सवत ! पार्ट 3 अंतिम भाग

माझी सवत बदलली होती. तिच्या मनात माझ्याविषयी द्वेष भरला होता. हे विष सासूबाईंनीच पेरले होते. माझी सवत तिच्या मुलाला माझ्या जवळही फिरकू देत नसत. तिचा ठाम विश्वास होता की मी जादूटोणा करते. तिला कोण सांगावे की नशिबानेच माझ्यावर जादूटोणा करून माझे सुख हिरावून नेले आहे. शेवटी ह्यांची बदली झाली. मला एकटे सोडून सर्वजण दुसऱ्या शहरात राहायला गेले. शेजारी राहणारी एक विधवा मैत्रीण बनली. तिचा नवरा मेला म्हणून ती एकटी आणि मी सवाष्ण असूनही एकटी. माझा नवरा असून नसल्यासारखा. दादाला नवीन पत्नीकडून पुत्ररत्न प्राप्त झाले. खूप वेळा वाटलं निघून जावे माहेरी पण बाप मेल्यावर लेकीचा माहेरावरचा हक्क उरत नाही. वहिनीचे एकदा पत्र आले होते. पोस्टमनकडूनच वाचून घेतले. आईचे दागिने हवेत का विचारत होती. वहिनीचा चांगुलपणा होता तो. पण नवराच जवळ नाही तर कुणासाठी दागिने घालू मी ? मी नकार दिला. माहेरी न जाण्याचे अजून एक कारण होते. वहिनी स्वतःच्या अस्तित्वासाठी सवतीसोबत भांडत होत्या. जिथं वहिनीचे अस्तित्व धोक्यात होते तिथे माझ्या अस्तित्वाचा तर प्रश्नच नव्हता. एवढे मोठे घर मला खायला उठले. एकटेपणा सहन होत नव्हता. माझी एकुलती एक विधवा मैत्रीण गर्भवती झाली. तिचा प्रियकर तिला पोटुशी करून पळून गेला. मला मैत्रिणीच्या नजरेत शारीरिक गरजांची भूक खूप आधीपासूनच दिसत होती. तिचे शरीर बंड करत होते पण ती स्वतःला पूजाअर्चेत व्यस्त करत होती. ती म्हणत होती की शास्त्रांमध्ये लिहिले आहे की विधवांनी हे करावे ते करावे. पण सर्व नियम स्त्रियांसाठीच का ? पुरुषांसाठीच काहीच का नाही ? हे सर्व नीतीनियम जर स्त्रियांकरवे ठरवले गेले असते तर समाज जास्त सुखी असता. असो. नंतर कानावर पडले की तिने स्वतःला जाळून आत्महत्या केली. पण मला समजायचे ते समजले. कदाचित घरच्यांनीच तिला मारले. इंग्रजांनी सतीप्रथेवर बंदी आणली आहे. तिला सती जायचे होते. ईश्वराने तिची ही इच्छा पूर्ण केली. गावातील एका गुंड व्यक्तीची माझ्यावर वाकडी नजर पडली. माझ्या मनात धडकी भरली. एकेरात्री त्याने डाव साधला. माझ्या घरात घुसून माझ्यावर बलात्कार केला.