जगण्याला पंख फुटले भाग ९

प्रेमाची पालवी पुन्हा बहरु लागली.

©®प्रज्ञा बो-हाडे

जगण्याला पंख फुटले भाग ९

तन्वीच्या घरात वर्षाच्या आतचं नव्या पाहुण्याची चाहूल लागते. घरातले आपला मोर्चा सिंधूकडे वळवतात बघा तुमच्या मागून येवून नंबर लावला. तुम्ही कधी देणारं आनंदाची बातमी. आता मला दोन्ही नातवंडाचं तोंड पाहायचं आहे. लेकीनं जशी हि बातमी सांगून आमच्या जीवनात आनंदाचा वर्षाव केला तसाच आनंदाचा वर्षाव तुमच्याकडून ही लवकर मिळू दे.

सिंधू, " हो आई म्हणत लाजून आपल्या कामावर निघून जाते. घरी आल्यावर अमेयशी बोलायचे ठरवते".
संध्याकाळ झाली तरी अमेय घरी लवकर आला नव्हता. अमेय आॅफीस मधून फोन करुन उशीर होईल घरी यायला असे सांगतो.

सिंधू : उशीर झाला तरी आज काही करुन अमेयशी बोलायला हवं.

अमेय : आज खूप वर्कलोड होता ग. अचानक कामाचा डेटा या महिन्यात कसा काय वाढलायं काय माहित.

" आज विषय काढला तर उगाच चिडचिड होईल त्यापेक्षा ह्या महिन्यात कोणताच विषय काढायला नको", सिंधू.

महिना संपताचं फ्रेश होण्याकरता सिंधूला घेवून काही दिवस फिरायला जाण्याचा प्लॅन अमेय आखतो. सिंधू देखील चार-पाच दिवसांची आॅफिसवरुन सुट्टी घेवून फिरायला जाण्याच्या तयारीला लागते.

मोकळ्या वातावरणात अमेयशी बोलता येईल. घरी विषय काढला कि, सगळे आपलं मतं मांडून मोकळे होतात. आज सिंधू भलतीचं खूश होती. कितीतरी महिन्यांनी असे दोघेचं एकांतात फिरायला निघाले होते. त्या दिवशी रात्रीचं सिंधूने तिची बॅग आणि अमेयची कपडे पॅक केली होती. 

"कधी एकदा सूर्य उगवतोयं असं झालयं", सिंधू.

"अग हो, झोप आता शांत", अमेय.

सिंधूला झोप लागतचं नव्हती. दोन-दोन तासाने सारखी जाग येत होती.

अमेय : झोप ग. अजून तू जागीच आहेस का? पहाटेचं तीन वाजतात. अग अश्यानं अॅसिडीटी होईल. त्यात तुला डोकेदुखीचा त्रास आहे. छान मूड मध्ये आपल्याला हे दिवस घालवायचे आहे. जागून अशी आजारी नको पडूस.

सिंधू : झाल का सुरु तुमचं. झोपेतं तरी बरं बोला. तुम्हांला नाही कळणारं माझ्या भावना.

अमेय : बर, राणी सरकारं. आता मी तरी झोपू का?

सिंधू : झोपा.

चार तासात सिंधूची झोप पूर्ण झाली. गुलाबी रंगाची साडी, नाजूक मोत्याचे नेकलेस, झुमके, त्यावर उठून दिसणारी चंद्रकोर, गुलाबी रंगात शोभून दिसतील अश्या साडीच्या पदराला मॅच होणा-या पिवळ्या बांगड्यांची रंगसंगती उठून दिसत होती. आवरुन झाल्यावर अमेयला उठवायला सिंधू जाते. 


सिंधू : अहो,उठा लवकर. उशीर होईल जायला आपल्याला. माझं आवरलयं. खाली जावून मी नाश्ताची तयारी करते. आवरुन या तुम्ही लवकरं.

अमेय : झोपू दे ग थोडावेळ. दहा मिनिटांनी उठव.

