म्हणून जग फसतं!-10

माझे वडील गावचे पाटील सरपंच होते. त्यांना गावात खूप मान होता. सरपंच पाटलांचा मुलगा म्हणून मलाही तो मान मिळायचा. तो तोरा बघून माझ्या डोक्यात हवा गेली. आपण काही केले तरी आपल्याला कोणी बोलू शकत नाही. मग तिथूनच अंगात रगेलपणा वाढायला लागला. कॉलेजला ॲडमिशन ह्याचसाठी घेतली कारण मला मनासारखे स्वच्छंदी जगायला मिळावे. गावात कॉलेजची सोय नाही म्हणून बापाने कॉलेज हॉस्टेलवर सोय करून ॲडमिशन करवून दिली. तिकडे कोण विचारणार मला काय करतो म्हणून वहावत गेलो. मला गावात पहिल्यापासून जोरबैठका कुस्ती वगैरेची आवड होती. त्यामुळे शरीर पिळदार झालेले. मला माझ्याच बॉडीवर खूप नाज असायचा. मुलं टरकायची माझी बॉडी बघून. मग मी त्याच्या जोरावर पोरांना रॅगिंग करायचो हॉस्टेलवर. कॉलेजच्या कट्ट्यावर बसून हर एक मुलीची छेड काढणे त्यांच्या चिडा पाडणे असले धंदे करण्यात मी टाईम पास करू लागलो. आणि एक दिवस कॉलेजला तुझी एन्ट्री झाली. मला तू खूप आवडायचीस. तुझ्या तुलनेत बाकी मुली खूप साध्या काकूबाई होत्या त्यामुळे माझी नजर सतत तुझ्यावर असायची. सगळ्यांना माहीत होते की मला तू आवडतेस.त्यामूळे इतर कोणीही मुलगा तुझ्याशी साधं बोलला जरी तरी मी त्याला कॉलेज संपल्यावर धुवून काढायचो. आधीच मी एकेका क्लासमध्ये दोनदोन वर्ष राहिलेलो त्यात गुंड प्रवृत्ती, त्यामुळे कोणी माझ्याशी पंगे घेत नव्हते. पण तू काही मला घास घालत नव्हती. एक दिवस सगळ्या पोरांनी भरीस घातलं *वहिनीला प्रपोज कर , वहिनीला प्रपोज कर* म्हणून..
मी पण कोणत्या धूनमध्ये त्यांचे ऐकून तुला प्रपोज मारला. त्यानंतर तू जे केले ना,आजवर त्या हाताची बोटं मला माझ्या गालावर अद्रूष्य स्वरूपात दिसतात. तेव्हा मी खूप म्हणजे खूप पेटलो. तुला चांगली अद्दल घडवायची हे पण ठरवलं पण जेव्हा जेव्हा काही प्लॅन करायचो तो फसायचा. त्यात ह्या शऱ्यानं पण माझ्या दुखती रग वर हात ठेवून मला डिवचले मग मी ठरवले ह्याला पण तसाच थोबडवायचा. पण आमचा तोही प्लॅन फसला.

म्हणता म्हणता कॉलेज संपले आणि सगळे आपापल्या मार्गाने निघून गेले. मी मात्र गटांगळ्या खात तिथेच पडून होतो. नंतर नंतर माझे सगळे पंटर मित्र पण कॉलेज सोडून, मला सोडून काहीना काही धंदा पाण्याला निघून गेले. मग मी कसंबसं ग्रॅज्युएशन पूर्ण केले आणि गावी आलो. आता पुढे काय करायचं ? हा विचार डोक्यात असताना बीपीएड ची जाहिरात बघितली. मला तो विचार पटला कारण स्पोर्ट्समधे मला पुर्वीपासून इंटरेस्ट होता. मग लगेच फॉर्म भरून ॲडमिशन घेतली. मनापासून कॉलेज अटेंड करू लागलो आणि विशेष म्हणजे त्या कॉलेजला मी दरवर्षी पहिल्या क्रमांकावर पास झालो. मग मात्र मी जास्त सिरीयसली लक्ष दिले माझ्या भविष्याकडे. मी कॉलेजात पहीला आलो म्हणून गावाने माझा सत्कार केला. यशाची चव चाखायला मिळाल्यावर कळले की ह्याची नशा किती भारीय. मग मी बीएड कोर्सला पण प्रवेश मिळवला. आयुष्यात कधी केला नाही तितका अभ्यास तिकडे केला आणि तिकडेही डिस्टिंक्शन मधे पास झालो. मग शाळेच्या जाहीराती वाचून अर्ज, इंटरव्ह्यू सोपस्कार सुरू झाले आणि एका शाळेत स्पोर्ट्स टीचर म्हणून नोकरीला सलेक्ट झालो. आणि बीएड झाले होते म्हणून मेथड सब्जेक्ट पण शिकवायला मिळाला. मी माझ्या कामात इतकी मेहनत घेतली की काही वर्षांत मला तिथल्या हेड स्पोर्ट्स सुप्रीटेंडंटची पोस्ट मिळाली. दरम्यान आता नोकरीत स्थीर झालो.माझ्या सगळ्या वाईट गोष्टी बंद झाल्या बघून बाबांनी स्थळं आणायला सुरुवात केली. तोपर्यंत माझं वय जवळपास तिशीला पोहोचले होते.
त्यांच्या एका जिगरी दोस्ताला त्यांनी शब्द दिला होता की जर मला मुलगा झाला आणि तुला मुलगी तर आपण आपल्या मुलांची एकमेकांशी लग्न लावून देवू पण माझा वाह्यातपणा ओळखून त्यांनी त्यांच्या मित्राला कधीच ही आठवण दिली नाही. तो शब्द खरा करायला ते मला मुलगी दाखवायला त्यांच्या मित्राच्या घरी घेऊन गेले. मला अगोदरच बजावले असल्याने मी तर नकार द्यायचा प्रश्नच नव्हता पण त्या मुलीला उगीच माझ्याशी पसंत नसताना बळजबरीने लग्न करायला लागेल ह्याचं दुःख वाटत होतं.
आम्ही रीतसर त्यांच्या घरी गेलो. बाबांच्या मित्राने हसून स्वागत केले. चहापाणी इकडच्या तिकडच्या गप्पा झाल्या आणि नंतर मुलीला बोलावण्यात आले.
मुलीला मी बघितले आणि मी तिथेच गर्भगळीत झालो. अंगाला घाम फुटू लागला. घशाला कोरड पडली. काही सुचेना… …….
हे काय घडतेय माझ्यासोबत? नशिब बरोबर तुम्हाला तिथेच आणून सोडते जिथं असण्याची तुम्ही कल्पनाही केलेली नसते. आज माझ्या आयुष्यात तो टप्पा येवून ठेपला होता. …… …..