पारिजात.. गंध प्रेमाचा..! भाग - 45 अंतिम (पूर्वार्ध स्पेशल!! )

"हो रे वेड्या, ठीक चाललेय सगळे. मी रडत नाहीये. हे तर आनंदाश्रू आहेत. किती वर्षांपासून मी या क्षणाची वाट बघत होते. एखाद्या आईला आपल्या लेकीची जी हुरहूर असते ना ती मी अनुभवलीय. सारखं वाटायचं, कुठूनतरी अचानक माझ्या सुमीचा अनी तिच्या समोर यावा आणि तिच्या सर्व दुःखावर हळूच प्रेमाची फुंकर घालावी. खूप सोसलंय रे तिने. अनी आयुष्यातून गेला आणि ती पूर्णपणे तुटून गेली होती. माझ्यात तिने तिच्या अनीला शोधलं. होतं नव्हतं सर्व प्रेम माझ्यात ओतलं. मी म्हणजे तिचे सर्वस्व झाले. सगळी नाती तिने निभावली. कधी प्रेमानं समजावणारी माझी मॉम, कधी हक्काने भांडणारी मैत्रीण तर कधी हट्ट करणारी सुमी झाली. आनंदी होतो आम्ही, पण तिच्या मनाचा तो हळवा कोपरा दरवेळी तिचे एकटेपण अधोरेखित करायचा.

कळायला लागल्यापासून माझ्या मनात एकच ध्यास होता, सुमी आणि अनीची लव्हस्टोरी पूर्ण करायची! आज ती पूर्ण होतेय, त्या आनंदाचे हे अश्रू आहेत."   ती हळवी झाली होती.