शितल ठोंबरे( हळवा कोपरा )
कथा तुझी अन माझी...प्रेमापासून लग्नापर्यंत...(भाग11)
दोघांचेही डोळे एकमेकांना पाहून चमकतात...शामल आणि प्रशांत च्या प्रेमाची इथूनच खरी सुरुवात होते....
आज दिवसभर दोघेही एकमेकांसोबत होते...आजचा दिवस संपूच नये असच वाटतं होतं...बघता बघता संध्याकाळचे पाच साडेपाच झाले...युनिवर्सिटी मधली गर्दी ही कमी होऊ लागली...पण प्रशांत आणि शामल मात्र एकमेकांच्या प्रेमात इतके गुंग झालेले की त्यांना कशाचच भान नव्हतं...
तितक्यात शारदाचा फोन आला...म्याडम आज घरी यायचा विचार आहे की नाही...?? की प्रशांत बरोबरच थांबणार आहेस ??? सगळं काही ठिक झालेलं दिसतय आणि हसू लागली..
शामल:अगं निघालोच होतो आम्ही तुझ्याच फोन ची वाट पाहत होतो..( आणि हसते)....
शामल फोन ठेऊन उभी राहते आणि प्रशांत ला बोलते...
शामल : निघूयात का???
प्रशांत: (शामलचा हात धरून पुन्हा खाली बसवतो)... बस ना थोडा वेळ आणखीन...
शामल: निघूयात ना शारदा पण वाट पाहतेय ...
प्रशांत: थांब ना अजून काही वेळ..वाटलच तर मी येतो तुला
सोडायला...
शामल: अरे नको अजून थांबलो तर खूप उशिर होईल...आणि तू मला सोडायला आलास तर तुला ही घरी जायला उशिर होईल..त्यापेक्षा निघूयात...
प्रशांत: अछा दोन मिनिट तर बसशील...
शामल: ओके...बोल काय बोलायच आहे...
प्रशांत काहिच न बोलता शामल जवळ सरकतो...तशी शामल दचकते...हा काय असं करतोय...प्रशांत शामलचा हात आपल्या हाती घेतो...आणि तिला म्हणतो...
थँक्स शामल तू मला हो म्हटल्याबद्दल...आजचा दिवस माझ्या आयुष्यातील खूप सुंदर दिवस आहे...आणि सॉरी मी या चार पाच दिवसात तुला खूप त्रास दिला...I LOVE U शामल...
शामल:LOVE U TOO प्रशांत....
एकमेकांकडे पाहत गोड स्माईल देतात....
तसे दोघेही उठतात ...आणि बस स्टॉप वर जायला निघतात...शारदा ला पाहून शामल हसते...आणि आनंदाने तिला मिठी मारते...शारदा ला काही कळतच नाही...ती प्रशांतला म्हणते..काय रे प्रशांत काय जादू केलीस...आज भलत्याच खूश आहेत म्याडम...
प्रशांत यावर शारदाला म्हणतो...ही 3प्रेमाच्या शब्दांची जादू आहे आणि हसू लागतो...
शामलची बस येते अन ती प्रशांतला बाय म्हणून बसमध्ये चढते...प्रशांत दिसेनासा होईपर्यंत...शामल मागे वळून वळून त्याला बाय करत असते..
आज शामल आणि प्रशांत एका वेगळ्याच दुनियेत संचार करत होते...शामलच्या होकाराने प्रशांतला आकाशही ठेंगणे वाटू लागले...एकमेकांच्या सोबतीत जास्तीत जास्त वेळ कसा घालवता येईल याचाच प्रयत्न दोघे करीत होते...किती सुंदर अनुभूती होती ती प्रेमाची...शामल आणि प्रशांत एकमेकांच्या प्रेमात आकंठ बुडालेले...एखादं सुंदर स्वप्न प्रत्यक्षात साकारलं जावं असच काहिसं झालं होतं दोघांना....दोघेही आज खूप खूश होते...
त्यांचा आनंद घरच्यांपासून ही लपला नाही...शामल गेल्यावर प्रशांत आपल्या छोट्या बहिणीला (किर्ती)फोन करतो....
किर्ती:हेलो...
प्रशांत: हा किर्ती...अरे आईला आज जेवण नको बनवायला सांगू...
किर्ती:का??
प्रशांत: आज जेवण बाहेरून मागवू..
किर्ती: आज कसली पार्टी देतो आहेस??...मी नाही देणार कॉन्ट्री...
प्रशांत: (हसत हसतच बोलतो) आज की पार्टी मेरी तरफ से...
किर्ती: आधी मागच्या पार्टी चे पाचशे रुपये माझे मला दे...
