रिटायरमेंट आईची.

शैलाताईंना सुजाताचे म्हणणे रुचले नाही सुजाताशी बोलून काही उपयोग नाही हे लक्षात येताच त्यांनी आपला मोर्चा रुचीकडे वळवला, तीला एकांतात गाठून काहीबाही सांगण्याचा, सासुबद्दल भडकवण्याचा प्रयत्न करू लागल्या, मोठ्या कंपनीत, चांगल्या पोस्टवर असणाऱ्या रूचीला वेळ कुठे होता ह्या सगळ्या कागाळ्या करायला, आणि मुख्य म्हणजे ती आपल्या सासूचा स्पष्टव्यक्ता स्वभाव चांगली ओळखून होती, अनयला कुठल्या परिस्थितीत इंजिनिअर केलं याची जाणं होती, सासूबाई जे बोलायचं ते तोंडावर बोलतील आपल्या माघारी कधीच नाही हे माहीत असल्याने, काही दिवसातच शैला मावशीला चांगल ओळखल्याने तीने त्यांच्या बोलण्याकडे बिलकुल लक्ष दिले नाही.

मोठी बहीण, अवघड जागेच दुखणं त्यामुळे एकदम तोडून टाकता येत नसलं तरी सुजाता शैलाताईला टाळू लागली, रुची तर अधीपासूनच मावस सासूपासून चार हात दूर राहत होती. ह्या सासुसूनांमध्ये आपण भांडण लावू शकणार नाही, आपला इथे यायचा हेतू सफल झाला नाही हे लक्षात येताच अजून अपमान करून घेण्यापेक्षा आपला गाशा गुंडळण्याचा निर्णय शैलाताईंनी घेतला व अनयला दुसऱ्या दिवशीचे परतीचे रिझर्व्हेशन करायला लावले.

शैलाताईला निरोप देताना सगळ्यांनाच हायसे वाटले, तीने आणलेले रिटायरमेंट नावाचे वादळ आल्यापावली कुठलीही हानी न पोहोचवता परत गेल्याने मनोमन देवाचे आभार मानत सुटलो बुवा म्हणत सुजताने सुटकेचा निःश्वास सोडला.

©️®️मृणाल महेश शिंपी.
24.12.202