©®प्रज्ञा बो-हाडे
जगण्याला पंख फुटले भाग ६
अमेयच्या मनात विचार येतो. खरचं देशील मला साथ. येणाऱ्या विचारांना थांबवत अमेय सिंधूला डोळे बंद केल्याचे सांगतो.
सिंधू : हळूच आता पायरी चढायची आहे.
अमेय : हो ग.
सिंधू : पोहचलो आता आपण. आता एक-दोन-तीन म्हटले की डोळे उघडायचे बर का?
अमेय : डोळे उघडायचेचं असते तर कधीच उघडले असते. बोल तू.
अमेयने डोळे उघडताच त्याच्या अंगावर फुले आणि वाढदिवसाच्या शुभेच्छा द्यायला चाळीतले सर्वजण उपस्थित होते. फुगे आणि फुलांची सजावट पाहून अमेयला भरुनं आले. त्याचे डोळे पाणावले. मागोमाग गोरे कुटूंबिय देखील आले. केक आणून अमेयच्या आई-वडिल, तन्वी सोबत कटिंग करण्यात करण्यात आले. टाळ्यांच्या आणि वाढदिवसाच्या शुभेच्छा गीताने अमेयचा वाढदिवस जल्लोषात साजरा झाला. तिथे काढलेल्या रांगोळी कडे अमेयचे विशेष लक्ष गेले. तो दहा मिनिटं तसाच उभा राहून रांगोळीकडे पाहत राहिला.
हि रांगोळी तर अमेयला भासवणा-या त्या प्रेम भावनेचीचं आठवण करुन देत होती. चाळीतले सर्वजण केक, चिवडा, लाडू खाऊन घरी जातात. टेरेसवर सिंधूशी बोलून मनातलं गुपित उघडं करावसं अमेयला वाटू लागले.
अमेय : मला थोड बोलायचं आहे सिंधू.
सिंधू : आता आभार वगैरे मानणार असशील तर मानू नकोस. फटका देईन मी नाहीतर.
अमेय : चालेल, देना फटका.
सिंधू : तुझं आपलं काहीतरीचं.
अमेय : खरतरं मला बोलण्याचा धीर कधी झालाचं नाही. पण आज शक्ती एकवटून तुला एक गोष्ट सांगायची आहे. त्यातून आज माझा वाढदिवस आहे. तू मला वाईट असेल किंवा दु:ख होईल अशी प्रतिक्रिया देणार नाहीस याची थोडी शाश्वती वाटते. काय असेल ते तू उद्या रिअॅक्ट होशील हो ना.
सिंधू : तू बोलशील तर मला कळेल. नक्की तुला काय बोलयचे आहे ते.
अमेय : माझं तुझ्यावर प्रेम आहे. ते कधी व्यक्त करण्याची संधी आलीच नाही. किंवा तुला राग आला तर, आपलं मैत्रीचं नातं गमवण्याची भिती होती.
सिंधू : तुझं तर रेवा वर प्रेम आहे ना. मस्करी करतोस का माझी.
अमेय : नाही रेवा मला साथ देत होती. खरतर तुझ्या लग्नाकरता त्या दिवशी शिवा तुमच्या घरी येवून गेला. मला कोणी काही सांगतलेचं नाही नंतर कळाले. तू लग्नाकरता मुलं बघायला तयार झाली. तेव्हाच माझी खात्री पटली तुला मी आवडत नसणारं. म्हणूनचं लग्नाकरता मुलं पाहते आहेस. आणि काही दिवसातचं लग्नाची तारखी देखील समजली.
सिंधू : शिवा पाहून गेल्यानंतर दुस-या दिवशी रेवाला तुझ्या घराजवळ पाहिलं मी. नंतर सलग आठ दिवस तुझ्या बरोबर पाहून मला वाटले तुमच्यात प्रेमसंबंध असतील. म्हणून मी शिवाला होकार देण्याचा निर्णय घेतला.
तन्वी टेरेसवर राहिलेला केक सिंधूच्या घरात घेऊन जायला वर येत असते. दोघांचही एकमेकावर प्रेम आहे . पण गैरसमजूती मुळे ते व्यक्त न झाल्याने किती मोठा त्याग करायला निघाले होते. हे तन्वीच्या लक्षात आले. तिने हि गोष्ट सिंधूच्या आई-वडिलांना सांगितली. घरी पळत जावून आपल्या आई - वडिलांना देखील तन्वीने हि गोष्ट सांगितली.
त्याच रात्री पुन्हा गोरे आणि साठे कुटूंबिय भेटले. आपल्याला हवं तसेच घडले. पण लग्नाच्या चार दिवस आधी. आता काय करायचे? शिवाच्या घरच्यांना समजवायचं तरी कसं. शिवाकडे आधीच नाटक करत असल्याचा व्हिडिओ आहे. त्याने सिंधूला खर सांगितले आणि सिंधूचा गैरसमज झाला तर?
त्यापेक्षा लग्नाच्या दिवशी अमेयला सांगून सिंधूला पळवून न्यायला सांगू. असे गोरे आणि साठे कुटूंबिय ठरवतात. सिंधू खरतर शिवाला फोन करुन सांगू शकली असती. पण आई-वडिल, नातेवाईकांचा विचार करत सिंधू लग्न करायला तयार होती. उलटं सिंधूचे आई-बाबाच तिला अमेय बरोबर पळून जायचा सल्ला देत होते.
तसे न करण्याचा निर्णय अमेय आणि सिंधूने मिळून घेतला होता. प्रेम आहे म्हणून लग्न व्हावं अस नाही. ते व्यक्त केलं यातचं दोघांनाही आनंद होता.
लग्नाचा दिवस उजाडला. चाळीत सर्वजण लग्नाच्या हाॅलमध्ये जायला निघाले. अमेय सामान गाडीत नेऊन ठेवत होता. खरतर अमेयचे डोळे आणि चेहरा लाल झाला होता. रात्रभर झोप न आल्याने नि:स्तेज, थकलेला दिसत होता. सिंधूची देखील तशीच अवस्था होती. मेकअप च्या आत थकलेलं भावनिक रुप लपलं गेलं होत. मंडपात पोहताच. साखरपुडा, हळदीचा कार्यक्रम सुरु झाला. सिंधू मनापासून लग्नाला तयार नाही हे शिवाला जाणवले. जेवण झाल्यनंतर मंडपाच्या दिशेने जाताना.एक मुलगी रडताना शिवा पाहतो.
शिवा : काय झाले? रडता का?
तन्वी : माझा भाऊ अमेय आणि सिंधू याचं एकमेकांवर जिवापाड प्रेम आहे. गैरसमजामुळे एकमेकांवर असणारं प्रेम ते कधी व्यक्त नाही करु शकले. तो गैरसमज चार दिवसांपूर्वी दूर झाला. पण समाज,नातेवाईकांचा विचार करुन ते आज स्वत:च्या प्रेमाचा त्याग करतात.
शिवा : खरतर हे नाटक होत सिंधूला मी पाहायला जाण्याचं. त्यावेळी सिंधूच अमेयवर प्रेम नाही. घरचे उगाचच अमेयशी लग्न लावून देतात. या गैरसमजामुळे मी त्यांना ब्लॅकमेल केल की सिंधूशी लग्न लावलं नाहीतर व्हिडिओ दाखवेल.
लग्नाच्या मांडवात कोणते नविन वळण येणार आहे पाहूया पुढच्या भागात.
क्रमशः