प्रशांत: पाचशे काय हजार देतो...
किर्ती:(जोरजोरात हसते).. तू तेरा हजार रहने दे ..पहले मेरा पांचसो रुपया दे...
प्रशांत: अच्छे से हजार दे रहा था ..अब भग इधर से...
किर्ती: तू भग ( आणि हसतच फोन ठेवते)...
इकडे शामलही आपल्या घरी पोहचते...कधी नव्हे ती आज आईला जेवण बनवायला मदत करते ...आईलाही आश्चर्य वाटतं...की आज सूर्य नक्की कुठे उगवलेला...
प्रशांत कॉलनी मध्ये जाताच सर्वात आधी विक्की ला खाली बोलवून घेतो...
विक्की : क्या हुआ भाई ...क्युँ बुलाया???
प्रशांत: एकदम आनंदी होऊन...भाई हाँ कह दिया उसने...
विक्की: बोला था ना तुझे...वो हा ही कहेगी...वो बंदी सही लग रही हैं...अब ठिक से रह उसके साथ...
प्रशांत:हाँ यार...अब तो सब ठिक ही होगा...चल पार्टी करते हैं...
विक्की : पार्टी तो मैं लूँगा ही तुझसे पर आज नहीं फिर कभी...आज बहुत बिझी हूँ...चल चलता हूँ बाय
प्रशांत: बाय...मिलते हैं बाद में...
प्रशांत आपल्या घरी जातो...घरी गेल्यावर सगळेच त्याला विचारतात...आज पार्टी देतो आहेस काय स्पेशल आहे...पण प्रशांत त्यांना म्हणतो काही नाही सहजच आज कुछ स्पेशल खाने का मन हैं....( इकडे किर्ती त्याला खूनेनेच आपले पाचशे रुपये मागते...प्रशांतही तिला म्हटल्याप्रमाणे हजार रुपये देतो...किर्ती त्याला इशारा करते कुछ तो गडबड हैं ...प्रशांत मात्र तिला पाहून फक्त हसतो)
दिवस खूप मजेत जात असतात...नव्यानेच आपल्या प्रेमाची कबुली देणारे प्रशांत आणि शामल प्रेमाच्या सातव्या आसमान वर पोहचलेले असतात...भेटीची आतुरता वाढत जाते...साथ हवीहवीशी वाटत असते...प्रेमाचे हे नवे क्षण दोघेही भरभरून जगत असतात...या दुनियेची पर्वा न करता आपल्याच प्रेमाच्या धुंदीत मश्गुल असतात...
एक एक दिवस पुढे सरकत असतो...शामलची फायनल एक्झाम जवळ येते तशी ती आपलं संपूर्ण लक्ष अभ्यासात घालते...प्रशांतला शामलचा सिन्सियर पणा चांगलाच माहित असतो...त्यामुळे एक दिवस तो शामलला म्हणतो...शामल तुझी एक्झाम जवळ आली आहे...तुझा सगळा फोकस अभ्यासावर असणार माहित आहे मला...मी ही आता तुला भेटायला येणार नाही...फोन वर आहोतच सोबत...माझ्यामुळे तुझ्या अभ्यासात मुळीच व्यत्यय येणार नाही...
शामल :माझ्या मनातलं बोललास बघ मी पण तुला हेच सांगणार होते...पण तुला कसे वाटेल याचाच विचार करत होते...
अभ्यास खूप मागे राहिला आहे आणी परिक्षा जवळ आली आहे.... खूप स्टडी करावी लागणार मला ....7 पेपर आहेत आहेत आणि प्रत्येक पेपर ला एक सुट्टी... तसा करेन मी कवर पण लक्ष देऊन अभ्यास करावा लागेल....
प्रशात: ठिक आहे मग आता मी तुला लास्ट पेपर संपल्यावरच भेटायला येईन फ़ोन वर पण थोडेच बोलूयात.....
शामल: थँकू प्रशांत.....
तसेच एकमेकांना बाय करून दोघेही आपआपल्या वाटेने निघून जातात
आता हा 14 दिवसांचा वनवास दोघे ही भोगणार होते....
शामलकडे तरी करण्या सारखे तिचा अभ्यास होता पण प्रशांत कडे काहीच नाही... तो फक्त तिच्या पेपर संपण्याची वाट पाहत होता... कधी शामल चे पेपर संपता आहेत आणि तो कधी शामल ला भेटतो आहे असं झालं होतं त्याला.....
प्रशांत ला शामल विना एक एक दिवस जणू वर्षा सारखा वाटू लागला होता....शामल तुझ्याविना माझ्या लाइफची कल्पनाच नाही करु शकत मी तो स्वत: शीच म्हणाला....
