कवितेचे नाव - सुखी कोण आहे ?
कवितेचा विषय :- सुखाची परिभाषा
मानवजन्मी आलो आयुष्य हे लाभले
श्वास मोकळा घेत जीवनात उद्दीष्ट गाठले!
यशापयशाची चिंता कधी मनी नाही केली
वेदनेचे डोळ्यात माझ्या जरी अश्रू दाटले ॥१॥
कर्तव्य मी पार पाडीले आपुले
नाते रक्ताचे आणि परके जपले!
कधी भेदाभेद जातीधर्माचा नाही केला
सारेच कसे वाटले मला आपले ॥२॥
जीवन हे जगता जगता नेहमी
संकटे किती जीवनात माझ्यावर हसली!
सामना धैर्याने करुनी त्याचा
वाट निराशेची टाळुन तमा न केली कसली ॥३॥
संकटे किती जीवनात माझ्यावर हसली!
सामना धैर्याने करुनी त्याचा
वाट निराशेची टाळुन तमा न केली कसली ॥३॥
थोड्याश्या गोष्टीत मोठे समाधान शोधले
वादविवाद कुणाशी कधी ना केले!
स्वभावच माझा शांत शितल होता
दु:ख आपोआप मग पळत गेले ॥४॥
वादविवाद कुणाशी कधी ना केले!
स्वभावच माझा शांत शितल होता
दु:ख आपोआप मग पळत गेले ॥४॥
अंगणात माझ्या सुखाचा पारिजात फुलतो
जाईजुईचा तो वेल हिरवा झुलतो!
येऊनी बसे राघुमैना पेरूच्या झाडावरी
डोळ्यातून माझ्या सुखाचा अश्रू फुलतो ॥५॥
जाईजुईचा तो वेल हिरवा झुलतो!
येऊनी बसे राघुमैना पेरूच्या झाडावरी
डोळ्यातून माझ्या सुखाचा अश्रू फुलतो ॥५॥
एकदाच मिळे हे आयुष्य मानवजन्मी
ओंजळीत माझ्या जीवनदान भेटले!
काय उणिवा मी शोधु माझ्यात सांगा
माझ्यावरी प्रेम करणारे हृदयी दाटले ॥६॥
ओंजळीत माझ्या जीवनदान भेटले!
काय उणिवा मी शोधु माझ्यात सांगा
माझ्यावरी प्रेम करणारे हृदयी दाटले ॥६॥
कवि:-मोहन सोमलकर
©️®️
टिम- नागपुर
©️®️
टिम- नागपुर
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा