अल्लड होऊन मन धावू लागले...
मौनाचे इशारे तुला कळू लागले.......
का मन हे वेडे वळणावरी तुझ्या वळू लागले.....
बघ फुलपाखरू कसे अंतरीचे भिरभिर फुलांवरी पळू लागले.... गंध सोबतीचे रे आपुल्या दाहीदिशी दरवळू लागले........ प्रेमाचे वारे...रे..सख्या वाहू लागले.....!!
कु.हर्षदा नंदकुमार पिंपळे