दोघे ही फक्त शामल कॉलेज ला जाताना व कॉलेज वरुन येताना फोन वर बोलायचे..... बस तेवढेच काय ते....
इकडे शामल खूप मन लाऊन अभ्यास करत होती तर तिकडे प्रशांत सुद्धा मन लावून तिला साथ देत होता....
कसे तरी सहा पेपर संपतात उद्या शामलचा लास्ट पेपर असतो
शामल कॉलेज वरुन घरी जातना प्रशांत ला कॉल करते
शामल :हाय....
प्राशांत :हाय ... कसा होता आज चा पेपर...?
शामल : रोजच्या प्रमाणेच खूप सोपा होता...
प्रशांत : अरे व्हा.... मस्त...
शामल :आता उद्या माझा लास्ट पेपर आहे....
प्रशांत हो मला माहित आहे आता त्याचा ही चांगला अभ्यास कर...
शामल :हो ते तर मी करणारच आहे....
प्रशांत :(हसत हसत)हो आणि ते तर मला महितच आहे....
शामल: मग उद्या आपण भेटतो आहोत ना?पुन्हा वेकेशन सुरु झाले की नाही भेटता येणार आपल्याला..
प्रशांत : हो ग राणी मलाही उद्या तुला भेटायची खूप ईच्छा आहे पण मी उद्या नाही भेटू शकत....
शामल :असे रे काय करतोस ... कीती दिवस झाले मी तुला पाहिले पण नाही....येणारे प्लीज.....
तुझ्या साठी माझ्या कडे एक सरप्राईज पण आहे...
प्रशांत :अरे मला पण उद्या तुला भेटायला यायचेच होते पण उद्या आम्ही घरातील सर्व जण लग्नाला जाणार आहोत..... खूप जवळ चे नातेवाईक आहेत सो जावे लागणार.... आपण परवा भेटूयात शामल प्लीज समजून घे ना....
शामल :ठिक आहे पण परवा नक्की हा कारण मला आता घरातून बाहेर पडणं शक्य नाही होणार रे....काही तरी काम आहे असं सांगून निघावं लागेल...बघू तुला भेटायचं म्हटल्यावर काही तरी करावच लागेल....
प्रशांत: ठिक पर्वा मी लवकरच येइन ओके...भेटूयात मग आपल्या नेहमीच्याच ठिकाणी युनिवर्सिटीमध्ये ...
दोघेही हसतात...
शामल :ठिक आहे चल बाय नंतर बोलू आपण
प्रशांत :हा चल बाय उद्या साठी ऑल द बेस्ट....
शामल : थँकू...
खर तर प्रशांत शामल शी खोटे बोलतो ...उद्या तो तिला भेटायला जाणार असतो व तिला सरप्राईझ करणार असतो....
दुसर्या दिवशी प्रशांत 1.30 लाच कॉलेज मध्ये पोहचतो शामलचा पेपर सुटायच्या अर्धा तास आधीच....
2 वाजतात पेपर सुटल्यावर देखील शामल चा 15 मिनीट फोन येत नाही म्हणूण प्रशांत शामल ला कॉल करतो
प्रशांत:हाय
शामल :हाय
प्रशांत :कसा होता आजचा पेपर
शामल :खूप सोपा होता....
प्रशांत: अरे व्वा.... बर कुठे आहेस तू आता??
शामल:मी आता ना कँटीन मधे चालली आहे...
प्रशांत :अच्छा....
शामल: पण तू असा का विचारतोस आहे...
प्रशांत:अरे मी किती वेळ तुजी वाट भग्तोय
शामल:काय??... तू आला आहेस ना.... मला माहितच होते तू येणार म्हणून....
प्रशांत :दिले की नाही तुला सरप्राईज...
शामल: हो... हो ...एक दम मस्त थँकू प्रशांत I LOVE U
प्रशांत:LOVE U DEAR बरं मला सांग माझे सरप्राईज कुठे आहे???....
शामल : (हसत हसत) तुझे सरप्राईज ना येते घेऊन ...कँटीन मधेच आहे माझ्या सोबत.....
प्रशांत :चल ये लवकर... मी वाट बघतोय....
प्रशांत चे सरप्राईज आणी प्रशांत व शामल च्या लव स्टोरी मधले पहीले वहिले संकट शामल सोबत चालत प्रशांत कडे येत होते......
काय असेल प्रशांतसाठी शामल चे सरप्राईज??? प्रशांत व शामल यांच्या लव स्टोरी मधे येणारं पहीलं संकट जाणून घेण्यासाठी भेटूयात पुढच्या भागात....
तब तक के लिये सायोनारा.....
तुमच्या प्रतिक्रिया नक्की कळवा....