भातुकलीसोबत जुळतं
तिचं चुलीशी दाट नातं
अगदी दहीसाखरेसारखं
इतकं घट्ट की ठरवुनही
फारकत घेता नाही येत
तिने
अन्नपुर्णेचं व्रत अंगिकारलं
रोज उठणारा भुकेचा डोह
शमविण्यासाठी बडविते
भाकरींवर भाकरी
टोपात रटरटतो रस्सा
घरादारात पसरतो सुगंध
तिच्या हातालाच चव
कोंड्याचे मांडे करणारी ती
चुलीतल्या ज्वाळांसारखीच
धगधगते तिच्यातही आग
बंडखोरीची, उडण्याची
उडते ती जरुर उडते न्
सांजेला वेध तिला घरट्याचे
हातपाय धुवून पुन्हा
चुलीकडे जाते
चूल म्हणते आलीस बाय
बरं वाटलं तुला बघून
तिच्या नि चुलीच्या अंतरातली
आग मग एकरुप होते
जिच्यावर भाकर टम्म फुगते
--सौ.गीता गजानन गरुड.
.jpg)
