सुख म्हणजे नक्की काय असतं ?(भाग ४)

सुमनच्या घरापेक्षाही सविताचे घर अत्यंत लहान असते. एक छोटीशी खोली त्या खोलीमध्ये कोपऱ्यामध्ये छोटेसे किचन त्याच्या बाजूलाच ओपन मध्ये आंघोळीसाठी बाथरूम व त्याच्या समोरच तीन लोक झोपतील एवढी लहान जागा सविताची रूम बघून सुमनला आश्चर्य वाटते
काय ग सविता चार-पाच वर्षे झाले तुला मुंबईला येऊन तू या घरामध्ये राहतेस.
सविता हो.
अग पण तू तर फोटोमध्ये दाखवतेस ते घर कोणाचं ?
अग ते माझ्या मैत्रिणीचं घर आहे. मी फक्त रील करण्यासाठी तिच्या घरी कधीतरी जाते.
सविताच्या घराच्या बाजूला उघडी गटार, डम्पिंग ग्राउंड  सविताच घर बघून सुमनला तिथे पाच मिनिट सुद्धा थांबण्याची इच्छा होत नव्हती. पण ती सविताकडे पैसे मागण्यासाठी गेलेली असल्यामुळे तिथेच थांबून तिच्यासोबत गप्पा मारते.
अगं सविता तू किती छान छान ड्रेस घालते. आणि तुझे फोटो देखील किती छान छान असतात. कितीतरी ठिकाणी तू फिरायला जातेस. मग तेवढ्या लहान घरात का राहतेस.
सविता, खरंतर सुमन आमच्या यांना एवढा पगार नाही.
मी देखील कॉल सेंटर मध्येच कामाला जाते. दोघांच्या पगारामध्ये घर चालवणे किती अवघड काम आहे म्हणून मी माझा स्वतःचा एक यूट्यूब चैनल चालू केला आहे त्यासाठी मला वेगवेगळ्या ठिकाणी जाऊन व्हिडिओ शूट करावे लागतात.
बरं असं आहे तर सुमन बोलते.
खरंतर या शहरांमध्ये कोणीच सुखी नाही. प्रत्येक जण फक्त पैशाच्या मागे धावत असतो. कोणत्या ना कोणत्या मार्गाने पैसे कमवून सुखी जीवन जगण्याचा प्रयत्न करत असतो.
सुमन सविताकडे पैशांची मागणी न करता तिथून निघते.
घरी आल्यानंतर सुमन सुरेश ला बोलते.
अहो मी सविताचे फोटो बघूनच मुंबईला येण्याचा हट्ट केला. पण प्रत्यक्षात सविता मुंबईला राहून सुद्धा सुखी नाही हे मला तिला भेटल्यानंतर समजले.
मुंबईला राहण्याची मागणी ही खरंच चुकीची होती. मला क्षमा करा असे बोलून सुमन सुरेशची माफी मागते.
सुरेश सुमनला बोलतो हे बघ सुमन प्रत्येक जण सुखासोबत दुःख देखील आपल्या उराशी गुंडाळून जगत असतो. फक्त काहीजण जगासमोर आपले दुःख व्यक्त करत नाहीत. याचा अर्थ ते पूर्णपणे सुखी  आहेत असा होत नाही.
आहे त्या परिस्थितीमध्ये समाधान मानण्यातच खरे सुख असते.
सविताला ही सुरेशचे बोलणे पटते.मी काय म्हणते मीही  आजूबाजूला काही का मिळते का ते बघते?
सुरेशला सविताचे बोलणे पटते.
ती एका ठिकाणी बॉक्स पॅकिंग ची कामे करण्यासाठी जाते.
ज्या सुखाच्या शोधात ती शहरात आलेली असते. ते सुख तिला शहरात सापडत नाही...
सुमनला आता आपण पुन्हा गावी राहायला जावे असे वाटू लागते.