(भाग-१)

सकाळी ती लवकर उठून बाथ घेतला.. व तयार होउन खाली आली.. किचनमध्ये जात आईला म्हणाली.. 

आई झालं का तुझा आवरून... मला नाश्ता दे लवकर.. 

आलीस का तु.. कधी तरी मला किचनमध्ये मदत करत जा ना.. 

पण नाही फक्त रविवारी करते.. बाकी दिवस.. 

हे आई तु आता सकाळी सुरु नको होऊ मला उशीर होत आहे.. 

हो ना सकाळी मीच सुरु करते ना.. उद्या लग्न झाल्यावर तुझे होणारे सासु सासरे काय म्हणतेत माहित आहे का तुला..??? 

की मुलीला काय शिकवले की नाही म्हणुन ..

बाबा.. (आई लग्नाचा विषय काढताच ती बाबांना आवाज देते) 

बाबा बाहेर हाँलमधे बसुन पेपर वाचत होते.. 

ती आवाज दिली म्हणून ते उठुन किचनमध्ये येतात.. तिला पाहत

काय झालं छकुली.. मला का बोलवलीस..?? 

अहो बाबा तुम्ही इथे या.. असे म्हणतं ती बाजूला सोफ्यावर बसुन बोलतात.. 

अहो बाबा मी तुम्हाला इतकी जड झाले का..??? की आई माझं लग्न करते म्हणतै..?? 

नाही बेटा..?? कुठली मुलगी आपल्या बाबाला जड होत नाही.. 

आईने लग्नाचा विषय काढला म्हणुन तु थोडी आमच्या पासुन लांब राहणार आहे.. कसे आहे ना बेटा.. आपली मुलगी परक्याची धन आहे.. आम्ही आयुष्यभर तुझी सांभाळ करु.. पण काय आहे ना तुझ्या जीवनात योग्य वेळी योग्य तो निर्णय तु घेतला पाहिजे.. आपली परिस्थिती व मनस्थिती पाहून एकेएकदा कठोर निर्णय सुध्दा सोच विचार करून घ्यावा लागतो.. 

  आणि माझं म्हणणं आहे का तु ही कधी तर हे घर सोडून जाणार आहे.. ते म्हणतात ना लग्नाच्या गाठी स्वर्गात बांधतात.. ते खरं आहे बेटा.. आणि जीवनात कुठली नाती ठरवुन जोडता येत नाही.. नकळत तेव्हा ते नाते जुळले जाते.. 

  माझं म्हणणं आहे बेटा जास्त विचार नको करु.. कुठलेही आई बाप आपल्या मुलीचा चांगला हित व्हावा.. ती तिच्या जीवनात सुख व खुशी रहावी एवढीच आई बाबाची इच्छा असते बेट

सकाळी ती लवकर उठून बाथ घेतला.. व तयार होउन खाली आली.. किचनमध्ये जात आईला म्हणाली..
आई झालं का तुझा आवरून... मला नाश्ता दे लवकर..

आलीस का तु.. कधी तरी मला किचनमध्ये मदत करत जा ना..
पण नाही फक्त रविवारी करते.. बाकी दिवस..

हे आई तु आता सकाळी सुरु नको होऊ मला उशीर होत आहे..

हो ना सकाळी मीच सुरु करते ना.. उद्या लग्न झाल्यावर तुझे होणारे सासु सासरे काय म्हणतेत माहित आहे का तुला..???
की मुलीला काय शिकवले की नाही म्हणुन ..

बाबा.. (आई लग्नाचा विषय काढताच ती बाबांना आवाज देते)
बाबा बाहेर हाँलमधे बसुन पेपर वाचत होते..

ती आवाज दिली म्हणून ते उठुन किचनमध्ये येतात.. तिला पाहत
काय झालं छकुली.. मला का बोलवलीस..??

अहो बाबा तुम्ही इथे या.. असे म्हणतं ती बाजूला सोफ्यावर बसुन बोलतात..
अहो बाबा मी तुम्हाला इतकी जड झाले का..??? की आई माझं लग्न करते म्हणतै..??

