शीर्षक:- प्रीतीसारंग
विषय:- मनाचे खेळ
भाग-१
रस्त्यावर चिटपाखरूही नव्हतं असा तो सुनसान रस्ता. मुसळधार कोसळणारा पाऊस. त्या पावसात एक तरूण सुसाट धावत होता. त्याला ना त्या पावसाची पर्वा होती ना की आकाशात चमकून गरजणाऱ्या विजांची. तो फक्त धावत होता.
समोरून एक कार वेगाने येत होती. त्या कारच्या हेडलाईटाच्या प्रकाशाने रस्ता प्रकाशित झाला होता. त्या कार चालकाला तो धावणारा तरूण दिसला. तो का धावत असेल तेही अशा सुनसान रस्त्यावर अशा पावसात? त्याच्या मनात आणि डोक्यात या प्रश्नाने थैमान माजले. त्याला त्याची काळजी वाटली. म्हणून त्याने हाॅर्न वाजवायला सुरूवात केली. पण त्याने वारंवार हार्न वाजवूनही तो तरूण काही थांबला नाही.
तो तसाच पुढे पळत राहिला. कार त्याच्यामागे धावत होती आणि तो पुढे. शेवटी त्या चालकाने कार त्याच्या आडवी केली. तो पळत असल्याने त्याची गती त्याला सांभाळता आली नाही आणि कारच्या हेडलाईटाचा प्रकाश डोळ्यांवर पडल्याने त्याचा हात आपसुकच डोळ्यांवर गेला. त्यामुळे तो त्या कारला धडकून खाली पडला. त्याला खाली पडलेले पाहून कारचालक खूप घाबरला. तो कारमधून खाली उतरला. खाली उतरून त्याने पाहिले तर तो तरूण बेशुद्ध झाल्याचे त्याला दिसले. तो घाबरला व पुन्हा धावत कारकडे आला.
कारच्या पुढच्या खिडकीतून तो मागे डोकावून म्हणाला, "मॅम तुम्ही सांगितले त्याप्रमाणे मी कार त्याला आडवी घातली पण तो आता खाली पडून बेशुद्ध पडला आहे. काय करायचे आता?"
"घाबरू नकोस, त्याला उचलून कारमध्ये आणू, पाणी शिंपडून शुध्दीवर आणण्याचा प्रयत्न करू. नाहीच आला शुद्धीवर तर हाॅस्पिटलमध्ये घेऊन जाऊ." ती कारमधील तरूणी त्या खाली पडलेल्या तरूणाकडे पाहत अतिशय शांत आवाजात त्या कारचालकाला म्हणाली.
"पण मॅडम त्याला काही झालं तर पोलिसांचे फुकटचे लचांड मागे लागायचे. जाऊ द्या, पडू द्या त्याला इथेच. असेही आपल्या कारला तो धडकला हे कोणाला कळणार आहे? " पोलिसांची नसती डोकेदुखी मागे लागेल या काळजीने तो तिला म्हणाला.
"तू म्हणतोस ते खरे आहे, सदा. पण अशा अवस्थेत त्याला इथे सोडणे ठीक वाटत नाही. तो कशाचाही पर्वा न करता सुनसान रस्त्यावर पावसात धावत होता म्हणजे तो नक्कीच कोणाच्यातरी शोधात जात होता किंवा दुसरे काही कारण असेल. एक माणुसकी म्हणून आपल्याला नक्कीच त्याची मदत केली पाहिजे. चल त्याला घेऊन येऊ." ती तरूणी कारमधून खाली उतरत सदाला म्हणाली.
सदाची इच्छा नसतानाही तो तिच्याखातर त्या तरूणाची मदत करायला तयार झाला.
दोघांनी मिळून त्या तरूणाला उचलून कारमध्ये मागच्या सीटवर झोपवले. तिने तिच्या पर्समधील पाण्याची बाटली काढली व त्यातील पाणी हातावर घेऊन त्याच्या चेहऱ्यावर शिंपडले. पण त्याने काही फरक पडला. तेव्हा ती कारचा दरवाजा बंद करून पुढच्या सीटवर बसली व सदाला कार तिच्या बंगल्याच्या दिशेने घ्यायला लावली. तिने फोन करून तिच्या फॅमिली डाॅक्टरांना बंगल्यात यायला सांगितले.
बंगल्यात तिने सदा व वाॅचमनच्या मदतीने त्याला बंगल्यातील आलीशान बेडवर झोपवले. त्याचे ओले झालेले कपडे त्या दोघांकडून आधी तिने बदलून घेतले. त्याच्या भावाचे कपडे होते तिच्याकडे जो सध्या बाहेरगावी गेला होता.
तेवढ्यात डाॅक्टर आले, त्यांनी त्याला तपासून इंजेक्शन दिले व सकाळपर्यंत त्याला शुद्धीवर येईल काळजी करू असे म्हणाल्यावर तिचा जीव भांड्यात पडला. तिने त्यांचे आभार मानल्यावर ते तिथून निघून गेले.
ती चेंज करून आली व त्याच्याजवळच एक खुर्ची घेऊन बसली. त्या निपचित झोपलेल्या तरूणाकडे एकटक पाहू लागली. त्याचा चेहरा खूप ताणल्यासारखा दिसत होता. त्याच्या चेहऱ्यात काही तरी गुढ आहे अस तिला वाटलं.
"कोण असेल हा ? का पळत होता तो? काही शोधत होता का तो तेही अशा पावसात, सुनसान रस्त्यावर? याला कुठे तरी पाहिले असे वाटते, हा तोच असेल का? " त्याच्या चेहऱ्यावरकडे पाहत तिच्या मनात प्रश्नांची शृंखला तयार झाली.
त्याच्याकडे पाहत ती कधी निद्रादेवीच्या अधिन झाली ते तिचे तिलापण कळले नाही. खिडकीतून येणाऱ्या दिनकराची सोनेरी किरणे तिच्या सुंदर मुखकमलावर पडल्याने तिला जाग आली.
ती उठली आणि तिने समोर पाहिले तर तो अजूनही शुद्धीवर आलेला नव्हता. सकाळचे सात वाजत आले होते.
'अजून थोडावेळ वाट पाहू जर नाहीच शुद्ध आली तर पुन्हा डाॅक्टरांना बोलावू.' असा विचार तिने मनात केला. सदाला त्याच्याजवळ बसवून ती स्वतःचे आवरायला निघून गेली.
सदा तिचा ड्रायव्हर व तिचा केअरटेकरही होता. त्याला प्रश्न पडला की 'इतर कोणत्याही तरूणाकडे ढुंकूनही न पाहणाऱ्या मॅम, या तरूणांची माणुसकी म्हणून का एवढी काळजी घेत आहेत?'
तेवढ्यात त्या तरूणाला शुद्ध आली. त्याची डोळ्यांची बुब्बुळे वेगाने हालचाल करत होती. तो जोरजोरात श्वास घेत दोन्ही हातांच्या मुठीत बेडवरील बेडशीट गच्च धरून ठेवले होते.
"मॅम, लवकर या, तो शुद्धीवर येत आहे." सदाने जोरात तिला हाक मारली.
क्रमशः
कोण आहे तो तरूण? आणि कोण आहे ती मॅडम?
©️ जयश्री शिंदे
अष्टपैलू लेखक स्पर्धा- २०२५
प्रस्तुत कथा पूर्णतः काल्पनिक आहे. जीवित अथवा मृत व्यक्तीशी काहीही संबंध नाही. तसे आढळून आल्यास तो निव्वळ योगायोग समजावा.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा