परकाया भाग ६५
क्रमश : भाग ६४
रितेश " जॉन ने तिला ड्रिंक दिल्यावर वरती जॉन ने वरती फोन केला . जॉन हा त्यांचा खबरी आहे .. खाली पब मध्ये काय काय होतय .. ह्याची सगळ्याची खबर राजीव ला आणि अरमान ला असते . अर्थात अरमान तिथे रोज नसतो .. पण रात्री २ च्या पुढे तो रोज यायचा .. बाकी सगळे तो राजीव च हॅन्डल करायचा .
राजीव ने मला इन्स्टकशन दिली कि खाली एक मुलगी पंजाबी ड्रेस वर आहे पब मध्ये डान्स करतेय .. तिला वरती आण.. मी बघितले ती ड्रिंक घेतल्याने कसाही डान्स करत होती .. मी सौम्या ला सांगितले तिला घेऊन वॉशरूम च्या इथे ये .. सौम्या तिला वॉशरूम च्या इथे घेऊन आली तर मी तिला लिफ्ट मध्ये ओढून घेतली आणि वरती आणली .. वरती राजीव एकटाच होता ..मला म्हणाला हिला इथे सोड आणि तू जा .. मी तिला राजीव च्या हातात दिली आणि बाहेर निघणारच होतो ..
हिला कसलेच भान नव्हते .. तर राजीव ने तिला एक फाडकन कानाखाली वाजवली .. तशी ती खाली पडली .. आधीच ड्रिंक्स मुळे ती अर्धमेली होती .. राजीव च्या माराने ती अल्मोस्ट बेशुद्ध च होती ..
मी तरीही तसाच बाहेर निघालो .. कारण मी थांबलो असतो तर राजीव ला माझ्या वर डाऊट आला असता .. पण मी मुद्दामून हळू हळू चालत होतो .. खाली पडलेल्या ह्या मुलीला राजीव ने तिचे केस ओढले ती ओरडली आणि तिने डोळे उघडले .. तर तिला मी दिसलो ..
तर हि मुलगी म्हणाली " रितेश .. मला वाचव .. रितेश मला वाचावं "
राजीव ने पुन्हा तिच्या एक कानाखाली मारली .
राजीव म्हणाला " इथे तुझा नवरा येऊच शकत नाही .. आणि आता तुला मी अशा ठिकाणी पाठवतो कि तुझा नवरा या जन्मात तुला शोधू नाही शकणार "
आणि राजीव तिच्या कपड्यावर हात घालणार तोच मी राजीव च्या डोक्यात तिथलाच फ्लॉवर पॉट घातला आणि हिला तिकडून घेऊन बाहेर निघालो .. तर राजीव ने माझ्यावर हमला केला .. आमच्या दोघांची हातापायी झाली ..
राजीव " कोण रितेश ? तू त्या रिचा चा भाऊ आहेस का ? तू इकडे काय करतोस ? माझ्या बॉडीगार्ड मध्ये शिरून माझ्याशी गद्दारी "
रितेश " कुठे आहे माझी बहीण ? बोल कुठे आहे माझी बहीण ?"
राजीव " ती तुला कधीच नाही भेटणार ? आणि हसायला लागला ..
मला इतका राग आला .. इतका राग आला मी त्याला उचलली आणि समोरच्या काचेवर फेकले .. तर ती काच फुटली आणि राजीव खाली पडला ..
तेवढयात हिला काय झाले मला माहित नाही .. हि मुलगी माझ्यावर हमला करू लागली .. ती घाबरली होती .. ती सोफ्याच्या मागे जाऊन लपली .. तर तेवढ्यात तू आलास तिकडे .. "
जय ने रितेश ला एक घट्ट मिठी मारली .. " थँक्स फॉर सेविंग माय वाईफ "
रितेश " माझ्या कडे जास्त वेळ नाहीये .. मला इथून जायला हवे .. तुला जे जे माहितेय रिचा बद्दल प्लिज मला सांग "
जय ने वीरू ला खिचडी खायला दिली .. स्वतः पण जेवला ..
जय " मला माहित नाही हे तुला कसे सांगू ? हे फार क्लीष्ट आहे .. मी चंदीगड ला तुझ्या घरी पण गेलेलो .. तुझ्या आई ला पण भेटलोय .. त्यांना पण इकडे मी बोलावलंय .. "
रितेश " काय ? कोण आहेस तू ? तुला आमच्या बद्दल एवढे कसे माहित ? कुठे आहे माझी बहीण ? प्लिज सांग .. मी किती दिवस शोधतोय तिला "
जय " सांगतो .. त्या आधी मला एका प्रश्नाचे उत्तर तुझ्या कडून पाहिजे "
रितेश " बोल .. काय पाहिजे माझ्या कडून "
जय " नताशा कोण आहे ?