नाही बेटा..?? कुठली मुलगी आपल्या बाबाला जड होत नाही..
आईने लग्नाचा विषय काढला म्हणुन तु थोडी आमच्या पासुन लांब राहणार आहे.. कसे आहे ना बेटा.. आपली मुलगी परक्याची धन आहे.. आम्ही आयुष्यभर तुझी सांभाळ करु.. पण काय आहे ना तुझ्या जीवनात योग्य वेळी योग्य तो निर्णय तु घेतला पाहिजे.. आपली परिस्थिती व मनस्थिती पाहून एकेएकदा कठोर निर्णय सुध्दा सोच विचार करून घ्यावा लागतो..
  आणि माझं म्हणणं आहे का तु ही कधी तर हे घर सोडून जाणार आहे.. ते म्हणतात ना लग्नाच्या गाठी स्वर्गात बांधतात.. ते खरं आहे बेटा.. आणि जीवनात कुठली नाती ठरवुन जोडता येत नाही.. नकळत तेव्हा ते नाते जुळले जाते..
  माझं म्हणणं आहे बेटा जास्त विचार नको करु.. कुठलेही आई बाप आपल्या मुलीचा चांगला हित व्हावा.. ती तिच्या जीवनात सुख व खुशी रहावी एवढीच आई बाबाची इच्छा असते बेटा..
  तु नको काळजी करू.. फक्त आई जसे बोलते तसे कर..

ती बाबांचा बोलणे एकून डोळे भरून आले ती पटकन उठून मिठी मारते.. साँरी बाबा.. आणि थँकस मला समजुन सांगितले बद्दल..

आई किचनमध्ये राहून या दोघांचा बोलणे ऐकून ती डोळे पुसले.. व बाहेर येत तिला एक धपाटा मारला व म्हणाली..
काय गं झालं का समाधान..तुझ्या बाबांजवळ माझी तक्रार केली ते..

आई गं हे आई मार लागलं ना.. हो झालं माझं समाधान..
आणि हो आई बाबा ना तुझ्या पेक्षा माझ्या वर जास्त प्रेम करतात.. (ती हसत सांगते..)

चल नौटंकी.. जा नाश्ता रेडी आहे.. पुन्हा उशीर होईल तुला..

हो आई म्हणतं ती टेबलावरील प्लेट (थालपीठ) आणते व बाबा जवळ बसून बाबंना एक बाईट व आईला एक बाईट खाऊ घालते व ती ही खाते..
(आई मनात खरंच माझी पोरगी खूप गोड व अल्लड आहे)

ती पटकन नाश्ता करून आई बाबांना सांगुन बँग घेऊन काँलेजला जायला निघते..

तर ही आहे आपली अदिती जाधव... दिसायला सुंदर व बोलके डोळे.. पाहता क्षणी कोणालाही आवडेल अशी आहे.. मनमिळाऊ स्वभाव.. अल्लड व थोडी मस्ती करणारी..
(आपली लाइफ आपण उत्तम प्रकारे जगायचं व त्याचा आनंद लुटायचा हा तिचा तत्त्व)
तिची क्युट स्माईल.. व गालावर पडणारी खळी.. पखुंडी सारखे तिचे ओठ..
  आई बाबची लाडकी.. आई हाउस वाईफ आहे.. बाबा अदिती ग्रुप ऑफ कंपनी मधे बिझनेस मन आहेत.. छोटीशी फॅमिली..
ती तिचे एज्युकेशन पूर्ण करुन पुढे जाऊन बाबांना बिझनेस मधे मदत करायचं हाच तिचा विचार होता..
आपली कथेची नायिका..




????

ती काँलेजला पोहोचली.. तिचे फ्रेंडस ग्रुप तिच्या साठी वेट करत होते..
अदु.. किती उशीर यार.. कुठे होतीस..

साँरी ना यार चला.. नाही तर लेक्चर पुन्हा मिस होईल..

डोन्ट वरी पहिला लेक्चर आँफ आहे सो चिल.. नेत्रा म्हणते

ओके मग चला कँटीनमध्ये जाऊया सगळे.. राहुल म्हणतो..

हे राहुल भुक्कड येताना तर किती खाऊन आला व पुन्हा कॅन्टीन.. सिया म्हणते

हे भांडू नका.. लायब्ररीत बसू आपण ओके पहिला लेक्चर आँफ आहे म्हणुन.. आदिती म्हणते..

ठीक आहे अदू चल सगळे तिला दुजोरा देतात व तिच्या सोबत लायब्ररीत जातात..
सगळे एक एक करत बसतात.. व बुक घेत अभ्यास करायला बसतात.. ती नोटस काढून रिड करत बसते..

दुसरा लेक्चर्स चालू होतो... तसे सगळे क्लासमधे जातात.. व लेक्चर सर्व अटेंड करतात..
सगळे लेक्चर झाल्यावर बाहेर येतात..

