"अतुल, तू तुझ्या आईला सांग. पुन्हा माझ्या पार्टीला काय कुठल्याही इव्हेंटला यायचं नाही. माझी प्रमोशनची पार्टी होती रे. सगळ्या पार्टीचा विचका केला त्यांनी. काय ते गावंढळ वागणं, बोलणं! आणि अवतार.."
"बस् अनुष्का, काय बोलतेस हे? ती माझी आई आहे हे विसरू नकोस." अतुल चिडून म्हणाला.
"म्हणूनच म्हणाले मी. अडाणी, कमी शिकलेली आई तुझी. कुठं, कसं आणि काय वागावं याचं अजिबात भान नाहीय. अरे, कार्पोरेट क्षेत्रात असं चालत नाही. खरं तर त्यांना तिथं यायची काही गरज नव्हती. माझी पहिली -वहिली पार्टी होती आणि अशा अवतारात येऊन त्यांनी सगळ्या पार्टीची मजाच घालवली.
काय तर म्हणे, दारू प्यायची नाही. चायनीज, जापनिज खाणं सोडून त्यांनी' इंडीयन फूड 'आग्रह करून करून वाढलं. बाकीचे पदार्थ तसेच शिल्लक राहिले. अगदी वाढणाऱ्या वेटरला त्यांनी कित्ती आग्रह केला! गावाकडच्या गोष्टी सुद्धा रंगवून सांगत होत्या त्या." अनुष्का जास्तच चिडली होती.
काय तर म्हणे, दारू प्यायची नाही. चायनीज, जापनिज खाणं सोडून त्यांनी' इंडीयन फूड 'आग्रह करून करून वाढलं. बाकीचे पदार्थ तसेच शिल्लक राहिले. अगदी वाढणाऱ्या वेटरला त्यांनी कित्ती आग्रह केला! गावाकडच्या गोष्टी सुद्धा रंगवून सांगत होत्या त्या." अनुष्का जास्तच चिडली होती.
"बस् ना अनु. कशीही असली तरी ती माझी आई आहे. इथून पुढं एक शब्द जरी बोललीस ना तर.."
"तर काय करणार आहेस? मला घराबाहेर काढशील? आता तू हे विसरू नकोस की या घराचे निम्मे हप्ते मी भरते."
पुढं विषय वाढायला नको म्हणून अतुल बाहेर हॉलमध्ये आला आणि अनुष्काने आपल्या खोलीचा दरवाजा धाडकन आपटून बंद करून घेतला. हॉलमध्ये बसलेल्या अलका बाईंनी आपल्या सुनेचं बोलणं ऐकलं होतं. अतुलला बघून त्या क्षीणपणे हसल्या.
"आई, तू नको लक्ष देऊ." अतुल त्यांच्या शेजारी बसत म्हणाला.
"माझं चुकलं रे. मी तिथं यायला नको होतं. पण काय करणार? अंगी चिकटलेल्या सवयी अशा पट्कन सुटत नाहीत."
"आई, तिच्या वतीने मी सॉरी म्हणतो."
"नको रे बाबा. सुनबाईचा राग शांत झाला की ती स्वतः माझी माफी मागेल. तशी गुणाची आहे पोर."अलका बाई.
"इतकं होऊनही सुनेची बाजू कशाला घेतेस? आई, तू आणि आबांनी मला किती कष्टानं वाढवलं. शेतात राबून मेहनत केली. कर्ज काढून शिकवलं म्हणून मी आज मोठ्या पगाराची नोकरी करतोय. पण अनुष्काला याची जाण नाहीय." अतुल हॉलमध्ये अस्वस्थपणे फेऱ्या मारत म्हणाला.
"अरे, आपल्या परिस्थितीची जाण तिला कशी असेल? ती वेगळ्या परिस्थितीतून आलीय आणि सगळेच आई -बाप आपल्या पोरांसाठी कष्ट करतात. तुमच्यावर वेळ आली की तुम्हीही तेच कराल."
बोलत बोलत अलका बाई स्वयंपाक घरात गेल्या. डोळ्यांत आलेलं पाणी हलकेच पुसत त्यांनी आपल्या सुनेच्या आवडीचं कोकमचं सरबत करायला घेतलं.
बोलत बोलत अलका बाई स्वयंपाक घरात गेल्या. डोळ्यांत आलेलं पाणी हलकेच पुसत त्यांनी आपल्या सुनेच्या आवडीचं कोकमचं सरबत करायला घेतलं.
