शोधताना जीवनी या, हर्ष दूजा तो नव्हे;
तू असावे सोबती मग, अन्य काही का हवे ?
स्थान ऐसे स्थिर आहे, स्वार्थ जेथे ना उरे;
खेद सारे दूर आणि, प्रेम हे तुझिया सवे.
संकटांशी दोन हाती, जिंकणे मज तू दिले;
जीवनी या प्रेरणेला, पेरले हे तू नवे.
अर्थ सारे व्यर्थ वाटे, शब्द सारे हे फुके;
रात्र ही अंधारलेली, देखणे हे काजवे.
दर्पणी मी पाहताना, रूप गहिरे हे असे;
त्यातही तू सारथी हो, जोड शोभे साजवे.
©श्वेता कुलकर्णी♥️