मोह मोह के धागे

साधारण दुपारचे बारा वाजले होते .. एका मोठ्या काचेच्या बिल्डिंग मध्ये मोठ्या कॉन्फरन्स रूम मध्ये एक मोठी बिझनेस कॉन्फरंन्स चालू होती .. सगळे एकदम सिरिअसली बोलत होते .. करोडोच्या बिझनेस डील वर बोलत होते .. सगळ्यांचे मोबाईल सायलेंट वर होते .. कंपनीचे मालक मिस्टर अजय मिराजदार चालू असलेले प्रेसेंटेशन ऐकत होते ..
तेवढयात मिस्टर अजय सरपोतदार यांची असिस्टंट आत आली आणि एक छोटीशी नोट तिने मिस्टर अजय च्या हातात दिली .. अजयने ती चिट वाचली आणि एक गोड स्माईल त्याच्या चेहऱ्यावर आली ..
खरतर प्रेझेन्टेशन खरंतर आता संपतच आले होते तरीपण अजयला कसली घाई झालेली काय माहित अचानक
अजय " वेल !! लेट्स टेक ब्रेक गाईज .. व्यिई विल मीट आफ्टर सम टाईम "
अजयचा फ्रेंड नीरज त्याच्याच ऑफिस मध्ये काम करत होता त्याचा ३० पेरसेन्ट बिझनेस पार्टनर होता
नीरजने त्याला मेसेज केला " अजय प्लिज प्रेसेंटेशन संपतच आलंय .. फक्त अर्धा तास लागेल अजून "
अजय " मला ब्रेक हवाय ?"
नीरज " फाईन "
सगळे पटापट आपापले लॅपटॉप गुंडाळून त्याच्या केबिन मध्ये निघून गेले .. आता कॉन्फरन्स रूम मध्ये अजय आणि नीरज होते
नीरज " का रे ? काय झाले ? तू ठीक आहेस ना ?"
अजय " येस .. आय एम परफेक्टली ऑल राईट "
तेव्हढ्यात अजय सेक्रेटरी शलाका “सर मॅम इज हिअर .. वेटिंग फॉर यु इन द केबिन "
हे शब्द ऐकून अजयच्या चेहऱ्यावर आलेली चमक नीरज पासून लपली नाही ..
नीरज " ओह !! सो द्याट्स द रिझन यु वॉन्ट अ ब्रेक.. यु डोन्ट वॉन्ट टू कीप हर वेटिंग "
अजय " हमम .. " असे बोलतच अजय घाई घाईने त्याच्या केबिन कडे निघून गेला "
-----------------------------
अजयच्या केबिन मध्ये एक स्त्री .. जिने मस्त साडी नेसली होती ... गळ्यात मोठे काळ्या मण्यांचे मंगळ सूत्र .. केसांचा अंबाडा घातला होता .. अजय केबिन मध्ये आला .. आणि त्याच्या जागेवर हळूच बसला .. तिने त्याच्यासाठी ताट वाढून दिले .. आणि समोर ठेवले .. तरीही हा लॅपटॉप मध्ये बघून काहीतरी काम करत बसला ..
तिने पाच एक मिनिट वाट बघितली आणि एक घास हातात घेतला आणि त्याच्या तोंडासमोर धरला ..
त्याने टाईप करता करता तो घास तोंडात घेतला .. काहीच बोलत नव्हते दोघेही .. पण एकेक घास असे करून त्याने अख्खे जेवण तिच्या हाताने जेवले ..
जेवण झाल्यावर त्यांच्या पियुन ने ताट उचलले आणि घेऊन गेला .. तिने केबिनला जोडलेल्या वॉशरूम मध्ये जाऊन तिचा हात धुतला .. समोर असलेल्या आरशाकडे बघून तीला लाजायला येत होते .. पण मन मोकळं लाजातही येत नव्हते .. आतल्या आत लाजणे हि दाबत होती .. इकडे बाहेर अजयहि ब्लश करत होता ..
