हातांच्या रेषा जुळवल्या होत्या,
तिच्या लहानशा बोटांत माझ्या आशा होत्या।
ती अंगणात खेळली होती,
आज तिच्या डोळ्यात आसवे लपली होती।
सावली बनून वाढवलं तिला,
स्वप्नांच्या पंखांनी सजवलं तिला।
आज हात जोडून, तिला परकं करतो,
हसत हसत तिच्या सुखासाठी रडतो।
स्वप्नांच्या पंखांनी सजवलं तिला।
आज हात जोडून, तिला परकं करतो,
हसत हसत तिच्या सुखासाठी रडतो।
कन्यादान नाही फक्त विधी,
हे तर मनाचं एक भव्य आभाळ।
तिच्या पावलांखाली ठेवतो संसार,
आणि तिचं भविष्य करतो उज्वळ।
हे तर मनाचं एक भव्य आभाळ।
तिच्या पावलांखाली ठेवतो संसार,
आणि तिचं भविष्य करतो उज्वळ।
बाप म्हणून मन कळत नाही,
हृदयावर दगड ठेवून तिला देतो।
तिच्या आनंदासाठी सर्व सोडतो,
पण ती माझीच राहते, हेच बोलतो।
हृदयावर दगड ठेवून तिला देतो।
तिच्या आनंदासाठी सर्व सोडतो,
पण ती माझीच राहते, हेच बोलतो।
कन्यादान हा निःस्वार्थी क्षण,
आई-बापाचं शेवटचं कर्तव्य।
पण तिचं हसू जपलं पाहिजे,
हेच आमचं आशीर्वादाचं वचन।
आई-बापाचं शेवटचं कर्तव्य।
पण तिचं हसू जपलं पाहिजे,
हेच आमचं आशीर्वादाचं वचन।
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा