शुभारंभ ३०

कॅनवास  वर  पेन्सिल ने आधी थोडे स्केच तयार करून घेतले आणि रंगाच्या रेघोट्या त्या कॅनवास वर उतरू लागल्या .. प्राजक्ता एकदम मग्न होऊन पेंटिंग करत  होती . रात्री झोपता ना  तिने तिचे केस मोकळे सोडले होते . पहाटेचा मंद वारा अंगावर थंडीचा एखादा शहारा आणत होता . असे म्हणतात

सकाळचे ३ ते ५ हा ब्राम्ह मुहूर्त असतो . प्राजक्ताला आज ब्रह्म मुहूर्त मध्ये एक पवित्र ,अद्भुत , पेंटिंग सुचले होते . अर्थात तिच्या आवडीचे राधा कृष्ण असणारच .

आज प्राजक्ता जे पेंटिंग काढत होती त्यात राधा बासुरी वाजवतोय आणि कृष्ण तिच्या कडे कौतुकाने बघतोय .. एकदा मी हिच्या हातात बासरी दिली काय ती तर सेम माझ्यासारखीच बासरी वाजवायला लागलीय . राधा पण मोठ्या कौतुकाने कृष्णकडे बघत ती बासुरी वाजवून दाखवत आहे . आज राधेचे तेज श्रीकृष्णच्या चेहऱ्यावर पडलेय . राधा ने वाजवलेली बासरी हि सर्व पशु पक्षी आणि प्राण्यांना पण खूप आवडली आहे आणि ते त्या बासुरीमधून निघणाऱ्या सुरांमुळे मंत्रमुग्ध झालेत . श्रीकृष्णची बासरी आवडणाऱ्या गायी आज इतक्या मंत्रमुग्ध झाल्यात कि खुद्द श्रीकृष्णाच्या मांडीवर डोके ठेवून शांत डोळे मिटून ऐकत आहेत . शेजारीच मोर पण त्याचे  अस्तित्व विसरून मान खाली घालून ते बासुरीचे सूर ऐकत आहेत . राधाच्या बासरीचा परिणाम मागेच असलेल्या राजहंसाच्या जोडी मध्ये पण प्रेम भरत आहे . यमुना नदीच्या काठावर प्रेमाच्या तेजाचा अद्भुत नजारा आज प्राजक्ता कॉंवास वर उतरवत होती . या पेंटिंग ची एक खास बात अशी होती कि नेहमी राधा हि श्रीकृष्णावर भाळलेली असते पण या पेंटींग मध्ये खुद्द श्रीकुष्ण राधावर प्रेम पूर्वक कटाक्ष टाकत आहेत . ते तिच्यावर भाळलेले दिसत आहेत . अप्रतिम प्रेमाचा अविष्काराचे हे प्रतीक म्हणजे हे पेंटिंग होते ..