सिंधू : काय तुम्ही पण. तुमच्यामुळे उशीर होणार आपल्याला निघायल हे मात्र खरं. जाऊ दे. तुमच्याशी बोलत बसले तर नाश्ता बनवायला देखील उशीर.

अमेय : थांब ग. एक मिनिट. मागे वळ जरा.

सिंधू : काय ओ.

अमेय : सिंधू तू किती गोड दिसते. आज सूर्य डायरेक्ट माझ्या समोर त्याचे तेज माझ्या समोर सोडून गेलायं वाटते.

सिंधू : इश्््श! काहीतरीच तुम्ही पण ना.

अमेय : गुलाबी रंगात शोभली,
          गो-यांची सून गोजिरी |
          जीव झाला वेडापिसा,
            सजली ती साजिरी |
आज तुझ्याकडे पाहत बसावसचं वाटतय ग. आपण कॅन्सल करुया का जाणं. तुला एक क्षणही नजरेआड होवू द्यायचं नाही मला.

सिंधू : अहो. बाहेर जायचे म्हणून तर इतकी छान तयार झाले मी. आणि काय कॅन्सल करायचं बोलताय. उलट बाहेर गेल्यावर पाहता येईल माझ्याकडे. घरात सर्वजण आहेत. काही ना काम सुरुच राहणार घरामध्ये.


अमेय : हो ग. आवरतो मी पटकन. 

अमेयने केलेल्या चारोळीत सिंधू आज खूश होती. तिच्या चेह-यावर लाजेची लाली चढली होती. थोडीशी बावरतच सिंधूने किचनमध्ये प्रवेश केला.


सासूबाई : छान दिसते सिंधू. तू तुझं आवरुन घे ग. मी नाश्ता बनवून ठेवला. तुम्हांला भाजी- पोळीचा डबा देखील बनवला आहे. वाटेत भूक लागली की खाऊन घ्या.

सिंधू : आई नका उगाच हरभ-याच्या झाडावर चढवू मला. मी बनवला असता नाश्ता. डबा पण बनवला. खाल्ल असत बाहेर आई. किती धावपळ केली.

सासूबाई : रोज तूच आवरुन जाते घरातले काम. आज मी केलं तरी कुठे बिघडलं.


सिंधू : आई, मी चार-पाच दिवस नसणार तेव्हा तुमच्यावरचं जबाबदारी येणार सगळी.

सासूबाई : अग नको काळजी करु. तन्वी येणार आपल्याकडे दोन दिवसांकरता. होईल सोबत तिची.

सिंधू : नेमकी आम्ही घरी नाही. तन्वी प्रश्नांचा भडीमार करेल. तुम्हांला नंतर नाही का जाता येणार? असे बोलेल.

सासूबाई : नको इतकी चिंता करु. मनमोकळेपणाने जा. इथली चिंता विसरुन जा.मी समजावेल तन्वीला. तशीही ती आराम करायला आणि आपल्या फॅमिली डाॅक्टरला काही औषधांची माहिती विचारायला येणार आहे.

इतक्यात अमेय बॅग घेवूनच हाॅलमध्ये येतो. 


अमेय : सिंधू, नाश्ता आण ग. ओला कॅब येईल इतक्यात. तुझं आवरलय ना. काही राहिलयं का एकदा बघून घे.

सिंधू : हे घ्या. नका काळजी करु.सगळ आवरुन झाल्यावरच तुम्हांला सकाळी उठवलं मी.

अमेय : आई, बाबा येतो आम्ही. पोहचलो की फोन करतो. वेळ असेल तसे मेसेज किंवा फोन करेल.


अमेयचे आई-बाबा : सावकाश जा. प्रवासात काळजी घ्या.

सिंधू आणि अमेय फिरायला गेल्यावर कोणत्या गमंती जमंती करणार आहेत? तसेच, सिंधू आणि अमेय बाळा बद्दल कोणता निर्णय घेतील पाहूया पुढच्या भागात.

क्रमशः

🎭 Series Post

View all