खोपा

कथेचे नाव - खोपा        
विषय - आणि ती हसली
फेरी - राज्यस्तरीय करंडक लघुकथा स्पर्धा

जुई डोक्याला हात लावून बेडवर बसली होती . निलेश तिच्याजवळ जाऊन बसला .

अस का अचानक बोलावून घेतल तु मला घरी . बोल ना काहीतरी , काय झालयं ... सांग मला .

" जुईने फक्त त्याच्याकडे एक रागाचा कटाक्ष टाकला " आणि बाजुलाच पडलेली ती प्रेगनेंसी किट ओपन करून दाखवली .

पण जुई एकही शब्द बोलत नव्हती . निलेशने तिला मिठीत घेत बोलत करण्याचा प्रयत्न केला .

" काय झाल जुई  ..!

            निलेश , मला माझ करियर आहे ... आणि त्यात आत्ता कुठे चांगला जॉब लागलाय . अजून आपल्याला घर घ्यायचय आणि असे बरेच काही आपल्या दोघांचे स्वप्न आहेत . त्यामुळे आत्ता सध्या आपल्याला हा विचार नको होता ना ..!

मी उद्या सकाळीच हॉस्पिटल मधे जाणार आहे आणि चेकअप करुन अबॉरशन करुन घेणार आहे . आता ह्या विषयावर वाद घालू नकोस माझ्याशी .

             ती जुई सोबत बोलत होती तेव्हढ्यात अजुन एक पेशंट तिथे येऊन बसली आणि आपल्या नंबरची वाट बघू लागली .

           रेखाने तिला सांगितले कि , आता हि मुलगी येऊन बसलीये , ती बिचारी गेले वर्षभर इथे रेग्युलर येतेय ट्रिटमेंटसाठी . लग्नाला पाच वर्ष होऊन गेली पण तिला मुल होत नाहीये .

       सुरुवातीला बाळ नको म्हणून गोळ्या घेतल्या कि काय माहिती आणि आता बाळ हवय . त्यासाठी गेल्या कितीतरी महिन्यांपासून ते दोघे इथे चेकपसाठी येताय . व्रतवैकल्ये देखिल सर्व करून झाले पण त्याचा काही उपयोग नाही झाला . आता ह्या डॉक्टरांच्या सांगण्यावरून सगळी ट्रिटमेंट सुरु आहे दोघांची .

             काही जणी इथे अबॉरशनसाठी देखिल येतात .  
कस असत ना , ज्याला बाळ पाहिजे त्याला होत नाहीये . आणि ज्याला नकोय त्याला दिवस राहतात आणि मग काही लोकं ते अबॉरशन करून घेतात .

         आपण खुप मोठे पाप करायला निघालो होतो यामुळे तिला स्वतःचीच चीड देखिल येत होती . आपण इतके कसे स्वार्थी झालो होतो . क्षणभर सुद्धा ह्या पोटातल्या इवल्याश्या जीवाचा विचार आपल्या मनात आला नाही . निलेश सुद्धा किती समजावून सांगत होता , त्याचे म्हणने अगदी बरोबर होते .