प्रित तुझी माझी... ❤️ भाग 47

सगळं कसं स्वप्नवत सुरू होतं, वीणा ला विश्वास बसत नव्हता, एक वेळ अशी आली होती वीणाच्या आयुष्यात की तिला असं वाटत होतं की आपल समरशी लग्न होतं की नाही, आणि आज या क्षणाला ती समरचे अर्धांगिनी झाली होती, समरचा हात पूजा करतांना तिच्या हातात होता, दोघं खूप भावुक झाले होते, गुरुजी मंत्र म्हणत होते, दोघं मनात ते मंत्र दोघांना साठवून घेत होते, अतिशय मंगलमय वातावरण झाल होत, घेतलेल्या सातफेरे सात वचन एकमेकांची साथ देण्याचे दोघांनी मनोमन ठरवलं होतं, मी तुला खूप खुश ठेवेल वीणा, मी सुद्धा तुझी पदो पदी साथ देईल समर, कुठलेही संकट आले होते मी आधी पुढे होईल, दोघांच्या मनातील विचार थांबत नव्हते.. समर अचानक खूप serious झाला होता, दादा प्रकाश कडे तो बघत होता, काही काळजी करू नका मी आहे वीणा साठी हे जणू तो सांगत होता, वहिनी वीणा सोबत होती, आई बाबा मुलांना सांभाळत होते