प्रीती.. पर्व दुसरे! भाग -३

प्रीती पर्व दुसरे!
भाग -तीन.

"माई, इट इज नॉट फेअर! तू नेहमी तुझ्याच मनाचे करत असतेस." प्रीती लहान मुलीसारखी रुसून म्हणाली.

"तू अशी लहान असल्यासारखी वागतेस, मग मलाच मोठे बनायला नको का?" सोनिया गोड हसली. तिची मोत्यासारखी शुभ्र दंतपंक्ती उठून दिसत होती.

"राधाई, बघ ना, माई अजिबात माझे ऐकत नाही. पार्टीमध्ये सगळ्यांसमोर मला न विचारता आपला निर्णय सांगून टाकला. मला साधं विचारावं असेही तिला वाटले नाही आणि तू सुद्धा त्यात सामील होतीस. तुलाही माझा विचार आला नाही का गं?" कारमधून उतरून तणतणत आत येत प्रीती म्हणाली.

"पण माई, जेव्हा तू प्रीत म्हणतेस ना तेव्हा मला मी तुझी पिटुकली प्रीती आहे असं वाटतं. तुझा सगळा व्याप सोडून माझ्या पाठीशी भरभक्कमपणे तू उभी आहेस असे वाटते. माई मला सोडून तू कुठेच जाणार नाहीस ना गं?"
दोघींच्या डोळ्यातील निळा समुद्र काठोकाठ भरला होता.