रक्तपिंडाचा श्राप भाग १००

“शत्रू संपला!” तो गर्जला, आणि आपल्या मागे उभ्या असलेल्या सैनिकांबरोबर तो गावाबाहेर निघून गेला. त्याच्या पावलांमध्ये अभिमान होता, पण त्याला अजिबात कल्पना नव्हती की जे काही त्याने संपवले, ते खरेतर संपलेले नव्हते—तर ते फक्त गूढ स्वरूपात जागृत होत होते. पराभवाचे सावट त्या मातीवर अजूनही थरथरत होते, पण सहस्त्रपाणीच्या मनात आता एकच भावना होती—सत्ता. त्याला वाटत होते की आता कोणीही त्याला थोपवू शकणार नाही.पण त्याला हे माहीत नव्हते की हा फक्त शांततेचा भास होता, खरे वादळ अजून यायचेच होते. रक्ताचा प्रत्येक थेंब जमिनीत मिसळत असताना, त्या भूमीखालून एक नवी ऊर्जा साकार होऊ लागली होती—जे सहस्त्रपाण्याच्या विध्वंसक विजयालाही धुळीला मिळवून टाकणार होती.