पाच एक मिनिटांनी ती बाहेर आली आणि तिची पर्स उचलून जाऊ लागली
अजूनही काहीच बोलले नाही दोघे
नक्की काय बोलावं ? हेच कळत नव्हते अजयला .. शेवटी तीच बोलली
ती " संध्याकाळी रियाला घेऊन गार्डनला जायचं होते "
अजय " ठीक आहे .. ड्राइवरला घेऊन जा " कम्पुटरच्या स्क्रिन कडे बघतच तो बोलला
ती " हमम ... "
जरा नाराज झाली हे वाक्य ऐकून
ती " तुम्ही आले असते तर बरं झाले असते .. तिला आवडते तुमच्या बरोबर खेळायला "
अजय " प्लिज टेक केअर ऑफ हर .. शी इज माय लाईफ पण आज नाही शक्य होणार मला .. आपण एखाद्या वीक एन्ड ला जाऊ .."
ती " हमम ... \"म्हणतच ती केबिन बाहेर पडली .. आणि खाली निघून गेली
अजय उठून उभा राहिला आणि त्याच्या केबिनच्या खिडकी तुन खाली बघू लागला .. पाच एक मिनिटांनी ती लिफ्ट ने खाली पोहचली आणि कार मध्ये बसलेली त्याने पाहिली आणि पुन्हा जागेवर येऊन उभा राहिला ..
अचानक पुन्हा सिरिअस झाला .. खुर्चीला मागे टेकून डोळे मिटून बसला पण कसला तरी विचार करू लागला
तेवढ्यात डोअर नॉक झाले
अजय " कम इन "
नीरज आत आला " गेली का ती ?"
अजय " हमम "
नीरज \" तू कधी सांगणार आहेस सत्य तिला ?"
अजय \" आय डोन्ट नो "
नीरज " आय थिंक अजय , तुला हे सगळे आता खरं वाटायला लागलंय किंवा तू विसरतोय ती कोण आहे ते ?"
अजय काहीच बोलला नाही
नीरज " अजय , जास्त अडकू नकोस या सगळ्यांत ... जितका अडकशील तितका बाहेर पडताना यातना होतील तुला .. "
अजय " लेट्स डु पेंडिंग वर्क "
नीरज " कर अव्हॉइड मला .. माझ्या प्रश्नांना .. पण एक दिवस तुला या सगळ्याला सामोरे जावेच लागणार आहे "
अजय " आय नो . नीरज "
नीरज " अजय .. तू .. " तो पुढे काही बोलणार तर
अजय कॉन्फरन्स रूम कडे निघून गेला होता ..
---------
नीरजची वाक्य अजय च्या कानात बराच वेळ घुमत होती .. सत्य त्याला माहित होते तो विसरालाही नव्हता .. पण तरीही सत्य काय आहे ह्याचा विचारही त्याला नकसा वाटायचं .. दिवस भराचं काम उरकून रात्री ९ वाजता तो घरी आला ..घरात मस्त जेवणाचा सुगंध सुटला होता .. घरात येताच भूक खवळली त्याची .. पटकन त्याच्या रूम मध्ये गेला .. अंघोळ करून पांढरा कुर्ता आणि नाईट पॅन्ट घालून खाली आला..
माई " अजय जेवायला वाढू का ?"
त्याच्या नोकर .. खरंतर पैसे घेतात म्हणून नोकर पण घरातल्या मेम्बर सारख्याच होत्या त्या .. अजय ला लहानपणा पासून त्यांनीच वाढवली होती .. आई सारखीच माया करायच्या .. आणि अजय हि आई सारखाच मान द्यायचा त्यांना
अजय " माई .. त्या दोघी जेवल्या का ?"
माई " रिया खेळून आली होती गार्डन मधून खूप दमली होती .. मग खूप रडत होती .. तिला नाही जेवायला वेळ मिळाला .. ती जेवेल नंतर .. तुला बुक लागलीय ना तू बस .. मी वाढते"
अजय " माई , मी थांबतो तिच्यासाठी " आणि सरळ उठून पुन्हा त्याच्या रूम मध्ये जाऊ लागला
तेवढयात त्याच्या कानावर गोड आवाजातले अंगाई गीत ऐकू आले .
ती "
निंबोणीच्या झाडामागे चंद्र झोपला गं बाई
आज माझ्या पाडसाला झोप का गं येत नाही