Login

सुस्वरूप

सुस्वरूप
सुस्वरूप

"अहो ऐकताय नां?"

स्वयंपाक घरातील कामं आवरत माधवी ने माधवला आवाज दिला.

"हो गं, ऐकतो नां. बोल काय म्हणतेस?"

हातातला पेपर बाजूला सारत माधव म्हणाला.

"आपल्या मधुरासाठी स्थळ बघायला सुरुवात करावी असं मला वाटतं."

कामं आवरून माधव जवळ येऊन बसत हलकेच माधवीने विषय काढला.

हो, मलाही तसंच वाटतं. बघूया मधुरा काय म्हणते ते.

मधुरा, माधव आणि माधवीचे एकुलते एक अपत्य. मधुराचे इंजीनियरिंग पूर्ण झाले होते. आणि तिला एका मोठ्या कंपनीत जॉबही मिळाला होता.

अत्यंत सुस्वरूप, हुशार असलेली मधुरा मात्र फारशी कोणात मिसळत नसे. तिचा स्वभाव एकलकोंडा झाला होता. तिला सारखे वाटायचे आपल्याला बहीण किंवा भाऊ असायला हवा होता. एखादेवेळी आपल्या आजीजवळ ती बाबतीत बोलायची सुद्धा.

"आजी, तू कां नाही हट्ट धरला गं आईजवळ एखादं अजून मूल होऊ देण्याचा"

अगं म्हटलं होतं मी तुझ्या आई बाबांना. पण आमचं कोण ऐकणार "हम दोनो एक, हमारा एक" चा जमाना. आजी मधुराचे बोलणे हसण्यावारी नेत तिला समजावायची.

आपल्या मैत्रिणींकडे गेल्यानंतर तिथे बहीण भाऊ एकमेकांची गंमत करायचे, लुटुपुटी चे भांडण करायचे. ते तिला खूप आवडायचं.

आपल्या मैत्रिणीं जवळ मधुराने ही गोष्ट अनेकदा बोलून दाखवली होती. मधुराच्या मैत्रिणी मधुराला गमतीने
म्हणायच्या सुद्धा "अगं थांब. आम्ही तुझ्या वडिलांना सांगतो, की हिला संयुक्त कुटुंबामध्येच द्या म्हणून.

हो नां, मलाही खूप आवडतं गं असं मोठं कुटुंब. किती छान! कशाचं अगदी टेन्शन नसतं बघ.

एक दिवस मधुराजवळ तिच्या आईने लग्नाचा विषय काढला.

"मधुरा आम्ही तुझ्या लग्नाचा विचार करीत आहोत. सांग तुला कसा मुलगा पाहिजे?" आणि तू कोणी मुलगा शोधून ठेवला असेल तर ते सुद्धा सांग. अगदी मनमोकळेपणाने.

काय गं आई. एवढी कसली घाई लग्नाची. थांब नां आणखी काही दिवस.

अगं हो, पण मी तुला विचारते आहे ते तर सांग.

आई, माझ्याच कंपनीत जॉब करीत असलेला मयूर मला खूप आवडतो आणि तुमची इच्छा असेल तर मला त्याच्याशी लग्न करायचं आहे.

मधुराच्या आईने तिच्याजवळ मयूर विषयीची सर्व चौकशी केली. मधुराने सांगितले, की मयूरला दोन भाऊ आहेत. संयुक्त कुटुंब आहे त्यांचं.

"संयुक्त कुटुंब?"

अगं पण...

मला माहित आहे आई, तू काय विचार करीत असशील.

हो गं मधुरा,आम्ही तुला अगदी तळहातावरच्या फोडा प्रमाणे वागवलं आणि आता हे संयुक्त कुटुंब? तुला जमेल का हे सर्व.

"कां नाही जमणार आई?"

अगं, मी एकदा त्यांच्या घरी जाऊन सुद्धा आली. सर्वजण किती प्रेमाने राहतात. घर कसं अगदी भरलं भरलं वाटतं बघ. गोकुळाप्रमाणे.

आई मला संयुक्त कुटुंब असलेल्या मुलासोबतचं लग्न करायचं होतं. मला एकलकोंडेपणाचा अगदी कंटाळा आलाय बघ. मयूर मला आवडला. त्याने मला आपल्या कुटुंबाविषयी सर्व सांगितलं. खरंच खूप छान आहेत ती मंडळी.

ठीक आहे. मी लगेच तुझ्या बाबांना सांगते.

तेवढ्यात माधव ही घरी आला. आपल्या बाबांनाही मधुराने हे सर्व समजावून सांगितले. त्यांनाही तिचा निर्णय योग्य वाटला, नव्हे तिच्या या निर्णयाचे माधवला कौतुक वाटले.

मधुराच्या आई-बाबांनी मयूरच्या घरी जाऊन सर्व माहिती घेतली आणि लगेच दोन्ही कुटुंबांनी मिळून लग्नाचा निर्णय घेतला आणि अशा तऱ्हेने मयूर आणि मधुराचे लग्न पार पडले.

सौ. रेखा देशमुख