भाग -3
बराच वेळ हरिभाऊ आणि मधुराचं बोलणं होतं... मधुरा आत येते तिच्या चेहऱ्यावर एक प्रकारची भीती आणि काळजी दिसते.
" काय गं काय झालं...? कोण होतं..? आत नाही घेतलंस बरं..? " लता ताईंचे अनेक प्रश्न चालु होतात.
" अहो काही नाही ताई, ते जरा बोलायचं होतं म्हणुन आलेले..पण काळजी करण्याचं काही कारण नाही... " मधुरा चावत चावत बोलते, आणि पटकन चेहऱ्यावरील घाम फुसते..
काही वेळ बरीच शांतता असते, तेवढ्यात लता ताईचं लक्ष मधुराच्या गळ्याकडे जातं.., " हे काय मधु, तुझं मंगळसूत्र कुठेय..? " लता ताई बऱ्याच वेळा नंतर विचारतात.
"अहो ते ना...ते....मी... ते..." मधुरा ताईंच्या विचारण्याने अगदीच गोंधळते..
तेवढ्यात खालून कोणी तरी मधुराला जोरजोरात आवाज देतं, " मधुरा... गो मधुरा.... " मधुरा पटकन जाऊन खिडकीतून पाहते.
" आलीस नाही ती... आणि सांगितलं देखील नाही येतं नाही करून...? " खालून कोणी तरी बाई मधुराला विचारते.
"हो वहिनी त्या ताई आल्या आहेत ना आमच्या म्हणुन,पण हा उद्या पासुन असं होणार नाही." मधुरा जणु कळकळून विनंती करू लागते.
" बरं... बरं..." असं बोलुन त्या निघुन जातात.
"काय गं कोण होती ती..? आणि कशाला बोलवत होती..? तुम्ही दोघं काही लपवत आहात का..? नाही मला असं वाटतंय..?" लता ताई न राहुन हा सगळा चाललेला गोंधळ पाहुन विचारतात.
मधुरा ह्यावर काहीच बोलत नाही, पुन्हा लता ताई विचारतात, " हा मदन तो तर असाच घुम्यासारखा बसलाय... "
मधुरा आणि मदन एकमेकांकडे पाहतात, " ताई अहो ते...??? " मधुराला सुचत नसत कुठून सुरवात करू.
" काय झालं मला नक्की सांगशील का..?" लता ताई विचारतात.
" माझी नोकरी गेली, मी बेरोजगार झालो ताई.. " मदन बोलुन खालीच बसतो.
" काय... नोकरी गेली..?" लता ताईना ऐकुन शॉक लागतो.
" आणि म्हणुन गेले सहा महिने मधुरा घरकाम करतेय.. " मदन जणु चराचरा बोलु लागला होता.
"मधुरा.... अगं एका शब्दानेही तु घरातल्या परिस्थितीची कल्पना दिली नाही ती..? " लता ताईना ऐकुन फार वाईट वाटतं.
एकंदरीत लता ताईना घरातल्या परिस्थितीचा आढावा लागला होता.
लता ताईना ऐकून फार वाईट वाटतं, काही वेळाने लता ताई निघायच्या तयारीत लागतात, " तुम्ही रागावलात आहात का आमच्यावर..? " मधुरा त्यांना मिठी मारून विचारते.
" नाही गं उलट बरं ह्या गोष्टीचं वाटलं की तु ह्या परिस्थितीत त्याची साथ देतेय, आणि वाईट ह्या गोष्टीचं वाटलं की मी बहीण म्हणुन ओळखू शकले नाही.. " हे बोलताना लता ताईंच्या डोळ्यांतुन पाणी येतं..
" बरं चल निघते मी. " असं बोलुन लता ताई तिच्या हातात काही पैसे ठेवतात.
" ताई अहो हे काय...? हे कशाला...? " मधुरा विचारते.
लता ताई फक्त हसतात, "राहूदे.." आणि निघुन जातात. मधुरा आणि मदन हातात दिलेल्या पैशाकडे पाहत राहतात.
खरंच अशी एक तरी नणंद असावी..
समाप्त..