" आईऽऽ आज आपण बाहेर जाऊ या का ऽऽ मला खूप बोअर होत रोज रोज घरात..! फिरायला जायचं मन झाल माझ. " श्रेया म्हणाली.
" हा बेटा जाऊयात!! पण बाहेर कुठे नको. उन्हात भटकायला!! ऑर्किड मॉल मध्ये जाऊ. तुझ्यासाठी मला काही कॉटन ड्रेसेस पणं घ्यायचेत." स्वाती म्हणाली.
" होऽऽ ऊन खूप वाढलय. आपण सायंकाळी जाऊ या का?" श्रेयाने विचारलं.
" बर बाळाऽऽ आता आराम कर. चार वाजता उठवते तुला.!! " स्वाती.
" ओकेऽऽ तू झोप. मला काही झोप यायची नाही इतक्या उकड्यात." श्रेया तीच पुस्तक काढून वाचायला गॅलरीत जाऊन बसली.
" पण थोडा आराम कर. उन्हाळ्याच्या दिवसात शरीरातील पाण्याची मात्रा कमी होते त्यामुळे खूप थकवा जाणवत असतो आणि झोपली नाही तर लिंबू सरबत घे. बनवून ठेवलय फ्रिज मध्ये." स्वाती म्हणाली.
" बर बाईऽऽ जा आराम कर आता. मला थोड काम करायचंय." श्रेया तिला हातातलं पुस्तक दाखवत म्हणाली.
आई आत निघून गेली.
******
श्रेयाला ही कसा कोण जाणे सोफ्यावर बसल्या बसल्या डोळा लागला.
" श्रेयाऽऽ बाळऽऽ " एक अनोळखी आवाज आला.
" कोणऽऽ " श्रेया डोळे चुरचुरत उठली.
" तू आज ऑर्किड मॉल मध्ये जाणार आहेस ना.!!"
" होऽऽ पण तुम्ही कोण... " श्रेया
" ते इतकं महत्त्वाचं नाहीये. तू तिथे गेल्यानंतर माझ एक छोटस काम करशील."
" हो करीन ना. पण योग्य असेल तरऽऽ कारण चुकीचं काम मी नाही करणार आधीच सांगते." श्रेया.
" ठीक आहे. काम चांगलच आहे. तुझ्यासारख्या गोड आणि संस्कारी मुलीकडून कुणी वाईट काम कस करून घेईल. तू करणार ही नाहीस याची खात्री आहे मला." तो व्यक्ती हसतच उत्तरला.
" काय करावं लागेल मला..." श्रेयाने विचारलं.
" मॉल मध्ये पार्किंग लॉट मध्ये एक छोटस घर वजा खोली आहे. तिथे एक घरात लहान मुलाला कुणीतरी कोंडून ठेवलं आहे. तू बाहेर काढशील त्याला. "
" अहो काका मग तुम्ही काढा की, मला सांगायला इतके दूर आले आणि तुम्हाला माहीत असून तुम्ही करत नाही आहे." श्रेया जरा आवेशात बोलली.
" नाही बाळाऽऽ मी वस्तूला हात लावू शकत नाही. माझ्यावर काही बंधन आहेत."
" काहीही काय!! पटेल अस बोला." आणि ती व्यक्ती गायब झाली देखील.
" ओह काकाऽऽ ओ थांबाऽऽ कुठ चाललात. " श्रेया झोपेतच बडबडत होती.
तितक्यात आईने तिला उठवलं.
" श्रेयूऽऽ बाळाऽऽ काय झालं!! कुणाला आवाज देतेय झोपेतं!! उठऽऽ काय झालं बाळाऽऽ " स्वाती तिला हलवून झोपेतून जागं करत होती.
" मी कधी झोपली." श्रेया डोक्याला हात लावून बसली आणि इतका वेळ जो संवाद सुरू होता तो स्वप्नात होता.
" काय झालं बाळाऽऽ कुणासोबत बोलत होती." स्वाती काळजीने तिला विचारत होती.
" ते... जाऊ दे आईऽऽ अशी स्वप्न पडत असतात. जाऊ देऽऽ टाइम काय झाला? आपल्याला निघायचं ना!! जा लवकर तू ही रेडी होऊन ये." श्रेया तिला समजावत म्हणाली.
दोघीही तयार होऊन निघाल्या. गाडीत जाताना पूर्ण वेळ तिच्या डोक्यात ते स्वप्नच होत.
पार्किंग मध्ये स्वाती ने गाडी पार्क केली. श्रेयाची नजर मात्र त्या रूम ला शोधत होती पणं तिला कुठे ही दिसेना.
तिने पार्किंग मध्ये च एक सेक्युरी टी गार्ड ला विचारल, " इथे कुठे रूम होती ना पार्किंगमध्ये"
" नाही ताई!! असेल तर मला तरी माहीत नाही, हा पण एक जुने काका होते सेक्युरीटीचे, खूप दारू प्यायचे. ते सांगत होते की ती रूम होती. पण ती रूम कुणालाच दिसली नाही कधीच!! मग सगळ्यांनी त्यांना वेड्यात काढलं. त्यामुळे मालकाने त्यांना काढून टाकल."
आता श्रेयाचे विचार चक्र अजूनच जोरात फिरू लागले. तितक्यात तिथे आई आली.
" कायऽऽ कुठ हरवली!! जायचं ना आत!!"
" हो, चल."
दोघींनी मिळून भरपूर शॉपिंग केली. आई वॉशरूमला गेली.
श्रेया मात्र काना कोपऱ्यातून नजर फिरवत होती.
आणि इलेव्हॅटरच्या मागे एक भिंत दिसली. तिने मागे येऊन बघितल तर तिला एक लाकडी दरवाजा दिसला. जिच्यावर काही विचित्र माळा लाऊन ठेवल्या होत्या. तिने त्या माळा दूर सारून त्याच कुलूप तोडायचा प्रयत्न केला. कुलूप तुटलं नाही पणं माळा आणि ते विचित्र वस्तूंचा विळखा मात्र गळून पडला होता आणि एक प्रकाशझोत श्रेयाच्या दिशेने आला आणि त्या झोताने वाऱ्याच्या वेगाने जोरात श्रेया कडे झेप घेतली.
*****
श्रेयाची आई तिला शोधत शोधत आली तेव्हा तिला पार्किंग मध्ये ती बेशुद्ध अवस्थेत दिसली.
ती घाबरली. ओरडून सिक्युरिटी ला आवाज देऊ लागली. तो ही लगेच तिथे आला आणि घाईन त्याच्या टेबल वरून पाणी बॉटल घेऊन आला. तिच्या चेहऱ्यावर पाणी शिंपडल आणि श्रेया हळू हळू शुद्धीवर आली.तेव्हाकूठे तिच्या आईच्या जीवात जीव आला.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा