सावल्यांच्या कुशीत. भाग - २७

"कोण आहेस तू? आणि मी तुझं काय बिघडवलं आहे?" सुधाकर घाबरतच त...त...फ...फ करत विचारू लागले. पण ती आकृती फक्त हसतच होती. सुधाकर परत काही तरी बोलणार तेवढ्यात घरातलं घड्याळ त्यांच्या अंगावर पडलं. त्यामुळे सुधाकर उठून पळायला लागले. पण त्यांच्या पायांखालची जमिनही हलायला लागली होती. घर जणू एका जिवंत सापासारखं हालत होतं. दारं आपोआप उघडत-बंद होत होती. खिडक्यांतून जोराचा वाराही येत होता. हे खरोखरच घडतंय की त्यांना भासत होतं हे त्यांचं त्यांनाच कळत नव्हते.