ओढ तुझी

चेहऱ्यावर हसू आहे पण
त्यामागचं रडणं मलाच माहिती आहे
बाहेरून तर मी खुश आहे पण
भावना मनातच दाटून जगत आहे

दारात उभी राहून मी
आठवण आजही पाहते मी
अश्रूंना उंबरठ्यावर वाहून मी
तुझ्या आशेवरच जगत आहे

शप्पथ तू दिली मला लग्नावेळी
मलाच कधीच सोडून जाणार नाहीस
मग का दिला दगा असा तू
मला एकटे सोडून दूर का गेलास तू

लोक त्यांच्या खुशीत ते सामावून जातात
पण मी दुःखाच्या सागरात बुडून जाते
सुख दुःखात साथ देणारा तू मला
का सोडून गेलास तू  दूर मला

माझी तुला कसलीच तक्रार नाही
पण माझी चूक नेमकी काय झाली
का जीवनभराचा भार एकटीवर टाकला
तुझ्याविना जगता येईना पण सांग कशी जगू आता

तू तुझ्या कर्तव्यावर गेला
पण घर ही कर्तव्य आहे ना
पराक्रम गाजवून तू शाहिद झाला
देशसेवे साठी तू बलीदान दिले

तुझ्या आठवणीत जगेल मी
आपल्या अंशाला जगवेल मी
त्याला सांगेल त्याचा बाप किती महान होता
त्याला ही तुझ्या पावलांवर वाढवणार

पण जेव्हा त्याला बाप हवे असणार
तेव्हा मात्र मी आई म्हणून हरणार
या स्वार्थी दुनियेत आम्हाला
आता आधार कुणी देणार