रितेश " हा काय प्रश्न आहे ? मला नाही माहित नताशा कोण आहे ?"
जय " प्लिज माहित असेल तर खरच सांग .. कारण त्या नताशा चा पण जीव धोक्यात असण्याची शक्यता आहे "
रितेश " मी काय करू ? मी आधीच टेन्शन मध्ये आहे "
जय " ठीक आहे .. मी सांगतो .. रिचा शर्मा ला मी किंवा माझ्या बायकोने प्रत्यक्ष पहिले नाही .. तरी पण रिचा शर्मा चा आत्मा माझ्या बायकोच्या शरीरात आहे .. याचा अर्थ काय आहे तुला कळला का "
रितेश " व्हॉट ? काय नॉन्सेन्स बोलतोय तू ?"
जय " नॉन्सेन्स वाटतेय पण मी रिचा शर्मा नावाच्या आत्म्या मुळे खूप त्रासात आहे . "
रितेश " स्टॉप इट प्लिज .. माझ्या बहिणीच्या विरुद्ध एकही शब्द नाही ऐकून घेणार "
जय " तू शान्त हो .. इथेच झोप आपण उद्या बोलू .. "
रितेश " मला नीट सांग काय ते ?"
जय ने त्याला नताशा आणि वसू मध्ये जे जे घडले ते सांगितले .. त्या नंतर वसू मध्ये कसा बदल होऊ लागला .. ती कशी विचित्र वागू लागली हे सांगितले ,.. मग चंदीगड ला काय काय झाले ते सांगितले .. आई ची कशी भेट झाली ते सांगितले .. राजीव ने त्याच्या आईला काय सांगितले ते सांगितले .. राजीव आणि जय मध्ये काय झाले होते चंदीगड ला ते सांगितले .. मग राघव ने तिचं वर केलेलं सेशन बद्दल सांगितले .. आणि तेव्हा त्यांना कळले कि वसू च्या शरीरात रिचा शर्मा आहे .. त्या नंतर ना नताशा सुद्धा भेटली नाही .. रिचा शर्मा माझ्या बायकोच्या शरीरात का ? आणि कशी आली ? हे माहित नाही .. "
रितेश सगळे एकून ढसा ढसा रडला " रिचा .. रिचा .. .. हे काय झाले .. ? इतक्या लांब गेलीस तू ?"
तेवढ्यात आतून वसू चा उलट्या करतेय असा आवाज आला .. जय आत मध्ये गेला .. तर ती वॉशरूम मध्ये जोर जोराने उलट्या करत होती .. जय ने तिला धरले .. तिला मदत केली
उलटी झाल्यावर ती जय च्या अंगावर कोसळलीच "
जय ने तिला परत बेड वर झोपवले
जय पुन्हा बाहेर आला
जय " आता रडून काय उपयोग ? जेव्हा ती घरातून पळाली तेव्हा यायचे होतास तिच्या मागे .. तुझ्या बहिणीला असलेल्या वाईट सवयीं मुले आज माझ्या बायकोने पहिल्यांदा ड्रिंक घेतले .. त्याचे परिणाम मी भोगतोय "
रितेश " सॉरी .. मी भेटू का तुमच्या वाईफ ला ? मला भेटायचंय तिला "
जय " उद्या सकाळी भेट .. आता झोपूया सर्वच जण .. आणि हो मला मदत लागणार आहे तुझी "
रितेश " ठीक आहे ..” रितेश सोफ्यावर झोपला .. जय ने वीरू ची पण झोपायची सोय केली आणि बेडरूम मध्ये आला झोपायला "
जय बेड वर वसू च्या शेजारी आडवा पडला .. पण रितेश ने सांगितलेलं त्याचा डोळ्यांसमोरून जात नव्हते .. राजीव ने वसू ला मारले असेल तेव्हा किती लागले असेल .. त्याने वसू च्या गालवर हलकाच हात फिरवला .. तिच्या तिच्या ओठांवरून हलकाच हात फिरवला "
जय मनातच " सॉरी वसू आय वॉज नॉट देअर .. "
वसू च्या डोळ्यातून अश्रू ओघळला
जय ने तिचा अश्रू पुसला
जय " ए शोना .. दुखतंय का तुला ? का रडतेस ?"
वसू त्याच्या कुशीत शिरली
वसू " सॉरी .. जय .. मी खूप त्रास देतेय ना तुला .. " डोळे मिटूनच बोलत होती
जय " नाही ग राणी .. उद्या आपण दवाखान्यात जाऊ .. मी तुला ऍडमिट करणार आहे .. तू तिथे सेफ राहशील .. तुला चालेल ना .. तिकडून कुठे जाऊ देणार नाही मी तुला .. "
वसू "मी कुठे जाते ? मलाच समजत नाही मी नक्की काय काय करतेय ?"
जय " मला ना तुला कुलुपात लॉक करून ठेवायला लागणार आहे आता ?"
