Login

मी कशाला आरशात पाहू गं ( प्रज्ञा बो-हाडे) भाग - १

आपले गुण आरश्यात पाहिल्यासारखे आपली प्रतिमा उजळ बनवत असतात.


©®प्रज्ञा बो-हाडे

अष्टपैलू कथामालिका स्पर्धा

दुसरा राऊंड जलद कथामालिका

श्याम आणि गीताच्या लग्नाला नुकतेच वर्ष उलटून गेले होते. गोड बातमीची चाहूल संसाराच्या वेलीवर फुलायला लागली. होणार बाळ कसे असेल?? मुलगा असेल की मुलगी याचे स्वप्न दोघांबरोबरच घरातली इतर मंडळी देखील पाहत होते. गीताच्या सासूबाईंना पहिला नातूच हवा होता. 

तर सासरेबुवांना नात-नातू दोन्ही आवडणार होते.
श्यामला मात्र गोड परी गीता सारखीच गोरीपान हवी होती. आपल्या होणा-या मुलीचे नाव देखील श्याम ने सुंदरा मनानेच ठरवले होते. गीताला बाळ सुखरुप जन्माला येणे जास्त महत्वाच वाटत होते.
गीताचे डोहाळेजेवण थाटामाटात पार पडले. प्रकृती नाजूक असल्याने गीता डोहाळेजेवणा नंतर सातव्या महिन्यातच माहेरी आली. आईने आणि बहिणीने गीताचे सर्व डोहाळे आवडीने पुरवले. रोज नवनविन पदार्थ गीताला खाण्यासाठी सज्ज असायचे. गरदोरपणात रोज एक पान खाल्ले तर होणारे बाळ गोरे जन्माला येते. श्यामने सांगितल्याप्रमाणे गीताच्या आईने मार्केट मधून पाने, फळे, पालेभाज्या एकदमच आणून ठेवल्या. गीताला वाटायचे या सर्व खाण्यातून माहेरी तरी सुटका होईल. परंतु आहारातला फरक जेवणाची एक टाईमाची वेळ चुकवायचा.


पुन्हा तीच फळ, पालेभाज्या नको वाटायच्या गीताला. बाळाच्या पोषण करता न आवडणारा पदार्थ देखील आवडीने खाण्यासाठी गीता नेहमी सज्ज असायची. रोजच्या दिवसाचे वेळापत्रक ठरलेल असायचे. सकाळी चालणे, व्यायाम, आॅनलाईन योगा. दुपारी पंधरा मिनिटांची झोप. संध्याकाळी बागेत फिरायला जायचे. शांत गाण्याची कॅसेट ऐकत डोळे मिटून निसर्गाच्या सान्निध्यात वेळ कसा निघून जातो ते समजत देखील नसायचे.


गीताचे नऊ महिने भरत आले होते. कळा काही सुरु झाल्या नव्हत्या. गीता थोडी घाबरली. डाॅक्टरांनी अजून थोडे दिवस थांबू असे सांगितल्यावर गीताला हायसे वाटले. आणि ती वेळ आली ज्याची सर्वजण उत्सुकतेने वाट पाहत होते.
गीताला गोंडस मुलगी झाली. श्यामला हवी असणारी मुलगी लक्ष्मीच्या रुपाने संसारात दाखल झाली. सगळीकडे जल्लोषाचे वातावरण पसरले. मुलगी झाली म्हणून मुलीला पाहण्या अगोदर सर्व नातेवाईंकांना फोन करुन सांगितले. जवळच्या दुकानात जावून बर्फी आणून ती दवाखान्यात नर्स, मावशींना वाटली.


छोट्या परीला पाहण्याची वेळ आता जवळ आली होती. पाळण्याच्या दिशेने श्याम पुढे जावू लागला. बाळाला पाहताच श्याम क्षणभर स्तब्ध झाला. हि नक्की माझी मुलगी आहे का? असे प्रश्नात्मक भाव चेह-यावर दिसत होते. भेटायला येणाऱ्या नातेवाईंकामधे देखील कुजबूज ऐकायला येत होती.


गीताला शुद्धीत यायला अजून अवधी होता. बेशुद्ध अवस्थेत देखील गीताची बाळाबद्दल वाटणारी विचारपूस चालू होती. नर्सला गीता बाळाच वजन किती भरले? खूप रडतय का? मला बघायच बाळाला? बाळाच्या जन्माची नक्की वेळ किती? अश्या प्रश्नांचा भडीमार सुरु होता.
अंधुकसे दिसण्याच्या झोतात गीताला श्याम डोळे पुसताना दिसत होता. गीताने विचारण्याचा प्रयत्न केला. ग्लानीत असल्यामुळे गीता फार काही बोलू शकली नाही. तिचे डोळे मिटत होते. काही तास उलटून गेल्यावर गीता शुद्धीत आली.
बाळाला पाहण्याची उत्सुकता शिगेला पोहचली होती. बाळ हातात घेताच तो इवलासा स्पर्श गीताला सुखावून गेला. गीताला आता स्पष्ट आठवले बाळाचा रंग सावळा आहे. म्हणून श्यामच्या डोळ्यात अश्रू तरंगले असावे? सासूबाईंना देखील गोर नातवंड हव होत आणि हि तर मुलगी सावळ्या रंगाची झाली. भीतीने गीताच्या मनाची परीस्थिती कावरीबावरी झाली होती. डोळ्यातून अश्रूंच्या धारा कोसळू लागल्या होत्या.


सासूबाई मुलगा झाला नाही म्हणून नाराज असणार. कशी समजूत काढायची सर्वांची? गीता समोर मातृत्वा बरोबर आणखी एक आव्हानात्मक परीस्थिती समोर येवून ठेपली होती.
बाळाचे आगमन होणार म्हणून घराची सजावट केली होती. घराला तोरण, फुले, फुगे, रांगोळ्या काढल्या होत्या. आई आणि बाळाची रुम सजवली होती. छोटा पाळणा आणून त्याला फुलांच्या माळ्यांनी सुशोभित केले होते. स्वागत अस रुम मध्ये फुलांच्या पाकळ्यांनी साकारले होते.


थोड्याच वेळ्यात श्याम गीता जवळ येवून तू कशी आहेस ह्याची विचारपूस करू लागला. बाळा बद्दल एक अक्षरही त्याच्या तोंडातून ऐकू येत नव्हता. सासूबाई दवाखान्यात देखील आल्या नव्हत्या. सासरेबुवा मात्र आपल्या नातीला प्रेमाने डोळे भरुन पाहत होते.
गीताची सावली सारखी काळजी घेणारी बहिण आज वेगळीच भासत होती. तिला देखील बाळाचा सावळेपणा खटकत होता.


बाळ जन्माला आले की मी बाळाला एक मिनिट देखील सोडणार नाही. बाळाला सांभाळेल. तुला आरामच आराम करायला मिळणार.


बाळाच स्वागत झाल पण ते गीताच्या मान राखण्याकरता हे दृश्य गीताच्या नजरेतून सुटले नाही.


बाळाला पाळण्यात ठेवले. आता बाळाला कोणी उचलून घ्यायला सगळे धाव घेतील. आपल्या आई-वडिलां इतके कोणीच आपल्या बाळाला जवळ करत नव्हते. जी बहिण बाळाला एक मिनीट सुद्धा बाळाला सोडणार नव्हती ती आज बाळाला पाहायला देखील आली नाही.

गीताला आयुष्यात आणखी कोणत्या गोष्टी खटकणार आहे ते पाहूया पुढिल भागात.


क्रमशः

🎭 Series Post

View all