मग दुपारी काय प्लॅन आहे गायस् तुमचा राहुल म्हणतो..
(सगळे बाहेर आल्यावर त्याना पाहत म्हणतो)

नाही तर कुठे काय..??? परीक्षा जवळ येत आहे सो अभ्यास करावा लागेल.. साँरी मी नाही येणार.. संडे जाऊया.. अदु म्हणते..

ठीक आहे अदिती.. तु म्हणती तसे..
पण तु आता कसे जाणार घरी.. राहुल तिला विचारतो..

मी आँटोने जाईन.. अदु म्हणते

नको चल मी सोडतो बाईकवर.. राहुल म्हणतो

अरे नको राहू दे मी जाईन ना.. अदु म्हणते

का मी सोडले तर तुला काय प्रोब्लेम आहे का..??

अरे नाही रे चल तु असा रुसून नको बसु..
मग दोघेही मिळून निघतात..

बाकीचे सुध्दा घरी जाण्यासाठी निघतात..

???

इकडे रस्त्यावर दोघेही सिग्नल लागला म्हणून थांबले होते ..
तर समोरुन एक भरधाव वेगाने गाडी येत होती.. व छोटी शाळेत जाणारी मुलगी रस्ता पार करत होती.. ती मुलगी पळत जाणार तो माणुस ति अचानक मधे आल्याने तिला उडवून गेला होता.. पुढे जाऊन ब्रेक मारला व मागे वळून पाहतो तर ती मुलगी पडली होती रक्ताच्या थारोळ्यात.. तो घाबरुन गाडी चालू करुन निघून जातो..

इकडे राहुल व अदिती दोघेही पाहतात.. व सिग्नल सुटायच्या अगोदर ती पळत जाऊन ती मुलगीला उचलते व आणि राहुल पुढे जातो.. ती आँटो करुन तिला उचलून घेतं थेट आँटोवालाला हाँस्पिटलला घेऊन जायला सांगते..

इकडे आत कार मध्ये बसलेला सुट बुट व्यक्ती.. पहिल्यादा तो मुलगा असा छोटया मुलीला उडवुन गेला म्हणून त्याचे डोळे आग ओकत होते.. रागाने मुठी आवळल्या होत्या.. आणि नंतर सहज लक्ष समोर गेला असता नकळत चेहर्‍यावर स्माईल आलं...

  समोर बसलेला सेक्रेटरी त्याचा बाँसला पाहून शाँक्ड ?
कारण आज पर्यत बाँसच्या चेहर्‍यावर कधी स्माईल तो पाहिला नव्हता.. त्याला कारण ही तसचं होतं...
आणि कधीही कुठल्याही मुलीकडे ढुंकून न पाहणारा व्यक्ती चक्क एक मुलीकडे पाहुन स्माईल केल म्हणजे खरंच त्या मुलीत काही तरी खासियत आहे..

पुन्हा बाँसकडे पाहिला व चेहरा निर्विकार होता आता कोणतेही भाव नव्हते.. त्याला कधी कधी बाँसला समजणे मुश्किल होतं.. तसा तो विचारातून भानावर येतो..
  सिग्नल चालू होते तसा तो डायव्हरला गाडी आँफिसला घ्यायला सांगतो..

इकडे हा बाँस.. जाँन (सेक्रेटरी) 

यस बाँस..

मला आता व्हाइट कलर ड्रेस वाली मुलीचा पूर्ण इनफाँरमेशन(पर्सनल माहिती) पाहिजे.. आणि ते ही एका तासात माझ्या केबीन मधे.. माझ्या टेबलावर..

ओके बाँस..
(मनात विचार करतो.. आज बाँसला काय झालं आहे चक्क एका मुलीची माहीती.. आणि काम वेळेवर केलेले त्याना आवडते.. नाही तर त्याचा रागाचा सामना करावा लागेल मला..)

ओके.. अजून किती वेळ लागेल आँफिसला..

बाँस ओनली फाय मिनिटस..

तो लॅपटॉप बंद करतो.. व तिचा चेहरा आठवत डोळे बंद करून मागे लेटतो..

इकडे हा जाँन विचारात पडतो..

???

(क्रमशः)

आजचा भाग कसा वाटला नक्की सांगा..
काही चुकल्यास क्षमस्व.. ??
आणि हो स्टोरी कशी वाटते ते नक्की सांगा..