सापळा ( दत्ता जोशी ) अंतिम अकरावा भाग

" सर, त्या दिवशी रात्री आम्हाला चंदनने बोलावून आमचे एच.आय.व्ही. पॉझीटीव रिपोर्ट आमच्या हातात दिल्यावर आमच्या तर पायाखालची वाळूच सरकली. तो भयानक आजार. घराची बदनामी. सगळ भीषण चित्रं डोळ्यासमोर उभं राहिलं. आम्ही विजयला खूप बडबडलो. बराच वेळ निरुद्देश भटकत राहिलो. खूप दिवस आम्ही कॉलेज बुडवले होते. अभ्यासात मन लागत नव्हते. असेच भटकत असताना आम्हाला डॉली भेटली. ती तिच्या रूमवर घेऊन गेली. आम्हाला तेंव्हा माहिती नव्हतं की आम्ही नव्या सापळ्यात अडकत आहोत. तिथं डॉलीने आमच्यावर बळजबरी केली. आम्हाला कशाचीच शुध्द नव्हती. त्याचं वेळी तिची मैत्रीण आमचे फोटो काढत होती. जातांना डॉलीने आमच्या कडून फोन नंबर घेतले आणि कधीही यायला सांगितल. पणं आम्ही घरी पोहोचायच्या आधीच आमच्या व्हॉट्स अप वर डॉलीच्या बेडरूम मधले आमचे फोटो आले आणि तिने आम्हाला पैसे आणून दिले नाही तर फोटो व्हायरल करायची धमकी दिली. आम्हाला तर काहीचं सुचत नव्हतं. तिकडे चंदन तर ईकडे डॉली ब्लॅकमेल करत होती. त्या साठी आम्ही प्रत्येकाने घरात दागिन्यांची चोरी केली. तरी पैसे पुरत नव्हते. शेवटी विजयने त्याच्या बहिणीच घड्याळ तिला देण्यासाठी चोरलं. पण तिला पैसेच हवे होते. शेवटी कंटाळून आम्ही जीव द्यायचं ठरवलं. विजय तर त्याचं दिवशी खचून गेला. डॉलीने त्याला धमकी दिल्या नंतर त्याने बुरुजावरून उडी मारली. आणि तो सुटला साहेब " रमण आणि राकेश दोघंही जोरजोरात रडत होते. जाधव साहेबांना त्यांची कीव आली.