल्यामुळे , अवी मनातच हसला , 

आणी मोठ्यांने म्हणाला , अरे बापरे ! एका मुलीचा राग नाकावर जाऊन बसला वाटत ! अरे नाही हा गालावर ऊतरला ! अरे अरे हा तर पळाला ,,,,

हे बघ अवी मी खुप रागात आहे , अरे बापरे ! माझी आज्जे , साॅरी ना ! कान पकडून अवी तिच्या जवळ बसला , 

तू माझा फोन घेतला नाही , आणी मला फोन केला नाही परत , आणी आज मला न भेटताच आॅफीस मधे गेलास ! मला नाही तुझ्याशी बोलायच अवी , जा तिकडे ! 

अरे बापरे फारच रागात आल आहे लेकरु , 

चल साॅरी ना पिला , 

उ हुँ मी नाही ! 

बघ बर मी गुदगुल्या करणार तुला मग , 

नक्को ना अवी !

ए काय गं अंजली , ही काय तर्‍हा , बापाला नावाने हाक मारते , काय रे तू पण काहीच म्हणत नाहीयेस तिला , अरे कारे बोलते तुझ्या सोबत , 

अगं काय होते मग , मला आवडतं ती तशी बोललेली , 

रागवू नकोस तिला , तू नाही का मला अवी म्हणतेस , 

बापरे मग काय म्हणू , मुलगा आहेस तू माझा , 

हो ना , मग ही माझ्झी आज्जी आहे , माझी मैत्रिण आहे , 

तशी अंजली त्याचा गालावर पापा घेत गळ्यात पडली , 

काय बाबा ! बापलेकीच प्रेम आहे , म्हणून सुशीला बाई कौतुकाने त्यांना बघायला लागल्या , अंजलीचा राग कुठल्या कुठे पळाला होता , बेटा मी मिटींग मधे व्यस्त होतो म्हणून फोन नाही केला , तसेही लवकरच यायच होत घरी , म्हणून फोन नाही केला परत , बरं पप्पा ठिक आहे , कळल मला !

एवढा वेळ बापलेकीच कौतुक भार्गवी लांबूनच बघत होती , 

ती पाण्याचा ग्लास घेऊन आली तिथे , झाल का सगळ ठिक , हो हो झाल ना ! माझ लेकरु फारच समजदार आहे , 

जास्त वेळ रागात नाही राहू शकत , बरं मग हातपाय धुवून तयार व्हा , चहा बनवते आणि मग खरेदीला जावू आपण , 

हो ठिक आहे म्हणत , अवी तयार व्हायला आत गेला , 

थोड्या वेळातच तिघेही खरेदीला बाहेर गेलेत , 

ऊशीरा बाहेर जेऊनच ते घरी परतले , 

एव्हाना रमाबाई जेवण करुन टिव्ही बघत बसल्या होत्या , आले का ? हो आई ! जेवल्याना तुम्ही ? हो हो जेवले की , 

अगं तुला सांगायलाच विसरले मी , 

सुशीलाला बोलावले ऊद्या मी , एक क्षण थांबुन त्यांच्याकडे बघुन , ठिक आहे ना ! बरं झाल तुम्ही आधीच त्यांना फोन केला ते , मी विसरलेच होते त्यांना फोन करायला , 

चला झोपा मग आता , सकाळी लवकर ऊठाव लागेल , 

हो हो झोपते मी , अंजली तू येते का माझ्याकडे झोपायला , 

हो आजी येते मी म्हणत अंजली आजीच्या बेडरुम मधे गेली , मी पण थकलो गं भार्गवी , झोपतो मी पण , आणि तू पण ये लवकर झोपायला , हो हो आलेच , हे थोड आवरते आणि येते , तो गेल्यावर भार्गवी ने भराभर सगळा हाॅल पुन्हा एकदा नीटनेटका केला , सजावटीसाठी आणलेले बॅनर आणि फुलांच्या माळा हव्या तिथे अडकवून ठेवल्या , फुलांची आरास ही करुन ठेवली , काही फुगे फुगवून हाॅलमधे सोडून दिलेत , सकाळी ऊठल्या ऊठल्या अंजलीला हे दिसायला हवं , मनातल्या मनात हसत भार्गवी म्हणाली .

सकाळी भार्गवी लवकरच ऊठली बघते तर काय अंजली आज्जी सोबत अंगणात फेर्‍या मारत होती , अरे माझ्या आधी ऊठली तू तर अंजली , happy birthday पिल्लू , तिला जवळ घेत तिचा पापा घेतला तिने , भार्गवीच्या गळ्यात पडत 

अंजलीने पण तिला मिठी मारली , आज माझ लेकरु पुर्ण पाच वर्षाच झाल आहे , हो ग पाहता पाहता पाच वर्ष कसे गेलेत कळले नाही , अंजली खुप आनंद घेऊन आपल्या जीवनात आली आहे , रमाबाई म्हणाल्या , 

बर पण आता दुसर्‍या अपत्याचा विचार करा , हिला पण सोबत हवीच ना , भाऊ किंवा बहीण कुणीतरी हवच , तशी लाजून भार्गवी म्हणाली , बघू नंतर , चला आत , तयारी करुया आणि अंजलीकडे वळून म्हणाली , आवडली का सजावट ? 

हो मम्मी खुप छान केलीस , ती सजावट बघत म्हणाली ,

अरे बाबा ! काहो आई ही अंजली बघा ना , तिच्या वयाच्या मानाने फारच मोठी वाटते मला , किती गंभीरपणे म्हणतेय , छान सजावट , हो गं खरेच ती खुपच समजदार मुलगी आहे , नाहीतर तिच्या वयाच्या मुलांना एवढे समजदार मी नाही बघीतलय ! आई पण हसून म्हणाल्या .

मग आत येऊन त्यांनी आंघोळी वगैरे करुन पुजेची तयारी केली , अवी थोडा ऊशीराच ऊठला , पण लगेच तयार होऊन बाहेर आला , साडे नऊला भटजी आले सगळे पुजेला बसलेत , पुजा होता होता सुशीला बाई आल्यात , 

अरे सुरु पण झाली पुजा , या या काकू अवी ने त्यांच स्वागत केलं ,

क्रमशः

🎭 Series Post

View all