वसू " तू मला कुठेही ने पण तू माझ्या बरोबर थांब .. मला एकटीला नको सोडू .. मला खूप भीती वाटते”
वसू " जय कधी आपण आपली नॉर्मल लाईफ जगणार आहोत .. " पुन्हा तिच्या डोळ्यातून अश्रू ओघळला
जय ने तिला घट्ट मिठीत घेतले .. कपाळावर किस केले .. " झोप आता ? तुझा भाऊ आलाय ? थँक गॉड तो होता तिथे .. तो तुझ्या शरीरात असलेल्या रिचा चा भाऊ आहे "
वसू " जय बहुतेक राजीव ला खाली मी फेकले .. त्याने नाही .. "
जय " काय ?"
वसू च्या डोळ्यातून घळाघळा पाणी येऊ लागले ..
वसू " त्याने मला दोन वेळा कानाखाली मारले .. आणि त्याने मला किस करण्याचा प्रयन्त केला .. मी त्याच्या चेहऱ्यावर नखांनी ओरखाडे काढले तर त्याने मला उचलले आणि आत घेऊन जाऊ लागला .. तर काय माहित मला हा मुलगा दिसला तर मी त्याला रितेश वाचव मला असे बोलू लागले .. त्याने मला खाली टाकले आणि रितेश वर हमला केला .. दोघात झटपट होत होती तर तो रितेश ला जीवे मारणार होता तर मी काय केले मला माहित नाही पण माझ्या डोळ्यां देखत राजीव खिडकीतून खाली पडला .. मी खिडकी जवळ होते आणि रितेश खिडकी पासून लांब होता .. मी खूप घाबरले .. राजीव ला नक्की मी कशी खाली टाकले मला माहित नाही .. पण बहुतेक मीच मारलंय " आणि वसू जोर जोरात रडायला लागली
जय " हे मला सांगितलेस .. आता बाकी कोणाला सांगू नकोस .. तुला काहीच माहित नाही असे सांग .. मी पोलिसांना काय सांगायचे ते सांगतो .. तू नाही .. त्या रिचा ने तिच्या भावाचे रक्षण करण्यासाठी .. त्याला मारले .. तू उगाच स्वतःला दोष नको देउस . उद्या आपल्या घरी पोलिस येणार हे नक्की त्या आधी मला तुला हॉस्पिटल मध्ये ऍडमिट करावे लागेल "
वसू रडतच " जय मला ते घेऊन जातील ना मग "
जय " तू झोप आता. तुला काहीच आठवत नाही .. हेच तू सांग .. बाकीचे मी बघतो "
दुसऱ्या दिवशी सकाळी वसू उठली . पण बाहेर जायला तिला भीती वाटत होती .. वीरू चिडला असेल तिला माहित होते .. आणि तो रितेश त्याने तर तिला राजीव ला मारताना बघितले होते ..
वसू " जय उठ ना .. मला भीती वाटतेय .. वीरू ओरडेल मला .. त्याला काय वाटेल माझ्या बद्दल "
जय " काही नाही ..तो काही नाही बोलणार तुला .. नाश्ता कर ना .. मला भूख लागलीय .. "
वसू " मी नाही बाहेर जाणार .. तो कोणीतरी अजून आहे ना बाहेर .. "
जय " अग .. बर चल मी पण येतो "
जय तिला घेऊन बाहेर आला
रितेश आणि वीरू उठून बाहेर बसले होते .. वीरू बिचारा एका साइडला जय कधि उठतोय त्याची वाट बघत बसला होता ..
जय " वीरू .. झोप लागली का तुला रात्री .. सॉरी मला उशीर झाला उठायला "
वीरू " ठीक आहे .. वसू कशी आहे ?"
वसू ने सर्वांना नाश्ता बनवला .. आणि जय ला द्यायला सांगितला
तिने अजून पण तो रितेश कडे पहिले नव्हते ..
नाश्ता झाल्यावर रितेश निघाला
जय " तुझा नंबर देऊन ठेव .. तुझी आई इकडेच येणार आहे .. आल्या कि बोलवेन "
रितेश " मला त्या बाईला भेटायचे नाहीये "
जय " हे बघ .. तुझी बहीण तर आता नाही राहिली .. तिच्या बरोबर नक्की काय झाले ? आपल्याला माहित नाही ? तिच्या आत्म्याला जर शांती आणि मुक्ती दयायची असेल तर तुला तुझ्या आईला भेटावेच लागेल "
रितेश " हे बघ मिस्टर जय .. मला अजूनही तुझ्या वर विश्वास नाहीये .. कि माझी बहीण तुझ्या बायको मध्ये आहे .. कदाचित ती माझ्या बहिणीची मैत्रीण असेल आणि कधीतरी तिने माझा फोटो वगैरे पहिले असेल त्यामुळे तिने मला ओळखले "