इकडे अनुष्काने आपल्या बहिणीला फोन लावला होता.
"..सौरवी, मला हे वागणं बिलकुल आवडलं नाहीय. तूच सांग, गावातल्या जुन्या पद्धती इथे शहरात चालतात का? दारू प्यायची नाही म्हणून अतुलच्या आईने भर पार्टीत एक लेक्चर दिलंय! शिवाय आम्ही ऑफीसमध्ये कसले कपडे वापरतो! अन् इथं ह्यांची नऊवारी साडी काय, हातभर बांगड्या, डोक्यावर पदर काय? शी.. कसं दिसत होतं ते. मलाच लाज वाटत होती." अनुष्काने तोंड वाकडं केलं.
"सगळे वळून वळून त्यांच्याकडे पाहत होते. हसत होते, चेष्टा - मस्करी करत होते."
"..सौरवी, मला हे वागणं बिलकुल आवडलं नाहीय. तूच सांग, गावातल्या जुन्या पद्धती इथे शहरात चालतात का? दारू प्यायची नाही म्हणून अतुलच्या आईने भर पार्टीत एक लेक्चर दिलंय! शिवाय आम्ही ऑफीसमध्ये कसले कपडे वापरतो! अन् इथं ह्यांची नऊवारी साडी काय, हातभर बांगड्या, डोक्यावर पदर काय? शी.. कसं दिसत होतं ते. मलाच लाज वाटत होती." अनुष्काने तोंड वाकडं केलं.
"सगळे वळून वळून त्यांच्याकडे पाहत होते. हसत होते, चेष्टा - मस्करी करत होते."
"ताई, इतकं काय? असं होतं तर तू सांभाळून घ्यायला हवं होतंस. काहीही झालं तरी तू सासू म्हणून त्यांचा मान ठेवला पाहिजेस. तू हट्टाने अतुलशी लग्न केलंस.
आता तुला त्या परिस्थितीशी जुळवून घ्यावंच लागेल. अजिबात तक्रार करून चालणार नाही." सौरवी साध्या, सरळ विचारांची होती. नोकरी करत असली तरी तिचे पाय अजून जमिनीवर होते.
आता तुला त्या परिस्थितीशी जुळवून घ्यावंच लागेल. अजिबात तक्रार करून चालणार नाही." सौरवी साध्या, सरळ विचारांची होती. नोकरी करत असली तरी तिचे पाय अजून जमिनीवर होते.
"आत येऊ का ग? अलका बाईंनी अनुष्काला हळूच हाक मारली.
"आता आलाच आहात तर या." अनुष्काने दरवाजा उघडला. तसा अलका बाईंनी तिच्यासमोर सरबताचा ग्लास धरला. "पिऊन घे. बरं वाटेल."
"वा! आधी आपल्याला हवं तसं वागायचं आणि समोरचा माणूस चिडला की त्याची समजूत काढायची. तुमच्या गावाकडे ही पद्धत असेल. पण इथं असलं काहीही चालत नाही. न्या तो ग्लास आणि द्या तुमच्या लेकाला." अनुष्काचं बोलणं ऐकून अलका बाईंच्या डोळ्यांतून अश्रू वाहू लागले.
"इतकं काय चुकलं माझं?" अपमान, अवहेलना त्यांच्या चेहऱ्यावर उमटली.
"तुमचं काही चुकलं नाही. चूक तर माझी झालीय. तुमच्यासारख्या गावंढळ, कमी शिकलेल्या बाईची मी सून झाले." हे ऐकून अलका बाई आपल्या खोलीत गेल्या.
'काय करायचं? लेकासाठी जीव तुटतो म्हणून इथं येते. सुनबाई तशी हुशार आहे. पण समंजसपणा कमी आहे इतकंच.' त्यांनी स्वतःची समजूत घातली.
'काय करायचं? लेकासाठी जीव तुटतो म्हणून इथं येते. सुनबाई तशी हुशार आहे. पण समंजसपणा कमी आहे इतकंच.' त्यांनी स्वतःची समजूत घातली.
इकडे अनुष्काने स्वतःला बेडवर झोकून दिलं. उद्या ऑफिसला सुट्टी होती. परवा सगळ्यांना कसं सामोरं जायचं? हा प्रश्न तिला पडला होता. या सर्वाचा परिणाम तिच्या प्रमोशनवर होऊ नये असं तिला वाटत होतं. आपलं स्टेट्स आणखी वर जावं यासाठी तिची धडपड सुरू होती.
क्रमशः
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा